Joyce: ‘Mijn jaloezie maakte mijn relatie kapot’
13 maart 2024
Joyce (24) had vier jaar een een relatie met Remco (26). Door haar extreme jaloezie en achterdocht heeft Remco drie maanden geleden hun relatie verbroken.
Joyce: “Achteraf zie ik hoe abnormaal mijn gedrag is geweest en kan ik mezelf wel voor m’n kop slaan. Waarom heb ik Remco, mijn vriend, zo op zijn huid gezeten? Waarom heb ik hem niet meer vrij gelaten toen hij me daarom vroeg? Erom sméékte zelfs. Remco heeft me meerdere malen gewaarschuwd dat het zo niet verder kon en me genoeg kansen gegeven om mijn gedrag te veranderen, maar ik luisterde niet. Ik kon hem niet meer loslaten, want ik was bang dat ik hem dan kwijt zou raken. En dus gebeurde juist dat waar ik al die tijd zo bang voor ben geweest; hij verbrak onze relatie. Hij wilde niet meer met mij verder. Ik had hem compleet verstikt.”
Al snel hecht
“In het begin van onze relatie lagen de verhoudingen anders. Toen was Remco degene die aan mij trok en hard van stapel liep. Hij deed alle moeite voor me. We leerden elkaar kennen tijdens een autorally en dezelfde avond al kreeg ik van hem een vriendschapsverzoek. Ik ging daar niet meteen op in, ik kende hem nauwelijks. Vrij snel daarna stuurde hij me een lief berichtje via Messenger: hij vond dat ik er leuk uitzag en we deelden de liefde voor auto’s, wilde ik misschien met hem naar de bioscoop? Ik vond zijn vasthoudendheid erg aantrekkelijk. Hij werd smoorverliefd op mij en ik op hem. Hij was heel attent. Hij haalde me een keer met de auto op van school en had toen een roos voor mij bij zich. Ook kreeg ik meteen dat eerste jaar een vriendschapsring en voor mijn verjaardag een hartjesketting. Remco was totaal niet macho, eerder zachtaardig en superlief voor mij.
Onze relatie werd snel hecht, ook omdat Remco zo veel mogelijk samen wilde doen. Trouwen was niks voor Remco, maar in de toekomst wilde hij wel kinderen en daar fantaseerden we over. Samenwonen zat er voorlopig niet in. We hebben allebei een baan met wisselende werktijden. Bovendien zijn we allebei verknocht aan onze woonplaatsen. Hij woont in een stad, ik in een dorp, op een half uur afstand van elkaar. Ik moest er niet aan denken om ergens drie hoog achter op een flatje te zitten, hij vond het leven in een dorp te saai. Ooit wilden we samen wel een huis kopen, maar voorlopig nog niet. We waren nog jong, hadden nog alle tijd, vonden we. Maar ook al woonden we niet samen, we zagen elkaar wel veel. Sowieso in het weekend, daarnaast kwam ik nog twee keer in de week zijn kant op, als onze roosters dat toelieten nog wat vaker.”
Smoesjes
“Waarom weet ik niet, maar een jaar geleden veranderde Remco. Plotseling wilde hij minder vaak afspreken. Hij had behoefte aan meer tijd voor zichzelf, zei hij. En dat terwijl ik juist dacht dat we na drie jaar toe waren aan de volgende stap in onze relatie. We hadden een paar maanden daarvoor afgesproken allebei te gaan sparen, voor als we zouden gaan samenwonen. Ik spaarde keurig voor onze uitzet, maar Remco verzon steeds smoesjes. Hij wilde graag op vakantie naar Italië, leuk natuurlijk, maar het hakte flink in ons budget. Daarna boekte hij stedentrips, een weekendje weg, een bezoek aan de sauna, het kon niet op. Ook kocht hij van alles voor zijn auto: gadgets, nieuwe banden… Er was elke keer wel weer iets waarom hij die maand niet veel geld opzij kon zetten.”
Onzeker
“Ineens had Remco ook allerlei bezwaren tegen samenwonen. Hij zag er tegenop straks alle dagen samen in één huis te zijn. Hij had behoefte aan vrijheid. Hij wilde ook vaker afspreken met vrienden. Op de dagen dat we allebei vrij waren, wilde hij er in ieder geval één voor zichzelf hebben. Dat vond ik afschuwelijk. Ik genoot van elke minuut samen, vond dat we elkaar al weinig zagen. Het maakte me onzeker en in plaats dat ik hem vrij liet, deed ik precies het tegenovergestelde: ik ging hem op zijn huid zitten. Elke keer als hij zei dat hij een dag alleen wilde zijn, appte ik hem om het uur met de vraag wat hij aan het doen was, waar hij was, wat hij at. Hoe afstandelijker hij deed, hoe meer ik contact met hem zocht.”
Controleren
Ik begon hem ook te controleren. Ik werk in de Thuiszorg, zodra ik in mijn auto stapte op weg naar een nieuwe cliënt, pakte ik mijn telefoon om hem in de gaten te kunnen houden. Op Facebook, Instagram, WhatsApp. Als ik zag dat hij op WhatsApp online was, maar mij geen berichtje stuurde, werd ik boos. Waarom had hij wel contact met anderen en stuurde hij mij nog geen smiley? ’s Avonds appte ik weer met de vraag waarom hij nog niet op bed lag. Hij moest toch vroeg op morgen? Ook zag ik dat Messenger van Facebook de hele dag open stond. Dat vond ik gek. Waarom was hij zo lang online?
Vaak reageerde Remco geïrriteerd op mijn vragen. Hij zei dan dat zijn computer gewoon aan stond en daardoor Facebook Messenger ook openstonden, of dat hij een computerspel deed. Hij ontkende dat hij continu met mensen aan het chatten was. Soms zuchtte Remco dat ik beter bij de recherche kon gaan werken, ik wist immers zo goed hoe ik mensen in de gaten moest houden.”
Lees ook: Carolien is jaloers op haar zus Annette
Het brak hem op
“Mei vorig jaar gaf Remco aan dat hij niet verder wilde met mij. Hij was al een paar keer eerder boos geworden omdat ik hem zo controleerde, hij zei dat hij dat niet langer aan kon. Hij hield van mij, maar onze relatie benauwde hem en brak hem op. Zo kon hij niet meer verder. Hij wilde vrij zijn. Huilend smeekte ik hem me nog een kans te geven. Ik hield ook zo veel van hem. Ik beloofde hem meer los te laten en hij gaf me nog een kans.
Maar ondanks deze bijna-breuk en Remco’s waarschuwingen, ging ik toch door. Ik bleef het lastig vinden dat hij zo veel ruimte nodig had. Ik was bang dat hij door meer alleen te doen van mij zou vervreemden. Ik miste hem ook als we niet samen waren. Wellicht ook omdat ik naast mijn werk in de zorg weinig te doen heb. Behalve mijn zus heb ik geen vriendinnen of hobby’s. Mijn leven draaide om Remco. Andersom heeft Remco twee goede vrienden en collega’s waarmee hij bevriend is. Ik was jaloers op alle aandacht die hij hen gaf. Ook was hij van baan geswitcht, hij was nu vrachtwagenchauffeur. Hij was dolgelukkig in zijn nieuwe baan en stak daar veel energie in. Energie die ik liever aan mij besteed zag.”
In paniek
“Het was door zijn nieuwe werk nog moeilijker voor mij om te weten waar hij uithing, dus ik appte hem continu. Ik vroeg de hele dag wat hij ging doen, wat zijn werkrooster was, waar hij heen reed en ook nog wat hij op zijn brood had. Als hij twee uur niet online was gekomen en ook zijn telefoon niet opnam, was ik helemaal in paniek. Was er een ongeluk gebeurd? Zat hij bij vrienden of misschien zelfs een andere vrouw? Waarom reageerde hij niet?
Als hij met een vriend een dagje met de trein op stap ging, deed ik hetzelfde. Ik vond het vreselijk dat hij zonder mij weg wilde, omdat ik bang was dat hij dan andere vrouwen zou tegenkomen. Vaak maakte ik vooraf al een drama over zijn afspraakjes. Kreeg ik vervolgens geen gehoor op de app van Remco, dan appte ik de vriend met wie hij was of alles wel goed ging.
Wederom waarschuwde Remco me: ‘Laat me een beetje met rust, Joyce. Er is niemand die mij zoveel appt als jij en ik word er moe van.’ Maar ik kon het toch niet laten. Zeker omdat hij weer ging afspreken met een vriendin van vroeger. Ze is getrouwd en woont aan de andere kant van het land. Volgens Remco zijn ze gewoon vrienden en dat geloof ik ook. Hij is er de man niet naar om vreemd te gaan. Hij is niet het type dat met Jan en alleman naar bed gaat en heel trouw. Maar ik was jaloers op de aandacht die deze vrouw van hem kreeg. Ik baalde als hij een hele dag naar haar ging om met haar te lunchen of door de stad te lopen. Waarom deed hij dat niet met mij? En waarom likete hij alles bij haar op Facebook en niets bij mij? Daar kon ik echt lang over zeuren, met als gevolg dat Remco steeds chagrijniger werd en er irritaties over en weer ontstonden.”
Definitief uit
“Uiteindelijk maakte Remco het eind november definitief uit. Net nadat we tien dagen op vakantie waren geweest in Engeland. Daarin was hij wel al iets afstandelijker geweest. Hij checkte ons ineens niet meer samen in op Facebook en maakte allemaal selfies, waardoor het leek alsof hij er alleen was. Maar de reis op zich was fantastisch. Ik had het echt heerlijk gehad en hij had me echt verrast met de hotelletjes die hij had geboekt, zonder mijn medeweten. We hadden veel gezien, gedaan en gelachen. Ik zag de breuk niet aankomen. Een week nadat we terug kwamen, moest Remco me iets vertellen. Ik had mijn kans gehad, zei Remco, maar het niet waargemaakt. Ik had hem op zijn lip gezeten en verstikt met mijn jaloezie. Hij zei dat hij het wel uit moest maken, anders ging hij er zelf aan onder door.”
Ook interessant: ‘Ik raak hem kwijt door mijn overdreven jaloezie’
Eigen schuld
“Inmiddels is het drie maanden uit en ben ik nog steeds niet over de klap heen. Na de breuk heb ik lang niks gedaan. Ik had zo’n liefdesverdriet, ik kon alleen maar huilen. Omdat ik mijn leven weer moet oppakken, ben ik op kickboksen gegaan. Ik hoop daar nieuwe mensen te ontmoeten en wat plezier terug te krijgen in het leven. Maar het is zo eenzaam zonder Remco. Remco was mijn droomman, mijn maatje, mijn minnaar, mijn steun, mijn alles.
Ik hou nog zo veel van hem en mis hem ontzettend. Het knuffelen, het samen zijn, zijn aandacht. Remco beloofde toen het uit ging dat we vrienden zouden blijven, maar het lijkt alsof hij niets meer met me te maken wil hebben. Hij heeft me geblokkeerd op Instagram en bijna al onze gezamenlijke posten van Facebook afgehaald. Hij heeft iets geïnstalleerd op zijn telefoon waardoor ik als ik hem bel, gelijk de voicemail krijg. Ik app hem nog steeds, dat kan gelukkig nog, maar hij stuurt amper iets terug. Ik wil niets liever dan het weer goed maken. Maar daar krijg ik de kans niet voor en dat kan ik hem niet kwalijk nemen.
Sinds het uit is, heb ik goed kunnen nadenken. Het is mijn eigen schuld. Remco heeft me genoeg gewaarschuwd en ik luisterde niet. Ik heb zo’n spijt dat ik zo stom ben geweest. Ik besef nu dat mijn gedrag ook niet meer gezond was. Remco gaf me geen reden zo achterdochtig te zijn, het was puur mijn eigen onzekerheid. Ik klampte me zo aan hem vast, maar daardoor liet hij mij juist los en ben ik de liefde van mijn leven kwijt geraakt. Had ik maar meer afstand gehouden en hem meer vrijheid gegeven, dan waren we nu nog samen geweest.”
Tip van de redactie
Iedereen is weleens jaloers en bang dat zijn/haar partner vreemdgaat, ook als achteraf blijkt dat er niks aan de hand was. Jaloezie wordt echter ziekelijk als je voortdurend jaloers bent terwijl daar geen aanleiding voor is. Ziekelijke jaloezie heeft ingrijpende gevolgen voor je relatie en je zelfbeeld. Leven met ziekelijke jaloezie of met een partner die daar last van heeft is dan ook niet altijd even makkelijk. Gelukkig is er ook veel dat je zelf kunt doen om van je jaloerse gevoelens af te komen. Lees bijvoorbeeld het boek Omgaan met ziekelijke jaloezie. Voor meer info klik op onderstaande button.
Omgaan met ziekelijke jaloezie
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.
