Judith is verliefd op twee mannen: ‘Ik heb een vriend, maar hou ook nog van mijn ex-minnaar’

12 januari 2024

Jarenlang had Judith (35) een geheime relatie met Leon, een getrouwde man. Ze beëindigde hun affaire, omdat hij niet voor haar wilde kiezen. Toen kwam Bart op haar pad: een betrouwbare man met wie ze kinderen wil. “Maar hoe gek ik ook op Bart ben, ik kan Leon niet vergeten.”

Judith: “Bijna elke nacht rond een uur of één, als Bart naast me ligt te slapen, licht het scherm van mijn iPhone op. Een appje. Soms kijk ik, meestal probeer ik het niet te doen. Ik weet ook zonder te kijken van wie het is: Leon, mijn ex-minnaar. Toen ik een half jaar geleden een relatie kreeg met Bart, hebben we onze jarenlange affaire beëindigd. Leon appt me stoute teksten: dat hij zin in me heeft, of hij stuurt alleen een ‘X’. Ik zou hem eigenlijk moeten zeggen dat hij me met rust moet laten. Maar dat kan ik niet. Stiekem vind ik het veel te leuk dat hij nog aan me denkt. Ook al ligt Bart naast me, mijn liefde, degene die voor honderd procent voor me gaat en me nooit verdriet zou doen, ik heb een zwak voor Leon. Ik brak met hem omdat ik onze situatie uitzichtloos vond en een man wilde met wie ik een toekomst kon opbouwen, niet omdat ik niet meer van hem hield. Want dat doe ik nog steeds.”

Betrouwbaar

“Nadat mijn relatie acht jaar geleden uitging, lukte het me maar niet een leuke man te vinden. Ik ben echt geen saai muurbloempje en ging veel uit, maar in de kroeg vond ik hem niet. Ook op de cursus line dancing en op feestjes van mijn werk – ik werk bij een bowlingcentrum – kwam ik genoeg mannen tegen. Maar op de een of andere manier was het nooit relatiemateriaal. Opmerkingen als ‘Waarom heb jij nou geen vriend?’ waren niet van de lucht. Niemand begreep hoe het mogelijk was dat ik nog single was. Ik was toch zo’n vlotte meid? Zelf werd ik steeds moedelozer. Op zich hartstikke gezellig hoor, elke avond feestjes. Maar ik wilde ook weleens Kerst met een leuke man vieren, of ’s avonds iemand op de bank om tegenaan te kruipen. Ruim drie jaar geleden besloot ik het lot te helpen en me in te schrijven op een datingsite. Omdat ik verhalen had gehoord over foute mannen en fake accounts, zocht ik een christelijke relatiesite uit. De kans dat ik zo een betrouwbare man zou ontmoeten, was dan vast groter, zo dacht ik. Een misvatting, maar daar kwam ik pas achter toen het al te laat was.

Leon was de allereerste die me een privébericht stuurde. Hij reageerde grappend op een foto met mijn kat en voor ik het wist, zaten we uren te chatten. Hij vertelde dat hij 48 was, gescheiden en dat hij in een klein dorp woonde, 20 kilometer verderop. Dat hij zestien jaar ouder was dan ik, vond ik totaal niet erg. Het leek me juist wel prettig een wat oudere en – in mijn ogen – serieuzere man. Op zijn foto zag hij er niet verkeerd uit. Na een paar dagen spraken we af elkaar te ontmoeten in het centrum van Amsterdam. In eerste instantie alleen voor een wijntje en als het gezellig was, zouden we ook ergens gaan eten. Uiteindelijk rolde ik die nacht pas om twee uur mijn bed in. Alleen. Maar wel tot over mijn oren verliefd. Ik vond Leon helemaal te gek. Lief, mooi en waanzinnig sexy. Zijn haar was misschien al wat grijs, zijn uiterlijk was allesbehalve dat van een oude man. En hoe hij naar me kon knipogen! Ik voelde vlinders in mijn buik.”

Lees ook: Dana: ‘Ik kan niet zonder seks, daarom stemde mijn man in met een minnaar’

Ongelukkig

“De volgende ochtend werd ik stralend wakker. Ik keek op mijn telefoon en zag dat ik een appje van Leon had gekregen. Daarin stond alleen: ‘Lees je mail’. In mijn mailbox zat een mail van hem van wel twee pagina’s. Al na de eerste zin barstte ik in tranen uit. Leon schreef dat hij ‘helaas niet ongebonden was’. Hij was al meer dan 22 jaar getrouwd en vader van vijf kinderen in de leeftijd van 4 tot 18 jaar. Het huwelijk met zijn vrouw noemde hij een ‘sleur’ en ‘noodzakelijk kwaad’. Hij had al vaker op het punt gestaan te scheiden, maar had dat om financiële redenen niet gedaan. Zijn vrouw werkt niet, zij is afgekeurd vanwege rugklachten. Leon zou na een scheiding failliet gaan aan de alimentatie die hij dan voor zowel zijn vrouw als kinderen zou moeten betalen. Hij zou zelfs geen auto meer kunnen rijden. Hoe ongelukkig hij ook was met zijn vrouw, hij kon niet leven met de gedachte dat hij straks alleen nog zou werken om alimentatie te betalen.”

Heftig en liefdevol

“Leon had besloten dat hun huwelijk een soort verstandshuwelijk zou worden. Zijn vrouw en hij bleven aardig doen tegen elkaar vanwege de kinderen, maar sliepen al jaren niet meer samen. Hun jongste zoon was een ongelukje, verwekt in een zwoele bui op vakantie, maar daarna hadden ze nooit meer seks gehad, beweerde hij. Omdat hij wel behoefte had aan genegenheid, zocht hij contact met andere vrouwen. Als overtuigd christen hoopte hij op gelijkgestemden en enige discretie op de site waar ik ook op stond. Aanvankelijk had hij ook mailcontact met een andere vrouw, maar hij had het niet aangedurfd met haar af te spreken. Ik was de eerste met wie hij had afgesproken. Volgens hem was hij meteen verliefd toen hij mijn profielfoto zag. Omdat hij me zo ontzettend leuk vond, had hij niet meteen eerlijk durven te vertellen over zijn privésituatie. Op het moment dat ik huilend die mail van hem las, was het voor mij al onmogelijk om met deze man te kappen. Na al die jaren had ik eindelijk iemand gevonden op wie ik gek was. Ook al wist ik dat het verstandiger was om er meteen een punt achter te zetten: ik kon het niet. En dus sprak ik weer met hem af en dook ik het bed met hem in. Uiteindelijk belandde ik in een relatie die ruim drie jaar heeft geduurd. Ik noem het bewust een ‘relatie’ en geen ‘affaire’ omdat het heel heftig en liefdevol was. We spraken elkaar elke dag, appten aan de lopende band en zagen elkaar zeker twee keer per week. Hoe hij het thuis regelde, weet ik niet. Daar sprak Leon niet over. Waarschijnlijk kneep ze een oogje toe. Hoe kon hij anders twee keer in de week een avond en soms een halve nacht wegblijven? En de honderden sms’jes die hij me stuurde, dat moest haar toch ook opvallen? Drie jaar lang heb ik geleefd voor de twee avonden in de week dat Leon bij me was. Ik genoot van zijn aandacht en van de heerlijke seks die we hadden. Anders dan bij andere mannen vroeger durfde ik me in bed helemaal aan hem over te geven en mijn fantasieën met hem te delen. We gingen best ver. We bezochten de Kamasutrabeurs, kochten er speeltjes en zweepjes en leefden ons uit met rollenspelen. Als we samen waren, was alles goed.”

Dubbelleven

“Ook al hield ik superveel van Leon, er knaagde wel iets. Ik moest hem verborgen houden voor de buitenwereld. Slechts mijn zus en een handjevol vriendinnen wisten van zijn bestaan. De vraag: ‘Wanneer kom je nou eens met een man thuis?’ bleef dus komen. Dat was gek, want Leon voelde als mijn man, maar dat was hij natuurlijk niet. Hij sliep nooit een hele nacht bij me en feestdagen en vakanties bracht ik alleen door. Dan was Leon bij zijn gezin. Leon vroeg me herhaaldelijk of ik op hem wilde wachten. Zijn jongste zoon is nu zeven, met een beetje mazzel kon hij over elf jaar van zijn vrouw af. Dan was hij van de kinderalimentatie af en hoefde hij alleen nog partneralimentatie te betalen. Hij kon dit dubbelleven nog wel even volhouden. Ik wilde niets liever dan ooit mijn leven met hem delen, maar niet tegen elke prijs. Ik kon mijn leven niet nog elf jaar op pauze zetten, want ik wilde namelijk dolgraag een kind. Leon was duidelijk: hij wilde geen kinderen meer. Nu niet, nooit. Vijf vond hij genoeg. Voor mij was dat onoverkomelijk.

Ik cijferde mezelf weg en loog tegen mijn ouders en collega’s dat ik geen vriend had, maar ik kon niet ook mijn kinderwens voor hem onderdrukken. Als ik ooit nog moeder wilde worden, moest ik iets gaan ondernemen. Uiteindelijk heb ik m’n oude profiel op die relatiesite heropend. Zelfde verhaal: ‘Leuke vrouw zoekt betrouwbare man om samen een toekomst mee op te bouwen’. Dit keer reageerde er wél een serieuze, eerlijke man. Bart, dertig jaar, sinds drie maanden uit een relatie en met een grote kinderwens. Vanaf het eerste moment was er een klik tussen ons. Misschien heel raar voor een eerste date, maar we zaten direct onze favoriete jongens- en meisjesnamen uit te wisselen en met elkaar te onderhandelen: twee of drie? We zaten in een soort stroomversnelling. Superverliefd was ik niet, maar ik had meteen een vertrouwd gevoel. Ik wist: met deze man wil ik een gezin stichten. Bart is een schat. Geduldig en zachtaardig. Erg lief als partner en volgens mij de perfecte vader.”

Onmogelijke keuze

“Bart en ik hebben nu iets meer dan zeven maanden een relatie en hij draagt me op handen. Hij wil het liefst elke dag bij me zijn en slaapt vaker bij mij dan in zijn eigen grote eengezinswoning. Op den duur willen we wel naar zijn huis verhuizen. Zeker omdat ik over niet al te lange tijd met de pil ga stoppen. Maar hoe gek ik ook op Bart ben, ik kan Leon niet vergeten. Op de tweede date heb ik Bart alles eerlijk opgebiecht over Leon. Weliswaar in iets afgezwakte vorm: gezegd dat het puur lust was en geen liefde. Bart was resoluut: voordat hij met mij verder wilde gaan, moest ik eerst met Leon breken. Dat heb ik ook gedaan. Leon reageerde begrijpend. Hij zei dat hij me mijn geluk gunde en dat hij aan de kant zou gaan, omdat Bart me de toekomst kon bieden die ik zo wenste. Maar zijn radiostilte was van korte duur.

Na een week of drie kwamen de eerste nachtelijke appjes van Leon. Sliep ik al? Was ik alleen? Miste ik hem niet? En de seks? Ik probeerde zo neutraal mogelijk zijn appjes te beantwoorden op momenten dat Bart sliep of als ik even op het toilet was. Dat ik hem een beetje miste, maar dat het zo beter was. Eerlijk gezegd is dat niet waar. Ik verlang verschrikkelijk naar Leon. Tijdens de seks met Bart denk ik aan Leon. Seks met Bart is zacht en lief, maar ik voel niet de passie die ik bij Leon wel had. Bart vraagt soms zes keer of ik wel zin in seks heb. Leon pakte me gewoon bij mijn arm en trok me al zoenend de slaapkamer in. Heerlijk, dat stoute. Ook mis ik zijn humor en onze gesprekken. Verstandelijk weet ik dat het met Leon niks kan worden en als ik slim ben, ga ik helemaal voor de betrouwbare en eerlijke Bart. Toch voel ik me niet helemaal happy en wil ik niets liever dan de draad weer oppakken met Leon. Dit is voor mij een keuze tussen hart en verstand. Een onmogelijke keuze.”

Lees ook: Zoë: ‘Mijn beste vriend bleek een goede minnaar’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.