Knof – Kinderzitje
9 januari 2012
Vriendin.nl columnist Knof is drievoudig vader en debuterend schrijver. In zijn column vertelt hij hoe hij dat combineert. Deze week probeert hij zijn dochter in het kinderzitje te krijgen zonder haar wakker te maken…
Vriendin.nl columnist Knof is drievoudig vader en debuterend schrijver. In zijn column vertelt hij hoe hij dat combineert. Deze week probeert hij zijn dochter in het kinderzitje te krijgen zonder haar wakker te maken…
Kinderzitje
Fie (4) lag te slapen in het bed van vrienden van ons. Ze had zich opgerold in een hoekje – een klein, klein kleutertje in een veel te groot bed. Voorzichtig tilde ik haar op en met dat slapende meiske in mijn armen sloop ik de trap af. Fluisterend namen we afscheid. Jeska hield het autoportier voor me open. De jongens zaten al achterin.
Heel voorzichtig zette ik Fie op haar plaats en schoof haar nachthemd wat opzij om de gordel dicht te maken, maar de klik kwam niet. Ik probeerde het nog eens: niets. Ik kon er ook nauwelijks bij: de stoelverhoger van Stag zat in de weg. Moderne kinderzitjes zijn hartstikke breed en aan alle kanten gepantserd. Ik kreeg mijn hand er al nauwelijks tussen, laat staan dat ik kon zien wat mijn vingers uitspookten daar in de krochten van onze achterbank.
Na minutenlang blind rondprutsen, wist ik de gesp vast te maken. Een luide klik was mijn beloning. Zachtjes sloot ik het portier en ging achter het stuur zitten. Ik was nog aan het uitparkeren toen Stag de gesp van zijn gordel omhoog hield en op verbaasde toon zei: ‘Hé, daarnet zat deze nog vast!’
Ik slikte een vloek in; ik had niet Fie’s gordel vast, maar de zijne losgeprutst.
‘Ik heb het echt niet gedaan!’ zei hij. Voor de zekerheid wierp ik hem toch een boze blik toe.
‘Laat mij maar even,’ fluisterde Jeska. ‘Jij bent altijd zo onhandig met die dingen.’
Vijf minuten later zat Stag nog altijd los en Olle verklaarde op steeds luidere toon dat hij nu echt naar hui-hui-huis en naar be-he-he-hed toe wilde. Vloeken slikten we allang niet meer in. Ik stapte uit en begon, zwaar over Olle en Stag leunend, Jeska in de weg te zitten. Zelfs dat hielp niet.
Ik wilde net te berde brengen dat wij vroeger nooit in een kinderzitje zaten wij –zaten gewoon potje-met-vet-zingend in de achterbak. Met zijn tienen. Terwijl onze ouders voorin de ene peuk met de andere aanstaken– toen de verlossende klik klonk. En kort daarna nog een. Ik keek haar hoopvol aan. Jeska keek triomfantelijk terug.
‘En ze slaapt nog!’ zei ik.
Tevreden reden we naar huis. Pas in de laatste bocht werd Fie wakker. Bij het inparkeren was ze wagenziek. Net voordat ik haar gordel loshad, spuugde ze alles onder.
* De foto van het slapende meisje komt van een beeldbank en is niet Knofs dochter Fie.
Meer lezen van Knof?
Knofs succesvolle debuut: Saladedagen
SALADEDAGEN is een onweerstaanbaar grappige en ontroerende roman over liefde, vader worden en de groeipijnen die daarbij horen. Ondanks zijn vele blunders – of misschien wel juist daardoor – weet Lennart keer op keer het hart van de lezer te winnen.
Wil je meer lezen van Knof? Bestel dit boek nu op ako.nl (zonder verzendkosten!)
