Knofs signeersessie: domme vragen bestaan wel…

18 juni 2012

Knof mag signeren in een boekhandel in Zevenaar en komt er daar achter dat domme vragen wél bestaan. En ook dat moeders niet altijd even subtiel zijn over hun puberende dochters…

Knof mag signeren in een boekhandel in Zevenaar en komt er daar achter dat domme vragen wél bestaan. En ook dat moeders niet altijd even subtiel zijn over hun puberende dochters…

Het is de dag voor vaderdag en ik mag signeren in een boekhandel in Zevenaar. Ik zit naast een stapel ‘Saladedagen’. Achter mijn hoofd hangt een poster met daarop een foto van mijn hoofd, de cover van mijn boek en – voor de volledigheid – de aankondiging dat de auteur met dat hoofd dit boek komt signeren. Een vriendelijk ogende dame komt voor mijn tafel staan.

‘Mag ik u iets vragen? Hebt u dit boek geschreven?’

Je hoort wel eens beweren dat domme vragen niet bestaan. De mensen die dat zeggen, hebben nog nooit een signeersessie gehouden in een boekhandel in Zevenaar.

‘Eh…,’ zeg ik. Ik ben erg ad rem in die dingen.

Ze schuift mijn boek onder mijn neus. Of ik het wil signeren, want het is morgen vaderdag.

‘O, wat leuk. Is het voor uw vader?’ vraag ik. Ook ik sta mijn mannetje wat domme vragen stellen betreft.

‘Het is voor mijn man.’ Met een knikje van haar hoofd wijst ze naast zich. ‘Van mijn dochter.’
Nu pas zie ik dat er naast de vriendelijk ogende dame een meisje staat van een jaar of twaalf. Ze zoekt oogcontact met de vloerbedekking. Misschien om te compenseren dat ze recent een halve meter is gegroeid. Ze weet nog niet wat ze met haar lengte aanmoet. Haar lichaam is de hoogte in geschoten zonder eerst even met haar te overleggen. Verstoppertje spelen, touwtje springen, op een klimrek, het gaat niet meer. Ze wil ook niet meer, maar wat er dan in de plaats van spelen moet komen, weet ze nog niet. In elk geval niet met haar moeder in een boekhandel staan praten met een of andere vreemde man.

‘Toch, Tamar?’ zegt de vriendelijk ogende dame.

Tamar bloost, o wat bloost ze – zoals enkel twaalfjarige meisjes dat kunnen.

'Let maar niet op haar,' zegt de vriendelijk ogende dame. 'Ze is aan het puberen, hè Tamar?'

Ik signeer het boek. 'Wil je dat ik er nog iets in zet voor je vader?'

Tamar schudt haar hoofd. Tamar wil weg van hier. Nu.

'Jawel,' zegt de vriendelijk ogende dame. 'Dat hij de liefste, leukste, meest bijzondere papa is! Dat is hij toch, Tamar? Zal de meneer dat dan opschrijven?'

Tamar draait zich om en loopt, heel traag en met gebogen hoofd, de winkel uit.

De vriendelijk ogende dame kijkt haar hoofdschuddend na. 'Tamar is aan het puberen,' zegt ze. 'Let maar niet op haar.'

Meer van Knof lezen?

Knofs succesvolle debuut: Saladedagen

SALADEDAGEN is een onweerstaanbaar grappige en ontroerende roman over liefde, vader worden en de groeipijnen die daarbij horen. Ondanks zijn vele blunders – of misschien wel juist daardoor – weet Lennart keer op keer het hart van de lezer te winnen.
Wil je meer lezen van Knof? Bestel dit boek nu op ako.nl (zonder verzendkosten!)