Knofs zoon wil een huisdier…
2 april 2012
Vriendin.nl-columnist Knof probeert nu al te bedenken hoe hij aan zijn zoon Olle (8) kan uitleggen waarom hij geen hamster krijgt… Maar dan dient zich ineens een heel goede oplossing aan!
Vriendin.nl-columnist Knof probeert nu al te bedenken hoe hij aan zijn zoon Olle (8) kan uitleggen waarom hij geen hamster krijgt… Maar dan dient zich ineens een heel goede oplossing aan!
Danny, een vriendje van Olle (8) heeft een dwerghamster. Hammie is heel schattig, zegt Olle. Hij loopt door gekleurde buizen en hij slaapt in een speciale bak. Het kriebelt als Hammie over je schouders loopt en als je geluk hebt, poept hij op je hoofd. Hammie kan wel twee jaar oud worden en hij is echt, echt, echt superschattig! Olle slaakt een diepe zucht en staart dromerig voor zich uit.
O o, denk ik. We hebben al moeite om onze lekkende kat in leven te houden, laat staan dat we op een uit de hand gelopen sok zitten te wachten. En wie gaat de orthodontist betalen? Die beesten schijnen allemaal een buitenboordbeugel te moeten als ze een maand of drie zijn.
De volgende dag heeft Olle Belangrijk Nieuws: Sjoerd heeft nu ook een dwerghamster. Brutus is bijna net zo leuk als Hammie: hij snurkt in zijn slaap en als je de koelkast opendoet gaat hij piepen. Hij mag in een speciale bal door het huis heenrollen en hij is pas een keer per ongeluk van de trap afgerold. Olle slaakt een diepe zucht.
O o, denk ik. Nu gaat hij vragen of hij er ook een mag. En dan zal ik zeggen van niet en dan zal ik ten prooi vallen aan wanhoop in zijn puurste vorm. Hij zal zijn armen ten hemel heffen en schreeuwen dat hij ook nooit iets mag, dat zijn leven zonder dwerghamster geen zin heeft. Hij zal zijn hoofd op het tafelblad leggen, er met zijn vuisten op roffelen en zijn tranen de vrije loop laten. Dan zal hij me aankijken, met ogen die tijdelijk twee keer zo groot zijn als normaal, en hij zal me smeken of hij asjeblieft, asjeblieft, as-je-blieft een dwerghamster mag. Hij zal er heus heel goed voor zorgen, veel beter dan Danny die de zijne laatst nog in de wc heeft laten vallen en trouwens, dat was alleen omdat Hammie zonodig wou leren zwemmen. Dus dat telt niet.
Maar hij vraagt het niet.
‘Pap’, zegt Olle vastberaden. ‘Ik weet waarvoor ik ga sparen.’
Soms moet je mazzel hebben. Op een of andere manier heeft Olle bedacht dat een dwerghamster iets is waarvoor je moet sparen, en niet iets waar je om moet zeuren. Met zijn 70 cent zakgeld per week is hij allang het huis uit voordat hij voldoende geld heeft.
Nu is het mijn beurt om een diepe zucht te slaken. Van opluchting, welteverstaan.
‘Wat leuk,’ zeg ik. ‘Dat is nou echt een goed idee.’
