Kristel kon niet zwanger worden, maar werd het dankzij medicatie toch

26 oktober 2022

Nadat Kristel (29) samen met haar man zeven jaar geleden besloot om voor een kindje te gaan, lukte het haar niet om zwanger te worden. Het bleek dat haar eitjes niet of te laat sprongen. Best een shock voor Kristel, maar dankzij medicatie konden Kristels eitjes alsnog rijpen. En was het meteen raak! “Echt enorme mazzel, want bij de meeste vrouwen gaat het absoluut niet zo snel.”

Kristel: “Ik was 22 jaar toen mijn man en ik voor een kindje wilden gaan. We hadden al sinds ons negentiende een relatie met elkaar en waren klaar voor de volgende stap. Alleen: het lukte niet om zwanger te worden. Na een jaar proberen, zochten we daarom op mijn 23ste hulp bij een fertiliteitsarts. Zowel mijn man als ik werden getest op onze vruchtbaarheid en uiteindelijk bleek dat het probleem bij mij lag. Mijn eitjes groeiden bijna niet en als ze dat al deden, dan sprongen ze veel te laat.”

Nooit een positieve ovulatietest

“Het was best moeilijk om dat te horen. Natuurlijk was ik blij voor mijn man dat alles bij hem in orde was, maar zelf voelde ik me door het nieuws allesbehalve vrouw. Dat klinkt misschien raar, maar doordat ik niet op de natuurlijke manier zwanger kon worden, voelde het voor mij als falen.
Opeens begreep ik ook waarom ik nooit een positieve ovulatietest had. Ik had er echt honderden euro’s aan uitgegeven, maar die smileys kwamen steeds maar niet, omdat ik simpelweg geen ovulatie had. Ik had er geen idee van dat mijn menstruatiecyclus afweek. Omdat ik vanaf mijn veertiende al de pil gebruikte, had ik altijd keurig om de vier weken een menstruatie gehad. Maar nadat ik met de pil stopte, werd ik meestal pas om de vijf weken ongesteld. En op een gegeven moment zaten er zelfs twaalf weken tussen mijn menstruaties. Ontzettend frustrerend allemaal. Ik wilde zo graag moeder worden, maar kreeg elke maand alleen maar grote teleurstellingen te verwerken.”

Zware bijwerkingen

“Na mijn vruchtbaarheidstest schreef mijn fertiliteitsarts een medicijn voor, clomid. Dit is een pil die je een bepaalde periode moet slikken, zodat je rond je veertiende cyclusdag alsnog een eisprong hebt. Hoewel ik er nog nooit van had gehoord, wilde ik het, ondanks alle zware bijwerkingen, graag proberen. Misselijkheid, extreme vermoeidheid, duizeligheid; zodra ik met clomid begon, had ik van veel dingen last. Toch wilde ik niet meteen opgeven, want mijn kinderwens was groter dan al die ellende bij elkaar.”

Elke dag vrijen

“Omdat ik al twaalf weken niet ongesteld was geweest, moest ik eerst mijn menstruatie opwekken. Vervolgens kreeg ik tien dagen na mijn eerste menstruatiedag een echo om vast te stellen of en in hoeverre er follikels (eiblaasjes) groeiden die later hopelijk eitjes werden. Het bleek dat er twee in de maak waren. Door middel van verschillende echo’s werd hun groei goed in de gaten gehouden en nadat er één uitgroeide tot een eitje, moesten mijn man en ik elke dag vrijen. Tja, dat is dus helemaal niet zo gezellig als het ‘gedwongen’ moet. Toch deden we het wel en na nog eens veertien dagen mocht ik een eerste zwangerschapstest doen.”

Meteen positief

“Hoewel ik niet verwachtte meteen zwanger te zijn (de fertiliteitsarts had duidelijk aangegeven dat het, ondanks de medicatie, soms wel een paar jaar duurt), vond ik het heel spannend. En natuurlijk kon ik niet wachten totdat die tien dagen om waren, dus daarom deed ik op dag tien ’s ochtends al een zwangerschapstest. En tot mijn grote verbazing was die positief! ‘Vast een foutje’, zei ik tegen mijn vriend. ‘Ik doe er morgen nog een.’ Dat een positieve test nooit meer negatief kan worden, wist ik niet. Ik hield er ook helemaal geen rekening mee dat ik echt zwanger kon zijn. Totdat de volgende test ook twee streepjes vertoonde. Het was dus echt raak.”

Twee jaar later nog een keer

“Uiteindelijk werd op 14 mei 2018 mijn oudste dochter Runa geboren. Pas toen ze na de bevalling op mijn borst werd gelegd, durfde ik te geloven dat ze er echt was. Natuurlijk had ik wel genoten van mijn zwangerschap, maar doordat ik het jaar daarvoor zoveel teleurstellingen had moeten verwerken, had ik absoluut niet verwacht dat ik zo snel in verwachting zou zijn.
En het mooie was dat ruim een jaar later precies hetzelfde gebeurde. Nadat mijn man en ik besloten om opnieuw voor een kindje te gaan, was ik dankzij clomid bij de eerste poging meteen weer zwanger. Ik was zo gelukkig!”

Enorme mazzel

“Inmiddels zijn mijn twee dochters Runa en Keira vier en twee jaar oud. Als ik naar ze kijk, denk ik vaak hoe dankbaar ik ben dat ik hun moeder mag zijn. En allemaal dankzij een medicijn dat bij mij goed werkte. Ik wil hier overigens wel een belangrijke kanttekening bij plaatsen, want clomid kan echt zware bijwerkingen hebben. Bij mij was het nog te overzien, omdat ik er maar even last van heb gehad, maar ik ken genoeg vrouwen die wel twee of drie jaar moesten dealen met de heftige nadelen van dit middel, zoals extreme misselijkheid, vermoeidheid en duizeligheid. Ik ben me dus zeker bewust van de enorme mazzel die ik heb gehad, want bij de meeste vrouwen gaat het absoluut niet zo snel!”

Tekst: Renée Brouwer
Fotograaf: privébezit

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.