Lezeressen vertellen: Verliefd, verloofd, verlaten… 

27 juni 2018

Je bent smoorverliefd, denkt aan een toekomst samen en dan – totaal onverwacht – zegt de liefde van je leven dat hij bij je weg gaat. Acht lezeressen over hun verdriet en de impact van de breuk op hun leven.

Je bent smoorverliefd, denkt aan een toekomst samen en dan – totaal onverwacht – zegt de liefde van je leven dat hij bij je weg gaat. Acht lezeressen over hun verdriet en de impact van de breuk op hun leven.

Julie (38): “Ik was dertig weken zwanger van ons eerste kind toen Mark mij verliet. Wat een timing! Dat onze relatie niet het eeuwige leven was beschoren, wist ik diep vanbinnen misschien wel. We leefden passievol en konden behoorlijk ruziemaken. Onze relatie miste vooral diepgang. Maar we hadden tegelijk ook de beste, meest spetterende seks samen.

Achteraf gezien was het allemaal veel te onstuimig, altijd feest, altijd reuring. Never a dull moment klinkt misschien leuk en spannend, maar ik was na verloop van tijd wel toe aan een beetje rust in mijn leven. Ik had dan ook gehoopt dat mijn zwangerschap die rust zou brengen, maar voor Mark was het blijkbaar een eyeopener.

Rust en stabiliteit, dat wilde hij helemaal niet. Sterker nog, hij zei dat hij bij me wegging. Woest was ik. Waarom had hij deze keuze niet eerder gemaakt? Hij liet me gewoon zitten met een kind, dat kon toch niet?! Ik realiseerde me al snel dat het geen zin had hem om te praten. Hij zou gaan, ik moest alleen verder.

Inmiddels zijn we vijf jaar verder en Mark heeft zich, ondanks alles, ontpopt tot een superleuke vader. Hij ziet zijn dochter elke woensdag en om het weekend. En tussen ons is het contact gelukkig ook weer wat beter. We pasten niet bij elkaar. Ik had eerder naar mijn gevoel moeten luisteren. Aan de andere kant, dan had ik nooit mijn geweldige meisje gehad…”

‘Hij wilde geen enkel contact meer. Alles verliep verder via een advocaat’

Kathelijne (55): “Het is alweer twintig jaar geleden dat mijn man me verliet, maar het blijft een pijnlijk verhaal. We waren anderhalf jaar getrouwd toen we naar vrienden in Amerika gingen. We hadden hen tijdens een eerdere reis leren kennen en ze hadden ons uitgenodigd. Kort voordat we vertrokken kreeg ik een auto-ongeluk en door de whiplash die ik daaraan overhield, kon ik bij onze vrienden niet veel ondernemen. Dus toen zij de bergen in gingen, bleef ik thuis en pakte mijn rust.

We waren een maand terug toen mijn man me belde op mijn werk: ‘Ik wil scheiden. Ik hou niet meer van je’, zei hij. Ik was volkomen perplex en vroeg of het wel goed met hem ging. ‘Ik kom nu naar huis’, zei ik.

Eenmaal thuis was hij al weg. Hij had zijn kleding meegenomen en was vertrokken naar een vriend. Zijn telefoon nam hij niet op; hij wilde blijkbaar geen enkel contact meer. Alles verliep verder via een advocaat. Ik was er zo stuk van, dat ik een burn-out kreeg. Een vreselijke periode.

Acht jaar later vertelde een vriend van hem me eindelijk de waarheid: tijdens onze vakantie had m’n ex seks gehad met de vrouw die ons had uitgenodigd. En zij was zwanger van hem geraakt. Hij had me dus vreselijk bedrogen. Dat ik nu, twintig jaar later, nog steeds alleen ben, heeft zeker met deze bizarre actie te maken. Mijn vertrouwen in mannen is helemaal weg.”

Lees alle verhalen in Vriendin 26.