Linda woont met haar dochter bij haar ex

30 september 2024

Door de krapte op de woningmarkt trekken kinderen weer bij hun ouders in, blijven exen noodgedwongen samen en moet de gezinsplanning in de koelkast. Linda loopt letterlijk tegen muren op bij haar zoektocht naar een woning.

Naam: Linda
Leeftijd: 55
Beroep: bibliotheekmedewerkster
Relatie: single, moeder van Liza (15)

Scheiding

“Mijn scheiding van Rob is deze zomer rondgekomen. We hadden een koopwoning samen. Ik kon hem met mijn parttime salaris niet uitkopen, hij mij wel. Omdat ik nog geen eigen plekje heb kunnen vinden, wonen we nog noodgedwongen samen. Ik stond tijdens ons huwelijk niet ingeschreven bij een woningbouwvereniging. Noem het naïef, maar ik ben destijds niet getrouwd met het idee te gaan scheiden. Inmiddels sta ik wel ingeschreven en reageer ik iedere week op een woning. Vergeefs. Met mij reageren rustig zo’n vijfhonderd anderen.

Woning

Ik vraag volop om me heen of iemand iets weet. Of er ergens misschien een klein chaletje op een vakantiepark beschikbaar is. Daar ben je overigens zo negenhonderd euro per maand voor kwijt, exclusief vaste lasten. Ik ben 55, dus ik zou ook voor een seniorenwoning in aanmerking komen, maar daar mag je niet met een kind wonen. Ik heb tot Liza achttien is recht op toeslagen. Als ze bij mij ingeschreven staat, kan ik het financieel bolwerken.
Meer werken is bij mijn huidige werkgever niet mogelijk, er hangt ons zelfs een reorganisatie boven het hoofd. Kopen is met mijn salaris al helemaal geen optie, ook niet met het bedrag dat ik door het uitkopen meekrijg. Voor een appartementje in Ermelo ben je zo 350.000 euro kwijt. En dan komen er nog servicekosten bij ook. Voor huur in de vrije sector vragen ze een jaarinkomen van veertigduizend euro. Dat heb ik niet.

Eigen slaapkamer

Inmiddels ben ik de wanhoop nabij. Gelukkig kunnen mijn ex en ik het redelijk goed met elkaar vinden. We hebben allebei een eigen slaapkamer in dit huis. Mijn hoofd staat er ook niet naar steeds naar anderen op te zoeken en uit huis te vluchten. Er is het afgelopen jaar zo veel gebeurd in mijn leven; ik heb daar geen behoefte aan. We zijn gescheiden, maar er is in de praktijk nog niet veel veranderd. Voor Liza proberen we het goed te houden.

Eigen plekje

Al vind ik maar een heel kleine woning met één slaapkamer, zou ik al zielsgelukkig zijn. Dan slaap ik in de woonkamer en krijgt Liza een eigen plekje. Het moet overigens ook een plekje zijn waar mijn hond Boris welkom is. Dat maakt het nog lastiger. Ik ben niet boos, meer gelaten. Deze situatie geeft veel stress. Ik heb echt nog wel de hoop dat het goedkomt, maar het voelt soms heel uitzichtloos. Hoeveel stellen blijven vanwege de woningnood niet toch maar bij elkaar? Dat is geen gezonde situatie. Het zit dag en nacht in mijn hoofd. Ongemerkt vaak. Dan kijk ik een serie en zie ik een leuk ingericht huisje en denk ik: ‘Zo zou ik het ook wel willen.’ Vooral voor Liza vind ik het erg. ‘Mam, zal ik meegaan naar de gemeente? Misschien willen ze ons dan wel een huis geven’, zei ze pas nog. Een kind hoort niet op die manier voor een ouder te willen zorgen.”

Tekst: Hester Zitvast
Foto: privébeeld

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.