Linda: ‘Kleine boefjes liegen en dat is goed’
22 maart 2019
“Ik weet niet wie De Fluit is, maar ik weet wel hoe De Kat heet.” Het zou zo een passage uit het Holleeder-proces kunnen zijn. Maar het was mijn 4-jarige dochter die vertelde over nieuwe kindjes in haar kleuterklas en de gekozen stickers op hun stoel. Als de naam te moeilijk is, spreken kleuters elkaar kennelijk zo aan. Mijn dochter is De Beer.
“Ik weet niet wie De Fluit is, maar ik weet wel hoe De Kat heet.” Het zou zo een passage uit het Holleeder-proces kunnen zijn. Maar het was mijn 4-jarige dochter die vertelde over nieuwe kindjes in haar kleuterklas en de gekozen stickers op hun stoel. Als de naam te moeilijk is, spreken kleuters elkaar kennelijk zo aan. Mijn dochter is De Beer.
It wasn’t me
We noemen onze kinderen allemaal wel eens gekscherend boefjes, maar regelmatig zijn ze het écht. Kleine hardvochtige mini-kidnappers. Van “Eigen schuld, dikke bult” tegen een vriendje dat al rennend valt, tot “Gek hè mama, dat mijn tandenborstel zomaar opeens is verdwenen..”. En soms wordt er zelfs iets volkomen onschuldigs ontkend. Zo betwistte mijn dochter op een klassenuitje naar de kinderboerderij te zijn geweest. Geconfronteerd met een foto waar ze op stond, zei ze zonder blikken of blozen: “Dat ben ik niet”. Shaggy is er niks bij.
Gejokkebrok: waarom kinderen liegen
Onlangs las ik in een artikel in het NRC dat het goed is dat kinderen leren liegen. Blijkbaar is het een teken van intelligentie wanneer kleine boefjes dat al jong kunnen. Een groot gedeelte van het gejokkebrok komt – zo blijkt – voort uit fantasie. En kinderen vinden dat volkomen normaal. Zo vertelde een speelkameraadje van mijn dochter op een leeuw te hebben gezeten. Waarna mijn dochter prompt beweerde dit ook wel eens te hebben gedaan. Én op een krokodil.
Kleine boefjes
Kleine boefjes accepteren gelukkig veel van elkaar. Is er ruzie omdat iemand met zand heeft gegooid? Een minuut later wordt er weer gespeeld alsof er niks gebeurd is. Met spullen afpakken werkt dit net zo. Behálve wanneer er iemand op de verkeerde stoel zit. Dat territorium is immers met een sticker afgebakend. En dan… is De Beer los.
Lees ook: Petra: ‘Hoe moeten we onze kinderen uitleggen dat onschuldige mensen zijn overleden?’
Over Linda
Linda Hummel is 32 jaar, getrouwd en moeder van een dochter van 4. Ze heeft altijd al een passie gehad voor het geschreven woord. Tijdens haar rechtenstudie in Groningen was ze hoofdredacteur van een juridische magazine en haar scriptie is in boekvorm gepubliceerd. Na haar studie werkte ze als advocaat in Amsterdam. Helaas liep Linda bij de bevalling van haar dochter een zenuwbeschadiging op, waardoor ze nog maar kort aaneen kan zitten. Sindsdien brengt ze haar dagen grotendeels liggend thuis door.
Al snel miste ze het schrijven zodanig dat ze een interieur, kids & lifestyle blog begon, genaamd (th)athomepage. Omdat Linda veel thuis is, is haar webpagina letterlijk een at home page. Neem zeker eens een kijkje op haar blog en Instagram.
