Lindsey’s ex zette naaktfoto’s van haar online

18 oktober 2023

De ex van Lindsey (30) zette, nadat zij de relatie verbrak, twee naaktfoto’s van haar online. Als wraakactie. “Dat hij tot zoiets in staat was, had ik nooit gedacht.”

Lindsey: “Het is nu ruim acht jaar geleden, maar nog altijd heb ik er last van. Nog steeds heb ik een hekel aan social media en ben ik bang dat de foto’s ergens opnieuw opduiken. Ik vind het een afschuwelijk idee dat mensen mij hebben kunnen zien op een manier die nooit voor hen bedoeld was. Ik zal Bas er altijd om haten; hij had dit nooit mogen doen.
Bas was mijn eerste echte vriendje. Daarvoor had ik weleens een beetje aangerommeld met jongens, maar met Bas had ik verkering. Achttien waren we, toen we elkaar leerden kennen op het mbo waar we allebei een opleiding volgden. We kwamen elkaar voornamelijk tegen in de gang,  want we zaten niet bij elkaar in de klas. Bas is een knappe vent om te zien. Heel zelfverzekerd ook. Ik vond hem ongelooflijk aantrekkelijk. Hij had altijd de lachers op zijn hand en veel klasgenoten om zich heen. Je zou hem ‘de populaire jongen’ kunnen noemen. Dat uitgerekend hij op mij viel, zag ik als een enorm compliment. Ik was in die tijd best onzeker. Ik vond mezelf niet mooi en vooral niet heel bijzonder. Door Bas veranderde dat. Hij droeg me, zeker in het begin van onze relatie, op handen. Er hoefde maar één jongen mijn kant op te kijken of hij sloeg al zijn arm beschermend om mij heen. Hij was knetterjaloers ja, alleen zo interpreteerde ik dat toen nog niet. Zijn aandacht deed me goed. Ik durfde mezelf meer aan de wereld te laten zien. Naast Bas deed ik ertoe. Eindelijk kroop ik een beetje uit de schulp waar ik heel lang in had gezeten.”

Bezitterig

“We deden alles samen. Mijn vriendinnen maakten daar weleens opmerkingen over: ‘Wij zijn er ook nog!’ Ik wilde ook zeker nog wel met hen afspreken, maar op de een of andere manier lukte dat toch niet zo goed. Dan had Bas bijvoorbeeld precies die dag een verrassing voor me gepland. Of wilde hij dolgraag dat ik kwam kijken naar een van zijn voetbalwedstrijden. Of hij zeurde gewoon net zo lang door dat hij mij die avond niet wilde missen, dat ik met een smoesje afzegde. Natuurlijk was dat stom van me, maar als je zo verliefd bent, doet dat rare dingen met je. Het vertroebelt je blik volledig. Anderen hadden allang door dat Bas behoorlijk wat ‘red flags’ had. Ik niet. Ik zag zijn bezitterigheid en jaloezie totaal niet als beklemmend of irritant. Dat kwam later pas.
Bas en ik waren ongeveer een jaar samen toen we een huisje konden huren met z’n tweetjes. Mijn moeder vond ons nog veel te jong, maar ik kon niet wachten om mijn eigen leven te leiden mét Bas. We genoten die eerste tijd, maar zo ergens na een half jaar veranderde dat. Bas werd nog bezitteriger dan hij al was. En hij werd steeds onredelijker. Als ik bijvoorbeeld een half uur later dan gepland thuiskwam, kon hij de rest van de avond boos op me zijn. Ik liep steeds meer op eieren. Als ik aan zag komen dat ik ook maar drie minuten later zou zijn dan gepland, belde ik hem daar al over op om ellende te voorkomen. Achteraf vind ik dat onbegrijpelijk. Toen deed ik het gewoon.”

Doodongelukkig

“In diezelfde periode ging Bas steeds meer gamen. Echt obsessief; ik hoorde hem bij verlies regelmatig de hele boel bij elkaar vloeken. Als ik daar wat van zei, kregen we ruzie, dus ook dat liet ik weer op z’n beloop. Ik zat avonden alleen in de woonkamer, terwijl Bas in zijn gamekamer zat. Ik vermaakte me met series kijken of doelloos scrollen op mijn telefoon. Met mijn vriendinnen had ik amper nog contact. Ik liet dat maar zo, want als ik weer contact zou zoeken, wilden ze vast afspreken en dat zou weer voor gedoe met Bas zorgen.
Dat ik doodongelukkig was, wist ik wel, maar gaf ik niet toe. Ik zat min of meer gevangen in de situatie: ik wilde mijn huisje niet kwijt en Bas ergens ook niet. Hij had namelijk ook zo zijn momenten waarop hij me weer liet voelen als in het begin. Dan was hij plotseling ‘al over me’ en overlaadde hij me met complimentjes. Ik wilde zo graag dat onze relatie zou werken, dat ik me daar dan weer volledig aan vastklampte. Zijn oplevingen waren alleen steeds korter van duur en steeds minder frequent.”

Welkome afleiding

“Op een avond dat Bas weer zat te gamen, raakte ik op messenger in gesprek met Jorn, een oud-buurjongen. Hij had mij op Facebook opgezocht en wilde weten hoe het met mij ging. Ik vond het leuk weer eens van hem te horen en voor ik het wist was ik in een ontzettend leuk gesprek met hem verwikkeld. De avond erna betrapte ik mezelf erop dat ik een paar keer checkte of hij weer online was. En toen hij mij later die week opnieuw op messenger aansprak, maakte mijn hart een sprongetje. De afleiding was meer dan welkom!
Jorn was oprecht geïnteresseerd in mijn leven, merkte ik. Ik was het helemaal niet van plan, maar maakte hem toch deelgenoot van mijn wat moeizame relatie met Bas. Ik denk dat ik dit deed omdat er tussen mij en Jorn nog een afstand zat. Met mijn moeder wilde ik het niet delen, dat voelde te dichtbij. En mijn vriendinnen zouden er ongetwijfeld allemaal een bevestiging door krijgen van iets wat ze allang wisten: Bas was niet goed voor mij. Jorn was single en vertelde mij dat hij ook een heel jaloerse vriendin had gehad. De herkenning was heel fijn.
Wekenlang appten we vrijwel dagelijks met elkaar. Bas wist uiteraard van niets. Na een maand of twee stelde Jorn voor een keer af te spreken. Ik wist dat ik daarmee een grens zou overgaan, maar ik verlangde inmiddels naar hem. We besloten een boswandeling te gaan maken. Bas had een uitwedstrijd, dus ik kon een paar uur ongestoord van huis. Jorn had al uitgesproken dat hij gevoelens voor mij had. Ik was ook hotel de botel van hem, maar drukte dat zoveel mogelijk weg. Totdat we weer voor elkaar stonden; nog geen vijf minuten later hadden we al gezoend. We kletsen die middag honderduit en konden niet van elkaar afblijven. Het smaakte naar meer, maar dat wilde ik alleen als ik mijn relatie met Bas verbroken had. Die avond zou ik dat doen. Jorn was voor mij het zetje dat ik nodig had.”

Kwetsbaar

“Bas werd gek toen hij hoorde dat ik er een punt achter wilde zetten. Of ik een ander had, wilde hij weten. Hij vroeg het zo dwingend, dat ik in paniek alleen maar goudeerlijk kon antwoorden dat ik verliefd was. Hij draaide volledig door en pakte me hardhandig beet. Hij noemde me een hoer en wilde weten met wie ik vreemd was gegaan. Dat was het moment waarop er bij mij echt een knop omging. De blik in zijn ogen, de manier waarop hij me vastgreep en aansprak: het was niet oké. Ik rukte me los en heb boven een tas met mijn belangrijkste spullen gepakt. Niet veel later zat ik trillend en huilend in de auto en belde ik Jorn op. Ik mocht naar hem toe komen.
Bas bleef stil. Veel te stil. Ook toen ik de deur was uitgelopen, probeerde hij me niet tegen te houden. Twee dagen na onze breuk ben ik overdag naar ons huis gegaan om al mijn spullen op te halen. Bas was aan het werk. Het huis voelde al niet meer als mijn huis toen ik binnenkwam. Alsof ik toen pas echt voelde hoe ongelukkig ik was geweest.
Die avond gebeurde het. Ik zat bij Jorn op de bank toen ik een appje kreeg van een vriendin. Er stond een linkje in naar een Facebook-pagina, waar ik in gedachten op klikte. Het bloed trok uit mijn hoofd weg. Ik zag een profiel met mijn naam en foto’s die Bas en ik in onze beginperiode in een stoute bui gemaakt hadden. Ik draag er nogal pikante lingerie en op de tweede foto lig ik naakt op bed. Ik sprong op van de bank en begon hysterisch te huilen. Niet veel later had ik nog een paar appjes binnen van kennissen en vrienden. Allemaal wezen ze mij op de Facebook-pagina. Blijkbaar waren ze allemaal uitgenodigd vrienden te worden.
Ik wist meteen wie dit had gedaan. Dit was Bas’ wraak. Jorn probeerde me te kalmeren, maar ik was in alle staten. Ik wilde niet dat mensen mij op deze manier zouden zien. Ik weet nog hoe kwetsbaar ik me voelde toen ik daar naakt op dat bed lag en Bas toestond de foto’s te maken. ‘Dit mag je nooit tegen me gebruiken hè’, zei hem nog. Hij beloofde het. Hij zou er alleen zelf naar kijken als hij mijn lekkere lijf wilde zien, waren zijn woorden. En nu was dat lijf dus zichtbaar voor iedereen. Hoe vaak waren de beelden al gedeeld? Wie had het allemaal gezien?”

IJzig kalm

“Jorn stelde voor naar de politie te gaan. Dat wilde ik echt niet, dat leek me zo genant. Ik pakte mijn telefoon en besloot Bas zelf te bellen. Ik had niet verwacht dat hij opnam, maar hij deed het wel. Waar ik de minuten voorafgaand aan dat gesprek nog volledig over mijn toeren was, werd ik ineens ijzig kalm. ‘Bas, ik geef je na dit telefoongesprek één minuut de tijd de Facebook-pagina met mijn foto’s te verwijderen. Doe je dit niet, dan bel ik direct de politie en zorg ik dat je alles wat je lief is kwijtraakt. Dan staan we vanavond nog op de stoep bij je.’ Nog voor hij kon reageren, hing ik op. Het was bluf, ik wist helemaal niet of de politie hiervoor zou komen. Maar het werkte wel. De pagina werd verwijderd.
Ik weet honderd procent zeker dat er mensen zijn geweest die screenshots van mijn foto’s hebben gemaakt. Dat zit me tot de dag van vandaag nog steeds dwars. Die foto’s zullen onderling in vriendengroepen ook gedeeld zijn, zo werkt dat nou eenmaal. Ergens circuleren ze vast nog rond. Wat als er iemand om wat voor reden dan ook kwaad wil? De publicatie heeft maar even geduurd, maar ik heb er echt een trauma aan overgehouden. Ik heb sindsdien geen Facebook meer. Sowieso verafschuw ik social media. Ik vraag me in gezelschap van anderen altijd af wie mij naakt gezien heeft. Volgens Jorn is iedereen het allang vergeten, maar dat zegt hij volgens mij alleen maar om mij gerust te stellen.
Dat Bas hiertoe in staat was, had ik nooit gedacht. Zijn boosheid en jaloezie hebben hem doen doordraaien. Misschien had ik toch aangifte moeten doen, ik weet het niet. Ik heb hem nooit meer gezien. Dat is ook maar beter ook, want ik haat hem er nog steeds om en sta echt niet voor mezelf in als ik hem tegen het lijf loop. Hij heeft de beelden alleen maar verwijderd omdat hij bang was voor mijn dreigementen naar de politie te gaan. Spijt zal hij er niet van hebben gehad. Jorn en ik zijn dus nog steeds bij elkaar en gelukkig samen. Naaktfoto’s heeft hij niet van me; ik heb mijn lesje wel geleerd. Ik raad ook iedereen aan om jezelf nooit zo kwetsbaar door een ander te laten vastleggen. Hoe leuk iemand op dat moment ook lijkt, het kan altijd anders lopen in het leven, dat bewijst mijn verhaal wel weer.”

Tekst: Hester Zitvast. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Foto: Getty Images​​​​​​

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een abonnement op Vriendin.