Lisanne probeert al drieënhalf jaar zwanger te worden: ‘Iedere dag groeit de wens meer’

25 mei 2021

Er zijn duizenden vrouwen die te maken hebben met pijn en verdriet, maar aan wie je dit niet kunt zien. Lisanne is een van hen. Al ruim drie jaar hoopt ze iedere maand op een positieve zwangerschapstest.

Lisanne: “Ik heb altijd al geweten dat ik jong moeder wilde worden. Het leek me de meest bijzondere ervaring die je kunt meemaken: het dragen van je eigen kind aan wie je jouw warmte en liefde door mag geven. Mijn man had gelukkig ook een hele sterke kinderwens en toen we halverwege de twintig waren, besloten we er samen voor te gaan.”

PCOS

“Naïef als we waren, dachten we mijn zwangerschap zelfs enigszins te kunnen plannen. Ik weet nog goed hoe onbezorgd ik was en er helemaal van uitging dat ik binnen een paar maanden wel zwanger zou zijn. Toch gebeurde er na het stoppen van de pil niets. Ik werd niet ongesteld en er kwam dus ook geen cyclus op gang. De eerste maanden kon ik het nog makkelijk naast me neerleggen. Toen ik na acht maanden nog geen cyclus had, werd ik wat gespannen. Mijn zus probeerde ook zwanger te worden, maar ook bij haar gebeurde er niets. Zij bleek PCOS te hebben, een aandoening waarbij er veel minder vaak een eisprong plaatsvindt. De arts vertelde haar dat deze aandoening erfelijk kan zijn. Niet veel later zat ik dus ook bij de huisarts. Na een heel fijn gesprek stuurde hij ons door naar het ziekenhuis, waar inderdaad ook bij mij PCOS werd vastgesteld.”

Groen licht

“Samen met de gynaecoloog stelden we een plan op. Ik zou, net als mijn zus, starten met het slikken van medicatie om de menstruatie op te wekken. Natuurlijk had ik liever gewild dat mijn zus makkelijker zwanger zou raken, maar het was ook heel fijn om dit traject met haar te kunnen delen. We wisten precies van elkaar wat we meemaakten en hadden aan een blik genoeg om elkaar te begrijpen.

Na een aantal maanden kregen we van de gynaecoloog groen licht. Uit de echo bleek dat er voldoende eitjes waren gegroeid en dat eigenlijk niets een zwangerschap meer in de weg zou staan. Het was het beste nieuws dat we konden krijgen. Ik weet nog goed hoe veel nieuwe energie het me gaf. Mijn zus was ondertussen zwanger geworden via hormoonspuiten. Ik was dolblij voor haar en het zorgde ervoor dat mijn hoop op een positieve zwangerschapstest nog meer groeide.”

IUI

“Een halfjaar later was ik echter nog steeds niet zwanger. Ik begon me zorgen te maken en ook het vertrouwen in mijn lichaam liep een flinke deuk op. We schakelden over op hormoonspuiten en ik hield me vast aan de gedachte dat mijn zus via deze weg zwanger was geworden. Iedere maand wanneer ik ongesteld werd, stortte ik even in. Dan was ik twee dagen ontroostbaar en werd het verlangen naar een kind nog groter. Toch lukte het me om mezelf weer snel te herpakken en nieuwe kracht te vinden. Iedere maand was immers een nieuwe kans.

Maar ook de hormoonspuiten brachten niet de zo gewenste zwangerschap. De gynaecoloog stelde voor om met IUI te beginnen, een methode waarbij zaadcellen in de baarmoeder worden ingebracht. Aan de ene kant wilde ik niets liever, maar aan de andere kant maakte het me ook angstig en onzeker. Het was toch weer een stap richting een mogelijkheid minder. De eerste vier pogingen mislukten en de komst van het coronavirus zorgde ervoor dat de behandelingen stil kwamen te liggen. Op zware dagen begon de moed me langzaam in de schoenen te zakken.”

Lichtpuntje

“De ene na de andere vriendin vertelde ondertussen dat ze zwanger was. Ik reageerde zo enthousiast mogelijk en natuurlijk was ik ook dolblij voor ze, maar vanbinnen ging ik vaak kapot. Ondertussen wisten steeds meer mensen om ons heen dat zwanger worden bij ons moeilijk ging. Eerst wilde ik het juist met niemand delen, maar hoe verder we in de medische molen kwamen, hoe zwaarder het werd. Ik kon het verdriet niet meer alleen dragen en de knoop in mijn maag werd steeds groter.

Na weer een mislukte IUI-poging vertelde de gynaecoloog dat ze ons zou aanmelden voor IVF. Bij deze methode wordt het eitje buiten het lichaam bevrucht en na de bevruchting teruggeplaatst. Er viel er een last van mijn schouders. Ik had het geloof in IUI ondertussen verloren, maar IVF bracht me nieuwe hoop. We waren op vakantie in Frankrijk toen we werden gebeld door het ziekenhuis is Zwolle dat we voor een intake mochten komen. Na een loodzware periode was dit eindelijk weer een lichtpuntje.”

IVF

“Ik vind de IVF-behandelingen veel ingrijpender dan de IUI-behandelingen die ik gewend was. Vooral psychisch vind ik het zwaar. De ene dag voel ik me goed, maar de andere dag ben ik zo bang dat mijn grootste droom nooit uit gaat komen dat ik er helemaal doorheen zit. Na de eerste terugplaatsing voelde ik me heel gelukkig en was ik ervan overtuigd dat ik zwanger was. Toen ik na een aantal weken toch ongesteld werd, stortte mijn weer wereld in. Ik heb gehuild en gesmeekt of het de maand erna alsjeblieft goed mocht gaan.

We zijn nu ondertussen vier IVF-pogingen verder. Iedere maand wordt het verdriet en de teleurstelling een stukje groter. Ik weet dat ik niet de enige ben bij wie zwanger worden moeilijk gaat, maar af en toe voel ik me zo ontzettend eenzaam. Mijn man en ik zijn de afgelopen drie en een halfjaar nog dichter naar elkaar toegegroeid, maar zelfs hij voelt natuurlijk niet wat ik voel. Toch steunt hij mij ontzettend goed en ik ben zo trots op hoe hij zich door deze situatie heenslaat.”

Hoop

“Als me iets is duidelijk geworden de afgelopen jaren is dat zwanger worden allesbehalve vanzelfsprekend is. Het lijkt allemaal zo gewoon, maar ik weet nu dat iedere zwangerschap echt een wonder is. Het is een emotionele rollercoaster waar we inzitten, maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik op een dag met een lach en een traan een positieve test in mijn handen heb.

Als me iets is duidelijk geworden de afgelopen jaren is dat zwanger worden allesbehalve vanzelfsprekend is. Het lijkt allemaal zo gewoon, maar ik weet nu dat iedere zwangerschap echt een wonder is. Het is een emotionele rollercoaster waar we inzitten, maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik op een dag met een lach en een traan een positieve test in mijn handen heb.”   

Lees ook: Na tien jaar behandelingen raakte Melany spontaan zwanger

Foto: privébezit