Loes: ‘We waren zes weken samen toen ik zwanger bleek te zijn’
24 april 2020
Loes (34) en Tijmen zijn pas net aan het daten als ze ontdekt dat ze zwanger is. Loes: “‘Laten we ervoor gaan’, zei Tijmen toen de test positief bleek te zijn.” Het pakte goed uit: nu, drie jaar later, telt hun gezin drie kinderen!
Loes (34): “Drie jaar geleden was ik single en genoot ik van mijn vrije leven. Ik overwoog om een jaar te gaan reizen. Totdat ik Tijmen ontmoette en álles veranderde. Soms denk ik dat het lot ons heeft samengebracht. Want Tijmen is echt de man van mijn leven. Dat wist ik eigenlijk al voordat ik hem had gezien, heel maf. Toen ik zijn Facebook-profiel zag, had ik meteen kriebels in mijn buik en tijdens ons eerste app-contact voelde ik heel sterk: dit zou hem weleens kunnen zijn. Omdat ik dat gevoel nog nooit eerder had gehad, nam ik het serieus. Gelukkig maar, anders had ik nooit het lef gehad een briefje met mijn telefoonnummer onder de ruitenwissers van zijn auto te stoppen.
Al een week lang stond Tijmens auto op mijn parkeerplek. Ik vermoedde dat het om een misverstand ging. Mijn neef, die in hetzelfde appartementencomplex woonde, zette zijn auto als ik er niet was namelijk op mijn plek omdat die zo heerlijk ruim was. Tijdens zijn vakantie logeerde Tijmen in zijn appartement omdat hij in scheiding lag. Toen ik mijn neef appte over het parkeereuvel, schreef hij in een berichtje terug dat hij Tijmen zou vragen zijn auto te verplaatsen. Maar dit gebeurde maar niet.
Toen de situatie onveranderd bleef, zocht ik zijn logee op via Facebook zodat ik het hem zelf kon contacten. Ik vond Tijmen gelijk een knappe verschijning. Toen ik al mijn moed bijeen had geraapt, schreef ik hem een grappig briefje waarin ik Tijmen bedankte voor het warm houden van mijn parkeerplek, maar dat ik er nu toch wel zelf wilde staan. Ik zette er mijn telefoonnummer onder en stopte het onder de ruitenwisser. Die parkeerplek kon me inmiddels gestolen worden.”
Hard van stapel
“Toen Tijmen me de volgende dag een berichtje stuurde, volgde er eerst wat formeel app-contact. Na een paar dagen vroeg ik hem of hij het leuk zou vinden als ik hem de stad zou laten zien. Dat leek hem wel wat. We maakten een afspraak om samen een wijntje te drinken. De stad heb ik hem nooit laten zien. Met onze date in het vooruitzicht ging ons contact snel de diepte in. We appten elkaar over alles. We deelden dezelfde humor, maar konden het ook over serieuze dingen hebben. Tijmen schreef over zijn relatie die voorbij was. Hij had het daar erg moeilijk mee. Ook omdat hij een dochter had, de toen vijf jaar oude Foof. Verstandelijk vond ik dat we niet te hard van stapel moesten lopen, de timing was natuurlijk verre van ideaal. Maar mijn gevoel zei wat anders. Ik voelde dat ik de liefde van mijn leven had gevonden. Op de avond van onze date was ik zo zenuwachtig, dat ik het papiertje van een snoepje in mijn mond stopte en het snoepje zelf in de prullenbak gooide. Mijn handen trilden, alsof ik wist dat mijn leven ging veranderen.
Het werd, zoals Tijmen en ik allebei verwachtten een fantastische avond. Ook in het echte leven was het gelijk raak. Voor Tijmen was het natuurlijk best vreemd. Hij kwam net uit een andere relatie en had nooit verwacht zo snel weer verliefd te worden. De volgende avond kwam hij na zijn werk weer naar mij toe om een hapje te eten. Eigenlijk was het voor ons toen al duidelijk dat we met elkaar verder wilden. Toen mijn neef en zijn vriendin terugkwamen van vakantie, stelde Tijmen voor dat ik bij wijze van grap met hem mee zou gaan als hij de sleutel van het appartement zou inleveren. Toen we samen voor de deur stonden, zonder enige uitleg, reageerden mijn neef en zijn vriendin niet verrast. Later vertelden ze dat ze zich afvroegen wat er in hemelsnaam aan de hand was maar ons niet in verlegenheid wilden brengen en daarom niets hadden gezegd.”
In shock
“Aanvankelijk wilden Tijmen en ik het rustig aan doen, maar het voelde zo goed tussen ons, dat we daar snel op terugkwamen. We waren zo blij met elkaar, dat we elkaar na een paar dagen al voorstelden aan elkaars familie. Tussen Tijmens dochter Foof en mij klikte het direct. Gelukkig maar. Foof is voor Tijmen het allerbelangrijkste. Als het tussen ons niet zou klikken, zou onze relatie ook niet werken, zei Tijmen.
Toen hij en ik zes weken samen waren, gingen we een weekend weg naar Brugge. Nadat we thuis kwamen, voelde ik me niet lekker. Ik was misselijk en moe. Met een zwangerschap hield ik absoluut geen rekening. Ik was aan de pil. Daar was ik net mee begonnen. Toen de klachten aanhielden, kocht ik op aanraden van mijn zus toch maar een test. Tijmen stond achter me en hield me vast terwijl we op de uitslag wachtten.
Toen de test positief bleek, konden Tijmen en ik een paar minuten lang niets zeggen van verbazing. We waren in shock dat ik zo snel na onze ontmoeting al zwanger was, maar net als alles voelde ook de zwangerschap meteen goed. ‘Laten we ervoor gaan’, waren de eerste woorden die Tijmen na die minutenlange stilte uitbracht. Gevolgd door: ‘Ik weet je e-mailadres niet eens!’ We moesten toen ontzettend hard lachen. Ik was blij, maar kon het niet geloven. Moeder worden, ik? Een paar weken geleden dacht ik er nog aan om een jaar op reis te gaan. Met het krijgen van kinderen was ik absoluut niet bezig. Bizar hoe het leven kan lopen.”
Alles was goed
“Ik ben ontzettend blij dat Tijmen en ik zo hard van stapel liepen. Want toen we het grote nieuws wilden delen, kenden we elkaars familie al, hetzij wat oppervlakkig. Mijn ouders hadden Tijmen al een paar keer gezien en uitgesproken dat ze ons goed bij elkaar vinden passen. Om ze te vertellen dat ze opa en oma zouden worden, had ik een fotocollage gemaakt van leuke foto’s van Tijmen en mij in Brugge met een afbeelding ertussen van een veiligheidsspeld die verwees naar de vele luiers die we binnenkort moesten verschonen. Mijn ouders bleven maar naar de collage staren, het kwartje viel echt niet. Uiteindelijk hebben we het ze maar gezegd. Ze reageerden enthousiast en waren ontzettend blij voor ons, al was het natuurlijk voor hen ook een schok. Er werd meteen een fles champagne opengetrokken om te proosten op de toekomst. Ik toostte met een glas appelsap.
Om het wettelijk goed te regelen, trouwden Tijmen en ik met elkaar toen we elkaar ruim vijf maanden kenden. We wilden het simpel houden en later, als de baby geboren zou zijn, alsnog een feest geven. Toch werd onze trouwdag onvergetelijk. De ceremonie vond plaats in de tuin van mijn ouders. Ik droeg een bruidsjurk en Tijmen een mooi pak. Hoewel we het klein hielden, waren veel dierbare vrienden en familieleden er. De zon scheen en alles was goed.”
Weer te kriebelen
“Toch waren er ook zorgen. De baby lag achter qua groei en werd te vroeg geboren. Met 35 weken kwam onze zoon Finz ter wereld. Doordat hij een maand te vroeg kwam, werd hij geboren toen Tijmen en ik elkaar pas acht maanden kenden. Gelukkig deed Finz het meteen fantastisch. Na tien dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen, mocht hij naar huis. Thuis brak een heel gelukkige tijd aan. Finz was lief en tevreden. Ook Foof was blij met haar babybroertje. Al snel begon het bij Tijmen en mij weer te kriebelen. Wat zou het mooi zijn om nog een kindje te krijgen. En weer dachten we: waarom zouden we wachten als het goed voelt? Negen maanden na de komst van Finz was ik opnieuw zwanger. Wederom van een jongen.
Onze jongste zoon Faas is nu elf maanden oud en net als zijn broer en zus een schat van een kind. Faas was als jonge baby wel pittig: hij huilde veel en sliep weinig. Doordat Tijmen en ik allebei vermoeid waren, ontstonden er weleens irritaties. Het hoorde erbij. Gelukkig wisten we dat het door de omstandigheden kwam als we elkaar even wat minder leuk vonden.
De verhuizing zorgde er ook voor dat ik uit mijn doen was. Toen Faas een week oud was, verhuisden we naar een nieuw huis. Als we het hadden kunnen plannen, hadden we het natuurlijk nooit zo aangepakt, maar het huis kwam op ons pad en het leek een mooie kans. De eerste maanden na de verhuizing vond ik het lastig om mijn draai te vinden. Binnen korte tijd was er ook zó veel gebeurd. Toen Faas doorsliep en niet meer zo veel huilde, werd ik weer mezelf en kwam het plezier terug. Iedere dag geniet ik nu van mijn gezin en mijn nieuwe leven.”
Je hart volgen
“Lang dacht ik dat ik nooit moeder zou worden, maar ik vind het geweldig. Mijn relatie met Tijmen heeft werkelijk alles op een positieve manier op z’n kop gezet. Zelfs de manier waarop ik in het leven sta. Door Tijmen ben ik mijn gevoel gaan volgen. Ik schrijf al mijn hele leven teksten, maar toch durfde ik er niet mijn werk van te maken. Zonde, vond Tijmen. Hij drukte me op het hart dat ik vooral moest doen wat me gelukkig maakt. Ik wist dat hij gelijk had. Ons prachtige gezin is daar hét bewijs van. Door Tijmen, Foof, Finz en Faas weet ik dat de mooiste gebeurtenissen voortkomen uit het volgen van je hart.
Sinds een paar maanden werk ik nu als tekstschrijver. Ik ben ongelofelijk trots en dankbaar voor hoe mijn leven nu is. En dat allemaal doordat Tijmen zijn auto op een verkeerde plek zette! Ja, ik geloof in het lot. Als ik anderen vertel dat ik in de eerste week na onze ontmoeting zwanger raakte, we ruim vijf maanden later ons eerste huis kochten en trouwden, vinden ze dat best heftig klinken. En dat begrijp ik heel goed. Dat zou ik zelf ook vinden als ik het zou horen. Maar voor Tijmen en mij voelt het niet als heftig. Wij móésten elkaar gewoon tegenkomen. Daar zijn we van overtuigd.”
Lees ook: Danielle kreeg een kind met een getrouwde man: ‘Hij is mijn ware, maar onmogelijke liefde’
Nu we zoveel mogelijk binnen moeten blijven, kun je Vriendin ook digitaal lezen. Bestel ‘m hier.
