Margaret: ‘Ik snoep stiekem van de ritalin van mijn dochter’

25 augustus 2022

Margaret (37) is getrouwd, moeder van drie kinderen en heeft een pittige baan. Ruim een half jaar geleden probeerde ze een ritalin-pilletje van haar jongste dochter, die ADHD heeft. En nu snoept ze er vaker van. ‘Ik wil, nee móét het in de hand houden…’

Grens overgegaan

Margaret: “Vorige week ben ik opnieuw een grens overgegaan. Een grens die ik mezelf nog wel zo streng had gesteld, want ik weet dat ik onverstandig bezig ben. En ik wil, nee, ik móét het in de hand houden. Maar ik was zo moe, die vrijdag. Er hadden zo veel dingen tegengezeten op mijn werk. Het enige wat ik wilde toen ik thuiskwam, was uitblazen op de bank en verdergaan met de Netflixserie die ik eerder die week had ontdekt. Maar dat kon niet: mijn man Remco had een feestje op zijn werk en ik moest mee. Echt, als ik er alleen al aan dacht, vielen mijn ogen bijna dicht. Toen ik thuiskwam, herinnerde Remco me er meteen aan dat we om half zeven uur de deur uit moesten. Hij had de oppas al ingelicht dat het weleens laat kon worden. Ik had dus nog 33 minuten om me op te knappen.”

Korte twijfel

“Ik liep naar boven, maar in plaats van naar de badkamer, liep ik naar mijn geheime laatje. In de slaapkamerkast van Remco en mij. De la is onopvallend gevuld met wat oude panty’s en sokken. Remco zal er nooit in kijken. Hij weet niet dat daar mijn illegale voorraad oppeppers ligt. Twee stripjes en wat losse pilletjes. Ik legde er twee in mijn hand en keek ernaar. Even twijfelde ik, heel even maar. Toen deed ik ze in mijn mond en spoelde ik ze weg met een slokje uit het flesje water dat altijd op mijn nachtkastje staat. Het voelde alsof ze meteen werkten.

Onzin natuurlijk, ik weet dat het even duurt, maar alleen al het besef dat ik ze had geslikt, was voldoende om opgewekt in mijn kast te kijken naar wat ik zou aantrekken. Een half uur later werkten ze wél. Ik voelde mijn hart sneller kloppen. Ik bruiste van de energie, mijn vermoeidheid was verdwenen. Ik zwaaide naar de kinderen en maakte grapjes tegen mijn man. Dat ik mijn energieboost zou moeten bekopen met een slechte nachtrust en morgen een brak gevoel, kon me niets schelen. Dan moest Remco morgen maar voor de kinderen opdraaien, dit deed ik toch voor hem?

Wit tabletje

Ik las over een moeder die weleens de pillen slikte van haar zoon. Die is gek, dacht ik toen nog. Maar het verhaal bleef in mijn hoofd hangen. Ik gaf elke dag pilletjes aan mijn dochter. Drie keer per dag stond ik met zo’n wit tabletje in mijn handen. En hoe vermoeider ik raakte, hoe vaker ik dacht: zal ik eens…? Op een dag dat ik een lange vergadering zou moeten notuleren, drukte ik zomaar een extra pilletje uit de strip. Ik nam het onopvallend in en ging naar mijn werk. Ik was er nog maar net toen ik me voelde opknappen. Ik sjeesde door mijn taken en tijdens de vergadering was ik superalert. Ik kon het beter volgen dan ooit en direct erna tikte ik de notulen. Mijn baas was verbaasd en gaf me een compliment. En ik dacht: wauw, dit dankzij één pilletje!”

Lees ook: Gemma is gelukkig getrouwd: ‘Soms word ik verliefd op een ander’

Aantrekkingskracht

“Natuurlijk besefte ik meteen dat ik fout bezig was. Voor mij werkte dit middel als een soort xtc-pil, dus moest ik ervan afblijven. Maar al vanaf die eerste keer was de aantrekkingskracht groot. Amper een week later slikte ik opnieuw een pil. En een paar dagen later wéér een. Natuurlijk kwam ik zo niet uit met Kathies dosering, dus ik ‘vergat’ mijn dochter een paar pillen te geven. Ik geloof niet dat ze daar last van had, maar ik voelde me wel schuldig. Dit kon ik toch niet maken? Maar het gevoel van de ritalin is te prettig.

Ik doe twee keer zo veel op mijn werk als op dagen dat ik het niet slik. Dus zeker wanneer ik achterloop, is het verleidelijk om een pilletje te
nemen. Datzelfde geldt voor het huishouden. Met luie pubers en een man die helaas ook weinig doet, ligt er altijd werk op me te wachten. Met een ritalinnetje is de berg strijkgoed veel sneller weggewerkt. En ik heb er nog plezier in ook!”

De vermoorde onschuld

“Omdat ik mijn dochter haar pillen niet te vaak wilde ontzeggen, heb ik een tijdje geleden een truc uitgehaald. Ik loog tegen onze huisarts dat er een doosje ritalin was kwijtgeraakt. Kathies oma had het per ongeluk weggegooid. Kon hij een nieuw recept uitschrijven? Dat deed hij, maar niet voordat hij me een preek gaf. ‘Dit zijn geen aspirientjes’, zei hij streng. ‘Weet je dat ritalin zelfs zwart wordt verhandeld?’ Ik speelde de vermoorde onschuld, en omdat hij weet hoe anti-medicijnen ik altijd ben geweest, vermoedde hij vast niet dat ik de pillen bijna als snoepjes eet. Maar ik ben wel oplettender geworden. Ik had nu één keer een extra doosje, maar zoiets kon ik niet te vaak doen.”

Muurbloem

“Daarom ben ik dus zuinig. Ik neem alleen een pilletje als het echt nodig is. Alleen zijn er steeds meer van die momenten. Er is altijd wel een reden. Zoals dat feestje op Remco’s werk, vorige week. Het was de eerste keer dat ik om sociale redenen een pilletje slikte. Ik had het beter niet kunnen doen – want het beviel me té goed. Ik heb zo gezellig gekletst met iedereen die avond. Ik had de lachers op mijn hand. Heerlijk, zonder de ritalin had ik ergens als een muurbloem in een hoek gestaan, zeker weten. Maar nu komt deze verleiding er dus ook nog eens bij. Over een week heb ik een etentje met vrienden en ik denk nu al: zal ik wel of zal ik niet? Gelukkig ga ik binnenkort samen met Remco een weekje op vakantie. Dan hoop ik goed uit te rusten. En daarna blijf ik van die pillen af. Echt. Dat moet. En ik kán het. Ik kon vroeger toch ook zonder…?”

Lees ook: Angelique: ‘Als mijn man naar zijn werk is, komt zij stiekem langs’

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.