Marieke: ‘Mijn kinderen worden schandalig verwend door hun nieuwe stiefmoeder’

20 juni 2023

Dat Mariekes (38) ex-man inmiddels weer gelukkig is getrouwd, vindt ze geen probleem. Maar waar Marieke wel moeite mee heeft, is hoe de nieuwe vrouw van haar ex haar kinderen Bobbie (11) en Mae (9) inpalmt. “Wat Babs doet, gaat te ver. Je kunt de liefde van kinderen niet kopen.”

Marieke: “Marc en ik zijn nu vier jaar uit elkaar, we waren acht jaar getrouwd. Ons huwelijk heeft nooit veel voorgesteld, ik raakte na een paar keer daten ongepland zwanger en dat was dat. Als dat niet was gebeurd, had onze verkering na een paar maanden gestrand, dat weet ik zeker. Ik viel destijds voor Marcs charmes, hij is een eersteklas flirt en zegt de juiste dingen op het juiste moment. Daarbij is hij heel complimenteus. Leuk natuurlijk, maar dat heeft ook zo z’n negatieve kanten. Hij flirtte namelijk ook met mijn vriendinnen en met vrijwel alle interessante vrouwen die hij tegenkwam. Mijn gevoel zei me al langer dat er achter mijn rug meer gebeurde dan hij vertelde. En ook mijn vriendinnen waarschuwden me weleens. Zij vonden Marcs flirtgedrag ook wat te ver gaan. Ik stond er op feestjes vaak wat verloren bij, als hij zijn charmeoffensief weer eens inzette bij anderen. Het was dan net alsof ik niet bestond. De aandacht die hij mij in het begin gaf, werd steeds minder. Ons seksleven stortte in en de gesprekken verstomden. We leefden steeds meer langs elkaar heen.”

Duidelijk appje

“Na onze zoon Bobbie kregen we nog een dochtertje, Mae. De kinderen zijn nu elf en negen. Als je kleine kinderen hebt, leef je samen voor hen, ze slokken al je tijd en aandacht op. Maar zodra ook Mae naar school ging, viel me pas op hoezeer onze relatie uit balans was. Alles draaide altijd om Marc. Ik was de grijze muis. Zo voelde ik me tenminste. Hij was zelden thuis, altijd op stap met vrienden. Wat hij dan precies uitspookte, wist ik niet, maar ik had wel mijn vermoedens. Lange tijd vond ik het lastig de knoop door te hakken en Marc voor te stellen te gaan scheiden. Ik speelde al zeker anderhalf jaar met het idee, toen Marc zelf opbiechtte dat hij vreemdging. Het was het klassieke verhaal van de telefoon die hij altijd angstvallig bij zich hield, maar een keer liet slingeren. Hij stond onder de douche, ik kwam nog even de badkamer in om mijn tanden te poetsen. Zijn telefoon lag op de rand van de wasbak en ik zag een appje binnenkomen dat niets te raden over liet. De afzender was een vrouw en ze had zo genoten, gisteravond. Tegen mij had hij gezegd dat hij na het werk

Nieuwe vrouw

“Onze scheiding verdient geen schoonheidsprijs, daar ben ik eerlijk in. Ik was zo verschrikkelijk boos, dat ik niet meer helder kon nadenken. We hebben met een mediator erbij moeizaam afspraken gemaakt over onze scheiding, waarbij ik ook echt wel wat onredelijke eisen ten aanzien van de kinderen op tafel heb gelegd. Ik voelde me de verlaten vrouw, het slachtoffer. Wat Marc heeft gedaan is ook niet goed te praten, maar ik had al veel eerder voor mijn eigen geluk kunnen kiezen en bij hem weg kunnen gaan. Dat ik dat lef niet had, reken ik mezelf nog steeds aan.

Sinds twee jaar gaan we gelukkig weer beter met elkaar om. We praten weer en mijn ergste boosheid is gezakt. Dat ik een nieuwe vriend heb, heeft daar zeker aan bijgedragen. Alleen heeft Marc, na de vele vrouwen die hij in de tussentijd heeft gehad, nu ook weer een vaste relatie. Sterker nog, hij en Babs zijn een half jaar geleden getrouwd! En Babs bedreigt onze herstelde band, want ik kan haar niet uitstaan. Ze palmt Bobbie en Mae volledig in en er is niets wat ik daar aan kan doen.”

Steek van jaloezie

“Dat inpalmen begon eigenlijk al meteen. Bobbie en Mae waren een week bij hun vader geweest – we hebben co-ouderschap – en ze kwamen helemaal enthousiast thuis. ‘Papa heeft een nieuwe vriendin en ze is zo grappig’, vertelde Bobbie. ‘We hebben gewoon ontbeten bij McDonald’s!’ Er ging een steek van jaloezie door mijn maag. Hoezo omarmden mijn kinderen de nieuwe liefde van hun vader meteen? Toen ik George introduceerde, volgden er een paar ongemakkelijke maanden. Bobbie zette zich behoorlijk af tegen deze nieuwe man in mijn leven en ook Mae bleef afstandelijk. Ik had George met klem gevraagd of hij vooral zichzelf wilde blijven. Ik wilde niet dat hij zich leuker voor zou doen dan hij was, ik wilde dat mijn kinderen hem echt leerden kennen. Dus planden we die eerste tijd bewust geen gekke uitstapjes naar pretparken, om maar eens wat te noemen. En ook vroeg ik hem de kinderen niet te verwennen met cadeaus of snoep.

Ik heb zelf gescheiden ouders en weet nog hoe de vriend van mijn moeder zich uitsloofde om bij mij en mijn zus in een goed blaadje te komen. Hij was té grappig en alles kon. Al in het eerste jaar gingen we met hem op vakantie naar Amerika en we gingen elke week wel een keer uit eten. Hij nam ook altijd iets voor ons mee als hij langskwam. Toen mijn moeder en hij een jaar samen waren, zijn we bij hem ingetrokken. Vanaf dat moment was het uit met de meeste pret. Ineens golden er regels waaraan we ons moesten houden. We kregen niet meer elke week iets leuks of lekkers van hem en eten deden we vooral thuis. Niets mis mee natuurlijk, maar het contrast met het begin was groot. Ik wilde dat voor mijn kinderen voorkomen.”

Grenzeloos en genant

“Babs was dus supergrappig en deed gekke dingen als in de ochtend naar McDonald’s rijden, zo begreep ik. Inmiddels ken ik haar en weet ik dat ze vooral grenzeloos is. Babs heeft zelf geen kinderen en van opvoeden heeft ze geen kaas gegeten. Ze kwam een maand voor de feestdagen in Marcs leven en heeft de kinderen met Sinterklaas en Kerst overladen met cadeaus. Het was gewoon genant wat ze allemaal had gekocht. Marc vond het prachtig. ‘Dat is toch lief?’  antwoordde hij toen ik zei dat ik het absurd vond hoe verwend ze waren. Hij deed het lacherig af met: ‘Tja, dat krijg je met kinderen van gescheiden ouders. Die krijgen alles dubbel.’  George en ik kopen de cadeaus heel bewust. We hebben een vast bedrag afgesproken voor verjaardagen en feestdagen, zodat iedereen evenveel krijgt. George heeft ook twee kinderen, die willen we niet tekortdoen. En we kopen vooral dingen waaraan de kinderen echt iets hebben. Nuttige cadeaus. Daar heeft Babs nog nooit van gehoord. Ze is fan van plastic rommel en hoe groter, hoe beter, lijkt de norm. Zo kreeg Mae een enorm barbiehuis voor Sinterklaas. Daar palm je een meisje van negen wel mee in en daar viel de rugzak die ik had gekocht bij in het niet.”

Inpalmen

“In de week dat de kinderen bij Marc zijn, worden ze enorm in de watten gelegd. Zíj kiezen zelf wat ze ’s avonds eten. Dan heb ik nog het geluk dat hun lievelingseten sushi is, en niet patat… Maar eigenlijk vind ik dat een kind gewoon mee moet eten met wat de pot schaft, dan leert het vanzelf meer soorten keukens waarderen. Ik zou me bijvoorbeeld schamen als ze bij een vriendje gaan eten en dan zeggen dat ze niks lusten. Het steekt mij vooral hoe Babs Mae, mijn meisje, inpalmt. Mae houdt ontzettend van winkelen. Babs neemt haar vaak mee uit shoppen en dan krijgt ze van alles. Dat zou ik natuurlijk lief kunnen vinden, maar ik vind het niet normaal dat een meisje van die leeftijd alles krijgt wat ze hebben wil. Vorige week nog kwam ze thuis met heel dure sneakers, terwijl ik de week ervoor nog een paar winterschoenen voor haar had gekocht. Het is lastig daar met mijn kinderen over te praten. Zij zijn oprecht gek op Babs, wat ik wel begrijp. Als je alles van iemand krijgt en alles mag, ben je al snel een held in de ogen van een kind. Ik heb het al een keer met Marc besproken. Voorzichtig zei ik dat het misschien wel wat minder kon, qua verwennerij. Hij reageerde als door een wesp gestoken. Ik was jaloers, zei hij. Omwille van de lieve vrede heb ik het gesprek maar gestaakt. Ik voel namelijk zelf ook wel dat jaloezie een kleine rol speelt.”

Twijfelen aan alles

“Een half jaar geleden zijn Marc en Babs getrouwd. Dat hadden ze in no time geregeld. Volgens mij is Babs hartstikke impulsief, en dat vindt Marc alleen maar mooi. Mae was door het dolle heen toen ze het me vertelde. ‘Ik mag bruidsmeisje zijn, mama!’ George en ik hebben het ook vaak over trouwen gehad, maar daar hebben we op het moment geen geld voor. Bij Marc en Babs speelt geld geen enkele rol. Dat merk ik niet alleen aan de dure cadeaus en de etentjes, maar ook aan het feest dat ze gaven. George en ik waren  ook uitgenodigd. Ik had geen zin om erheen te gaan, maar voor de kinderen heb ik het gedaan. Het was moeilijk om mijn dochter in een prachtig wit jurkje voor haar vader en stiefmoeder uit te zien lopen. Die ervaring had ze met mij moeten delen, niet met Babs. Die avond heb ik vreselijk gehuild. Ik twijfelde aan alles. Moest ik niet ook eens wat toegeeflijker zijn? En wat als de kinderen Babs straks leuker vinden dan mij? Of net zo leuk, dat vind ik al erg. George heeft me getroost en gekalmeerd. Ik was hun echte moeder. Babs zou met de mooiste cadeaus ter wereld niet aan mij kunnen tippen, zei hij. En hij drukte me op het hart dat ik blij moest zijn dat ze haar in elk geval aardig vonden. Als dat niet zo was, zouden ze om de week met een vrouw opgescheept zitten bij wie ze zich ongelukkig voelden. Dat was toch ook niet wat ik wilde?”

Flinke drempel over

“Ik kon alleen maar nee schudden. Natuurlijk wilde ik dat niet. Maar ik overweeg wel een keer met Babs te gaan praten. Misschien moet ik haar maar eens iets beter leren kennen en afkomen van de gedachte dat ze slecht is, want dat is ze niet. En als we elkaar dan beter kennen, kan ik misschien ook voorzichtig opperen dat het allemaal wel wat minder kan, met het verwennen. Daarvoor moet ik wel een flinke drempel over, maar met het gevoel waarmee ik nu zit, schiet ik ook niets op. En de kinderen uiteindelijk ook niet.”

Tip van de redactie

In dit boek laat Eveline Jurry zien dat je positief uit een scheiding kunt komen. Een scheiding is bijzonder ingrijpend. Voor jezelf, voor je kinderen, familie en vrienden. ‘Positief Scheiden’ zijn twee woorden die totaal met elkaar in tegenspraak lijken te zijn. Toch kán het en dit boek laat je zien hoe je het doet. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Lees ook: Eva ging vreemd en dat pakte goed uit: ‘Mijn minnaar redde mijn relatie’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.