Marja beklom de Kilimanjaro: ‘Ik dacht: nu kan ik alles aan’

10 januari 2024

Welke dag zal jij nooit vergeten? Elke week vertellen lezeressen over een bepaalde dag in hun leven die ze altijd bij zal blijven. Deze week is dat Marja (54). In 2022 beklom ze de Kilimanjaro. “Op de top voelde ik me onoverwinnelijk. Ik dacht: nu kan ik alles aan.”

Marja: “Bijna 5900 meter: zo hoog is de top van de Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika. Jaarlijks besluiten veel mensen hem te beklimmen en ik was daar in het voorjaar van 2022 één van. Het idee
ontstond door de verhalen van mijn spirituele coach. Zij had de Kilimanjaro als eens beklommen en vond het een zeer bijzondere ervaring. Vandaar dat mijn interesse werd gewerkt. Ik ben zelf Energetisch Gezinstherapeut en yogadocent. De beklimming van de Kilimanjaro leek mij vooral een verdieping van mijn eigen spirituele ervaringen.”

Voorbereiding

“Op 14 mei 2022 was het zover. Samen met negen anderen en mijn coach ging ik op pad. In de maanden daarvoor had ik hard getraind. Zo wandelde ik in Nederland urenlang en heel veel kilometers met een zware rugzak op mijn rug. Ook deed ik veel ademhalingsoefeningen van Wim Hof en Robert Bridgeman en keek ik verschillende documentaires over de beklimming van de Kilimanjaro. Toch kon niks mij echt voorbereiden op de zware proef. De beroemde berg bestaat namelijk uit verschillende hoogtes, waardoor je als klimmer te maken krijgt met allerlei temperaturen en zuurstofgehaltes. Daarnaast heb ik astma. Ik gebruik elke dag een puffer ter onderhoud, maar ik had geen idee hoe mijn longen op de lagere zuurstofgehaltes zouden reageren. Gelukkig viel dat reuze mee door de ademhalingsoefeningen die ik had geleerd.”

Binnen vier dagen

“Normaal gesproken beklim je de Kilimanjaro in vijf dagen, waarvan één acclimatisatiedag als je boven de 3000 meter bent. Dit houdt in dat je je lichaam in het kamp een dag de ruimte geeft om te wennen aan de hoogte. Omdat het bij ons allemaal heel goed ging, sloegen wij deze dag over. Binnen vier dagen bereikten we dus al de top.”

Onoverwinnelijk

“Het was echt overweldigend. Natuurlijk was het klimmen zwaar geweest (vooral omdat er op een gegeven moment maar 49 procent zuurstof in de lucht zat), maar ik had het gehaald. Wat was ik trots op mezelf. Op de top voelde ik me onoverwinnelijk. Terwijl ik over de prachtige natuur uitkeek, dacht ik: niks kan mij nog klein krijgen, ik kan alles aan.”

Scheiding

“Een half jaar na het bereiken van de top beëindigde mijn man onverwachts ons huwelijk na 30 jaar. Dat was echt een klap in mijn gezicht, want ik had het totaal niet zien aankomen. We woonden op dat moment als expats in de Filipijnen en drie dagen na het nieuws vertrok ik naar een mooi Filipijns eiland om tot mezelf te komen. Daar gaf ik mezelf de opdracht om elke dag iets te doen wat ik leuk vond of waar ik energie uithaalde. Huilen en boos zijn mocht, zolang ik maar ook iets deed waar ik blij van werd.
Het mooie was dat ik vooral toen steeds aan de woorden van mijn gids van de beklimming van de Kilimanjaro moest denken. Elke dag zei hij: ‘polè, polè’ wat ‘langzaam, langzaam’ betekende. Hiermee bedoelde hij dat ik niet te snel moest gaan met de beklimming. Elke stap was er één en zo zag ik de tijd na mijn scheiding ook. Ik greep terug naar de oerkracht die ik op de berg had gevoeld en vertrouwde erop dat het goedkwam.”

Bewogen en bijzonder jaar

“Inmiddels is ‘polè, polè’ mijn levensmotto geworden. Nu woon ik weer in Nederland waar ik in korte tijd een heel fijn eigen bestaan met mooi werk heb opgebouwd. Ik kan dus oprecht zeggen dat ik weer gelukkig ben. Voor mij was 2022 niet alleen een zeer bewogen jaar, maar ook een heel bijzonder jaar. En daar ben ik ontzettend dankbaar voor.”

Tekst: Renée Brouwer
Foto: eigen beeld