Mathilde over haar dating avonturen in China: ‘Hoezo was ik oud? ‘Ik was 28!’

7 november 2023

Daten is een wereld apart, met afkortingen als ‘fwb’ – friends with benefits – en ‘ons’. En nee, dat laatste heeft niets met een onsje ham te maken. Het betekent one night stand. Je moet het maar weten. Mathilde was 27, toen zij als docente Engels vertrok naar Shanghai, waar zij de taal, de cultuur én de mannen leerde kennen. Dat daten met Chinese mannen er nogal wat anders aan toeging dan ze gewend was, daar kwam ze gauw achter…Over haar vaak hilarische belevenissen schreef Mathilde het boek ‘Dating China’.

 

China

‘‘Ik ben lerares Engels en ik had al eens eerder in het buitenland gewerkt, in Canada. In Nederland vinden leerlingen vaak een zesje goed genoeg. Daarbij zijn ze ook niet altijd even beleefd. En daarom vond ik de studenten in Canada een verademing. Ze waren beleefd, geïnteresseerd en gemotiveerd. Ik maakte een keer een opmerking tegen een van mijn Canadese collega’s dat ik de studenten in Canada zo prettig vond. ‘Nou,’ antwoordde mijn collega, van origine uit China, ‘dan moet je eigenlijk een keer les gaan geven in China, dát zijn pas fijne studenten.’ Profetische woorden, naar bleek.
Na verloop van tijd ging ik weer terug naar Nederland om in Enschede te werken. Ik was op dat moment single, dus begon ook weer met daten. Ik had in mijn studententijd al veel te maken gehad met internationale studenten en genoot daar enorm van. Het buitenland- cultuur en avontuur- maakt voor mij het leven nóg rijker. Maar in Enschede hadden de heren daar niet veel mee. Naar Duitsland op vakantie was bij wijze van spreken al exotisch. Dus ik was al snel toe aan weer wat meer afwisseling en spanning in mijn leven. Zowel wat werk betrof als mannelijk schoon. Eens in de zoveel tijd checkte ik een website voor docenten waar betrekkingen opstonden in het buitenland. Op een dag zag ik een baan als docente in Shanghai. China, dat is écht wel een avontuur! schoot door me heen. Toevallig stuurde de Chinese oud-collega die ik in Canada ontmoet had die dag een berichtje via Facebook: ‘En, ben je al eens in China gaan lesgeven?’ Dat zag ik als laatste zetje, dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ik me aangemeld. Niet veel later had ik de baan.”

Expat event

“De eerste paar weken was ik vooral bezig met mijn weg vinden in China. Toen ik eenmaal een beetje gesetteld was, kreeg ik behoefte aan wat meer sociale contacten. Dus meldde ik me aan voor een expat-event. Daar leerde ik een stel leuke meiden kennen. We werden vriendinnen. Op een gegeven moment vroegen ze of ik al aan het daten was. Eerlijk gezegd was ik daar nog niet aan toegekomen, maar hun had mijn interesse weer gewekt en ik installeerde een datingapp op mijn telefoon.
Al snel had ik een match met een leuke, Chinese man. We spraken af om in de buurt wat te gaan eten. Mijn ervaring is dat je bij een live-ontmoeting direct weet of je iemand leuk vindt. Op de foto’s had mijn date een prima, gave huid. Maar toen ik aan kwam lopen… wow, zijn gezicht zat onder de pukkels en littekens.Deze vent had serieus elke beschikbare filter gebruikt op zijn profielfoto’s op de dating-app. Alleen tja, hij had me al gespot en ik kon niet meer met goed fatsoen weglopen. En ach, ik wilde graag mensen leren kennen, toch? Ik stelde me open voor een gezellige avond. En het wás ook gezellig. Hij vond het overduidelijk leuk om mij kennis te laten maken met de Chinese keuken en bestelde zo’n beetje de hele kaart. We hebben samen heerlijk zitten genieten van het eten. Na het eten zaten we nog wat te babbelen, toen hij plotseling zei: ‘I think my wife would love to meet you.’ Oftewel: ik denk dat mijn vrouw je graag zou willen leren kennen. Een moment was ik perplex. Sorry, je wát? Je vrouw?! Ik was zo overdonderd, maar deed alsof mijn neus bloedde. Vanbinnen raasde er van alles door me heen; waarom sta je dan op een datingapp? Wat is je intentie met mij, wat wíl je van mij? Nu baal ik ervan dat ik toen niet heb doorgevraagd. Maar ja, het was mijn eerste date in China. Hij droeg ook geen trouwring. Nu dragen Chinezen die bijna nooit, maar wist ik veel. Na het eten ben ik naar huis gegaan en heb hem meteen van mijn telefoon verwijderd. Op naar date 2!

Dun

Als je dacht dat mijn eerste date goed was met filters over zijn profielfoto op de datingapp, nou, dan had je mijn tweede eens moeten zien. Ik herkende hem bijna niet. Maar goed, het alternatief was thuis op de bank zitten met de katten, dus stapte ik er weer open in. Deze man praatte alleen maar over zichzelf. Ik kan me serieus niet meer herinneren of hij me überhaupt een vraag heeft gesteld. Hij had één favoriet onderwerp en dat was eten. Of nou ja, eerder niet eten. De hele avond vertelde hij over hoe weinig hij at, hoe hij dat voor elkaar kreeg en natuurlijk hoe ontzettend veel hij sportte om zo afgetraind en wel te blijven. Dit was het eerste moment dat ik leerde hoe geobsedeerd mensen in China zijn met hun gewicht. Dun, ja écht dun, is het schoonheidsideaal. In dat plaatje paste ik niet met mijn gezonde Hollandse lichaam. Voor Nederlandse begrippen ben ik niet dik, helemaal niet zelfs. Maar in China? Had ik een dikke kont, dikke armen en ga zo maar door. Een andere date maakte me dat op ondubbelzinnige wijze duidelijk. Ik had ditmaal voor een Chinese man gekozen die lange tijd in Texas had gewoond. In de hoop dat hij wat meer openstond voor mij persoonlijk in plaats van het feit dat het ‘cool’ is om met een westerling te daten. Ook deze man praatte vooral over zichzelf. Zijn favoriete onderwerp was de woestijn in Texas, ‘the desert’, zoals hij dat noemde. Na een tijdje was ik er klaar mee en grapte ik: ‘You like the desert, I like dessert’. Oftewel, ik hou van toetjes. ‘Nou,’ antwoordde de man in kwestie, ‘dat was inderdaad wel te zien.’ Tjonge, subtiel weer dit. Je snapt dat het ook met deze man niks is geworden. Soortgelijke dingen heb ik vaker meegemaakt. Ik liep eens met een leuke jongen door het metrostation, toen hij door een groepje andere Chinezen werd aangesproken. Ze keken grijnzend naar mij en lachten met z’n vieren. Ik spreek Chinees, maar op dat moment beheerste ik de taal nog niet zo goed dat ik exact kon volgen wat ze zeiden. Dus vroeg ik later de jongen met wie ik op stap was, waar dat over ging. ‘Oh’, zei hij laconiek, ‘ze zeiden dat je een dikke kont had.’ Ik kon die kerel wel slaan, waarom ga je daarin mee? En neem je het niet voor me op? Zijn antwoord: ‘Ze bedoelen dat als compliment, joh.’ Jaja, nou, zo vatte ik dat níet op.”

Te oud

“Ook ontdekte ik tijdens mijn dates dat ik, ik was toen 28, werd gezien als oud. In China word je geacht tussen je 20e en je 25e een vaste partner te vinden. Anders tel je niet mee en word je gezien als ‘leftover’, als overblijfsel. Sowieso werd het al als vreemd gezien dat een vrouw alleen naar China kwam om te werken. Veel mensen die ik tegenkwam waren daarom ook argwanend tegen me: waar ben je voor weggevlucht? Heb je een man in Nederland? Wat is er misgegaan? Je bent immers al 28! Het feit dat ik gewoon zin had in een avontuur en geïntrigeerd ben door de Chinese cultuur, ging er niet in. En zo had ik nog veel meer dates. Vaak genoeg was het gewoon gezellig hoor, maar echt een match, nee, dat kwam er niet van.

Naast al mijn avonturen met mannen leerde ik natuurlijk ook het land en de cultuur kennen. Sommige dingen in China gaan écht anders dan hier in Nederland. Ik vind het juist leuk om die verschillen te ervaren. Hoewel ik soms weleens dacht heeeey… wat krijgen we nu? Zo wordt het in China als een teken van schoonheid gezien als je een lichte huid hebt. Ik ben een geboren en getogen Groningse en de tint van mijn huid kun je met een gerust hart bleek noemen. Hier niks bijzonders, wij willen juist allemaal dat zomerse, gezonde kleurtje. Maar in China aaiden mensen verwonderd en soms zelfs bijna verliefd over mijn huid, zó mooi vonden ze het. De eerste keer dat een vrouw mijn arm beetpakte en deze vol overgave begon te aaien, voelde ik me nogal ongemakkelijk. En aan de andere kant, als ze dat nou leuk vindt, nou ja, prima. Wat minder prima was, is dat ze in China daarnaast dus heel erg zijn gefocust op dun zijn. Mensen maken er een sport van om zo min mogelijk te eten. Dan stonden we bijvoorbeeld bij een buffet en aten de meeste vrouwen drie blaadjes sla onder het motto: ‘Ik heb vanmiddag al een beker melk gedronken.’ Met enige regelmaat merkten mensen op, óók dates dus zoals ik net al vertelde, dat ik te dik was. Ik trok me daar niks van aan en laadde dan expres nog een overheerlijk toetje op mijn bord. Maar het beïnvloedt je toch als je de godganse dag hoort dat je dik bent en zo veel eet. Dus op een gegeven moment besloot ik me aan te melden bij de sportschool. Na een les kwam er een keer een Chinese vrouw op me af van rond de zestig. Voor ik het wist greep ze met beide handen mijn bovenarm vast en kneep venijnig in het vet. ‘Te dik!’ riep ze uit. Een moment was ik uit het veld geslagen. Sorry, wát gebeurt hier? Hulpeloos keek ik naar een paar andere vrouwen om mij heen. Maar in plaats van me te hulp te schieten, begonnen de andere vrouwen me uit te lachen! Fuck you, dacht ik en liep boos weg.”

Onzeker

“Ik heb het echt naar mijn zin gehad met al die verschillende dates, maar aan de andere kant had het me ook wel wat onzeker gemaakt. Was ik dan echt te oud? En te dik? Op een gegeven moment had ik via de datingapp weer contact met iemand, maar we hadden elkaar nog niet ontmoet. Ik had kaartjes voor een comedy-event en degene met wie ik zou gaan kon niet, dus vroeg ik hem mee. De man, Chinees van origine, had in het buitenland gewoond en sprak vijf talen, dat klonk in elk geval als een man van de wereld. Meteen op onze eerste date kwam hij te laat. Dat vond ik niet heel leuk, maar ja, ik liet het maar van me afglijden. Na onze date begon hij me superveel te appen. Aanvankelijk dacht ik ehhh… zo leuk was het toch ook weer niet? Maar ik voelde me wel vereerd en appte terug. We gingen nog een keer op date en nóg een keer. Ondanks dat ik deze man niet zo heel leuk vond, kregen we wat. Ik denk dat ik na al die afwijzingen en mislukte avonturen gewoon heel graag een partner wilde. Om een soort bevestiging te krijgen dat ik wél leuk en de moeite waard was. Mijn vriend was heel hard bezig om Nederlands te leren. Met een paar maanden sprak hij de taal, hij was heel leergierig, dat vond ik leuk aan hem. Maar langzaam maar zeker slopen er dingen onze relatie in die niet oké waren.

Heel sneaky

Zo werd ik een keer aangereden door een scooter. Ik was verder niet ernstig gewond, maar wel heel erg geschrokken. Mijn vriend reageerde amper. Hállo, dacht ik toen, ik ben áángereden en jij zegt: ‘Ik zie je later wel weer?!’ Ook had ik twee katten, ik ben gek op katten. Hij niet. Dus werd het de katten verboden om in de slaapkamer te komen. Maar er waren ook andere zaken die me irriteerden, zoals dat hij nooit wilde betalen. In het begin vond ik dat verfrissend. Chinese mannen zijn daar heel anders in, die betalen áltijd. Maar na een tijdje begon wat ik eerst had uitgelegd als ‘wat leuk, hij is verwesterd’, me tegen te staan. Hij was daarin ook heel sneaky. Als het hém uitkwam, was hij ineens wel Chinees. Alles wat ik raar vond, wuifde hij weg als cultuurverschil. Zijn interesse in Nederland werd steeds groter. Hij wilde daar wel studeren. Dus uiteindelijk vertrokken we samen naar Nederland, ik om te werken, hij om te studeren. We gingen ook samenwonen. Tegen mijn vrienden en familie loog ik dat hij leuk was, maar in werkelijkheid werd de sfeer thuis steeds grimmiger. Inmiddels noemde hij me ook dik. En uiteindelijk begon hij me zelfs te slaan. Om de meest stomme dingen, bijvoorbeeld omdat ik was vergeten vaatwastabletten te kopen. Mijn moeder had me ooit toevertrouwd: elke relatie kent zo zijn problemen. Dat heb ik als wijsheid opgeslagen, dus dacht ik: niet meteen opgeven! Ik hield dapper vol, in de hoop op betere tijden. Maar toen ik voorzichtig een en ander opbiechtte aan een vriendin, was die heel wat minder vergevingsgezind. ‘Waarom ben je nog bij hem?’ riep ze, ‘ik herken je niet meer. Vroeger was je altijd een voorbeeld voor me als eigenzinnige en zelfstandige vrouw! Wat is nou het ergste dat je kan gebeuren als je bij hem weggaat?’ Ik kwam tot de conclusie dat ik niet bij hem weg wilde, omdat het voelde als falen. Dan was ik wéér alleen. Toen ik dit hardop tegen haar zei, hoorde ik pas hoe belachelijk dat klonk. Nog dezelfde dag heb ik het uitgemaakt.”

Eind goed…

‘Maar ja, nu was ik wéér single en na verloop van tijd begon het opnieuw te kriebelen, dus meldde ik me weer aan bij een datingapp. Al snel kreeg ik contact met Vincent, een man met Chinese ouders, afkomstig uit Canada en nu woonachtig in Nederland. Dat vond ik wel grappig, een mix van de twee landen waar ik met plezier heb gewoond. Net nadat we contact hadden, ging vanwege corona de hele wereld op slot. En omdat we dus niet uit eten konden of bijvoorbeeld naar de film, spraken we bij elkaar thuis af. Zo leer je elkaar in korte tijd heel goed kennen. Eigenlijk vanaf het allereerste moment voelde ons contact goed. De ouders van Vincent zijn al een generatie eerder uit China vertrokken, ze zijn Hakka, een minderheidsgroep. Vincent is zelfs nog nooit in China geweest en spreekt ook geen Chinees. Ik spreek dus beter Chinees dan hij. Toen alles weer een beetje openging, zijn we samen de ene roadtrip na de andere gaan maken. Zo leerden we elkaar nóg beter kennen. Inmiddels zijn we getrouwd en hebben we samen een dochter. Met recht dus: eind goed al goed!’

Tekst: Marianne ter Mors
Foto: privébezit

Meer Mijn Geheim? Neem nu een digitaal abonnement of bekijk de Facebook-pagina.