Mauds vriend ging er met haar vriendin vandoor
21 december 2022
Als de vriend van Maud (35) het wel erg gezellig heeft met haar beste vriendin, beweren ze allebei dat er niets aan de hand is. “Maar mijn onderbuikgevoel zei allang dat er iets niets klopte.”
Maud: “Het was de zaterdag voor Kerst. In mijn eentje zat ik op de bank, terwijl mijn vriend Mark – met wie ik al tien jaar samen was – met mijn beste vriendin Mandy lol aan het maken was op de schaatsbaan. Ik had een drukke tijd en was moe. Daarom had ik tegen Mark gezegd dat het uitje van mij niet hoefde. Toen had hij Mandy overgehaald om mee te gaan. Het klopte natuurlijk van geen kant, maar het gebeurde toch. ‘Is het gezellig?’, stuurde ik sarcastisch. Vanaf de schaatsbaan stuurde hij een foto van haar. ‘Heel gezellig hier’.
Vreemde grap
“Vier jaar geleden leerde ik Mandy kennen op mijn werk en we werden vriendinnen. ‘Leuke meid’, zei Mark toen hij haar voor het eerst had ontmoet. Voor de grap zei hij vaak dat hij op roodharige vrouwen viel, terwijl ik blond ben. Mandy heeft rood haar. Maar ik had niets te vrezen. Mark en ik waren al heel lang bij elkaar en hij was dol op me.
Toch begonnen er ongeveer een jaar geleden vreemde dingen te gebeuren. Toen ik bij een vriendin was, stuurde ik Mark een berichtje om te vragen wat hij aan het doen was. Gewoon, interesse. Hij stuurde terug dat hij bij Mandy voor de deur stond. Apart, dacht ik, en ik stuurde Mandy een berichtje om te vragen wat er aan de hand was. Toen bleek het een grap van Mark te zijn. Een vreemde grap, dat wel.
Nog vreemder werd het een week later, toen ik bij een andere vriendin was. Hetzelfde gebeurde, maar deze keer was het wel waar: Mark was bij Mandy op bezoek gegaan en het was heel gezellig geweest. Ze hadden ‘een klik’, zei hij. Dat kon toch? Ik wilde er niet meteen iets achter zoeken. Toen ik het aan Mandy vroeg, lachte ze mijn zorgen weg. Ze konden leuk kletsen, wat was daar mis mee? Mark zei hetzelfde. Een vriendschap tussen man en vrouw was mogelijk, vond hij.
Die vriendschap speelde zich voornamelijk af via de telefoon. Voortdurend stuurden ze elkaar berichtjes. Toen Mandy en ik samen aan het werk waren, zag ik dat ze met Mark zat te appen. ‘Waarom doe je dat?’ vroeg ik. Ze keek me betrapt aan, maar riep dat het allemaal onschuldig was.
Het ging verder. Steeds vaker vertrok Mark naar haar huis om daar klusjes te doen. Samen reden ze het halve land door om iets voor haar auto op te halen. Mijn onderbuikgevoel zei allang dat er iets niets klopte, maar allebei bleven ze beweren dat ik spoken zag.”
Flirterige appjes
“Op een zondagmiddag barstte de bom. Ik word niet snel boos, maar nu was ik er klaar mee dat Mark zo geobsedeerd was door zijn telefoon. Hij werd ook boos, gooide de telefoon naar me toe en schreeuwde dat ik het dan maar moest lezen. Knallende ruzie kregen we en uiteindelijk vertrok ik naar mijn werk, zonder de berichten te hebben gelezen. Ik wilde hem vertrouwen.
De volgende avond vroeg ik alsnog om zijn telefoon en las de berichten. Het waren er veel, sommige neutraal, sommige flirterig. Dan hadden ze tegelijk Temptation island zitten kijken en vroeg zij: ‘Wie is jouw Temptation?’ En dan stuurde Mark ‘Jij’. Dat was een grapje, volgens Mark.
Ik had het er opnieuw met Mandy over, maar zij bleef volhouden dat het van haar kant echt vriendschap was. ‘Van zijn kant niet’, zei ik, maar volgens haar was hij juist stapelgek op mij. Daar geloofde ik inmiddels niet meer in, tegen mij deed hij voornamelijk afstandelijk.
Na het gesprek met Mandy reed ik naar huis. Mark lag al in bed en zei eerst niets. Uiteindelijk zei hij huilend dat hij iets moest vertellen. Ja, hij was verliefd op Mandy. Hoewel dit me onmogelijk nog kon verbazen, wist ik niet wat ik moest zeggen. Ik voelde me vooral beetgenomen, omdat hij het eerst had ontkend. Uiteindelijk gingen we slapen. Ik had graag gewild dat Mark had gezegd dat hij voor mij ging. Maar dat was niet zo. In plaats daarvan zei hij dat hij wilde uitzoeken of het wederzijds was. De groeten, dacht ik.”
Echt niets gebeurd
“Toen de eerste boosheid was verdwenen, werd ik rationeel. Het was niet leuk, maar allebei beweerden ze dat er niets was gebeurd. Het was niet wederzijds. Wilde ik voor deze eenzijdige bevlieging mijn relatie van tien jaar opgeven? Ik besloot Mark en mij nog een kans te geven.
We waren het erover eens dat het beter was als hij en Mandy elkaar niet spraken, maar binnen een paar weken zag ik alweer berichtjes. ‘Ik mis je’, stuurde Mark. Daar gaan we weer, dacht ik, maar ik zei tegen mezelf dat Mandy niets voor hem voelde.
Ondertussen ging Mark en ik op vakantie. Het was als vanouds. We praatten, we vreeën, we genoten van elkaar en van de zon. Toen we terugkwamen, geloofde ik weer in onze relatie. ‘Je moet aan mij laten zien dat ik nummer één ben’, zei ik tegen hem en hij beloofde het.
Helaas duurde dat niet lang. Al snel was het contact tussen hem en Mandy als vanouds. Dat gedoe was alleen even naar de achtergrond verdrongen, omdat ik in beslag werd genomen door de zorg voor een goede vriendin, mijn overbuurvrouw. Ze had te horen gekregen dat ze terminaal ziek was. Verschrikkelijk, ze was pas 45. Ik stond haar en haar man en kinderen bij waar ik kon. Hoewel ik dat met liefde deed, was het ook vermoeiend. Net voor Kerst, op die zaterdag, was ik moe. Ik kon niet meer en had zeker geen zin om weg te gaan. Maar Mark had zijn zinnen gezet op dat uitje naar de schaatsbaan, dus daar ging hij, met Mandy. Toen ik een boos appje had gestuurd, kwam hij thuis. ‘Jij bent toch mijn schatje?’ zei hij, en ik liet me weer geruststellen.”
Heel ongemakkelijk
“Vanaf dat moment werd Mark afstandelijk. Ik moest hem ruimte geven, vond hij. Vreemd, ík was toch degene die ermee moest dealen dat haar vriend verliefd was op een ander? Als de situatie met mijn overbuurvrouw anders was geweest, had ik daar misschien een punt van gemaakt. Maar nu dacht ik: komt later wel. Ik werd door haar aanstaande overlijden volledig in beslag genomen.
Op Eerste Kerstdag nodigden we Mandy uit. Ze had niemand om Kerst mee te vieren en dat vond ik toch sneu. Uiteindelijk was ze nog steeds mijn vriendin. En moest ik mijn eigen vriend verwijten dat hij verliefd was, niet haar. Maar zodra ze binnenkwam, veranderde de sfeer. Mark en ik knuffelden al een tijdje niet meer, maar Mandy had haar jas nog niet uit of hij hing al om haar nek. Toen ik hem wilde knuffelen, wees hij me af. Helemaal ongemakkelijk werd het toen Mandy zei: ‘Geef haar eens een knuffel.’ Voor de lieve vrede hield ik mijn mond. En zo zaten we met z’n drieën te fonduen en deden we alsof er niets aan de hand was.
Een paar weken later wilde Mark naar een dansfeest. Ik had een ontsteking waardoor ik niet kon werken, dus dan ook niet dansen, vond ik. Maar Mark kocht kaartjes en ging met Mandy. De volgende dag wilde Mandy me spreken. Ze begon te huilen. Ja, haar gevoelens waren veranderd. En dat had ze Mark verteld. Ik wist meteen dat er meer was gebeurd en schoorvoetend gaf ze toe dat ze hadden gezoend.
Ik reageerde niet echt. Ik vroeg waarom ik dit van haar moest horen, en ze zei dat Mark het voor zich had willen houden. Ik appte hem dat ik Mandy had gesproken. Het enige wat hij terugstuurde, was een droevige smiley. Toen ik thuiskwam, was Mark in tranen. Ik niet. Ik zei dat ik me verraden voelde en dat het klaar was.
Die avond ging ik uit eten met een vriendin en zei droog: ‘Mijn relatie is uit.’ Ik voelde eigenlijk niets, heel raar. Tot twee dagen later. Ineens, op zondagochtend in de badkamer, begon ik te huilen en stopte de rest van de dag niet meer.”
Diepe gesprekken
“In dezelfde week dat mijn relatie uitging, overleed mijn overbuurvrouw. Gek genoeg gaf dat ook afleiding. Ik regelde van alles, kookte, probeerde er te zijn voor haar kinderen. Ondertussen kwam het verdriet om mijn relatie in golven. Het ene moment was ik kalm, dan barstte ik in tranen uit. Mark en ik bleven samenwonen tot alles was afgehandeld en ik concentreerde me op mijn werk.
Nog altijd was ik veel bezig met mijn overburen. In de tijd na de crematie kookte ik nog steeds een dag per week voor hen. ‘Is dat nog steeds oké?’ vroeg de overbuurman. Ik zei, deels grappend: ‘Als je het goed vindt dat ik nu zelf mee eet.’ Dat deed ik en van het een kwam het ander. Ik had mijn overbuurman gezien in een heel moeilijke situatie en ik had altijd bewonderd hoe sterk en toegewijd hij was. We praatten steeds meer. Lange, diepe gesprekken waarin ik hem nog beter leerde kennen. Tot ik op het punt kwam dat ik hem leuk vond. Ergens voelde ik aan dat voor hem hetzelfde gold en inderdaad, niet lang daarna stelde hij voor dat ik zou komen eten op een avond dat de kinderen er niet waren. Die avond begon het tussen ons.
De eerste tijd hielden we onze gevoelens voor onszelf. Voorzichtig begon hij zijn kinderen voor te bereiden: vinden jullie het leuk als Maud een keer komt logeren? Zo bouwden we het idee op dat ik meer was dan de overbuurvrouw. Gelukkig reageerden ook onze families heel positief, net als Mark.”
Niet haatdragend
“Mark en ik woonden nu niet meer samen, hij kocht me uit. Ik wilde een huis voor mezelf kopen, maar mijn nieuwe vriend stelde voor dat ik bij hem zou komen wonen. Samen haalden Mark en ik de laatste spullen uit ons uit. We keken elkaar aan en ineens braken we allebei. Samen huilden we om het einde van onze relatie. Dat was mooi, een afsluitmoment. Daarna was het goed.
Ook al voelde ik me bedrogen door wat er was gebeurd, ik kon het hem vergeven. En Mandy ook, al is onze vriendschap over. Ik ben niet haatdragend. En heel eerlijk, achteraf weet ik: het had mij ook kunnen gebeuren, een verliefdheid. Mark en ik waren geen geliefden meer, maar vrienden. Wat ik nu voel voor mijn vriend, is nieuw. Maar het klopt. Er was een moeilijke tijd voor nodig, maar ik kan oprecht zeggen dat ik gelukkig ben.”
Lees ook: Renee: ‘Mijn man ging vreemd toen ik zwanger was’
Wist je dat je Vriendin ook digitaal kunt lezen? Bestel ‘m hier.
Meer van Vriendin
