Miep is 96 en werkt zes dagen in de week in haar eigen winkel

29 juli 2024

Drie jaar na de oorlog startte ze haar eigen zaak aan huis. Miep (96) staat zes dagen per week met veel plezier in haar winkel om kleding te vermaken en repareren en stoffen te verkopen. En ondanks haar hoge leeftijd denkt ze er niet aan om met pensioen te gaan: “Stilzitten is niets voor mij.”

Miep: “Ik startte in 1948 met een kousenherstelbedrijf aan huis. Kousen waren hartstikke duur, dus als vrouwen ladders hadden, dan haalde mijn man die in de hele regio op en herstelde ik ze. Een enorm priegelwerk! Het was fijn om aan huis te werken, zo kon ik ook bij de kinderen zijn. Samen met mijn man Joop kreeg ik er acht. Eerst vier meisjes, toen vier jongens. In 1976 zijn we begonnen met het verkopen van stoffen en met herstelwerk van kleding. Twee jaar lang hadden we de zaak in de achterkamer van het huis. Een van onze kinderen was al getrouwd en er woonden er nog zeven thuis. Hoe ik het combineerde? Het was een drukke boel, ik werkte regelmatig tot drie uur ’s nachts door om mijn werk af te krijgen.”

Bellen en faxen

“Kleding voor de kinderen naaide ik zelf, ik ben gek op mooie stoffen. En zo hebben we de winkel steeds meer uitgebreid. Ik heb mijn diploma gehaald voor de vakopleiding textieldetailhandel: ontzettend leerzaam. Het is geweldig om mensen te voorzien van kwalitatief goede stoffen en garens. Na twee jaar hebben we ons woonhuis laten uitbouwen en kregen we een echte winkel met een kelder en een zolder erop. Die ruimte had ik wel nodig.  Helaas overleed mijn man Joop in 1985. Ik heb er nooit over gepeinsd om te stoppen. Hoewel hij veel voor mij en de zaak deed, kan ik alles zelf. Ik heb mijn rijbewijs en rij nog auto, maar laat groothandelaren meestal naar de winkel toekomen. En ik kan natuurlijk bellen of faxen, als ik iets nodig heb. Het klimmen op de trap wordt wel iets moeilijker, maar ook dat doe ik nog hoor.”

Elke dag aanspraak

“Tegenwoordig repareer ik geen kousen meer, maar wel veel kleding. Ritsen in broeken maken, broekspijpen inkorten, knopen aanzetten. De mode is momenteel heel erg wijd en daardoor is veel kleding niet goed passend. Momenteel moet ik veel kleding innemen. Ik heb de winkel van maandag tot en met zaterdag open. Na al die jaren ken ik zoveel mensen en heb ik elke dag aanspraak. Het werk zelf is ook leuk om te doen. Het is toch fijn als iemand een kledingstuk weer met plezier kan dragen? De kwaliteit van de kleding die ik binnenkrijg stelt me wel vaak teleur: goedkope stoffen, slecht gemaakt. Dan denk ik wel: hoe heb je deze rommel kunnen kopen?”

Zelf koken

“Stoffen en naaigerei verkoop ik minder dan vroeger. Voorheen kocht ik rollen stof in van vijftig meter, nu houdt het wel op bij tien meter. Minder mensen naaien zelf kleding, dat is jammer. Als je het leuk vindt om te beginnen: doen! Je kunt het beste lessen volgen bij een naaischool. Je begint gewoon met iets simpels, een rechte lap. Daarna kun je een schort proberen te maken. Mijn dochters kunnen ook goed naaien en breien, die maken ook mooie dingen voor de kleinkinderen. Ik heb er twintig inmiddels. En veertien achterkleinkinderen, geloof ik. Dat is fijn hoor, er komt altijd wel iemand op visite. Op zaterdag sluit ik de winkel op tijd, om vier uur. En op zondag is de winkel dicht. Maar die dag vliegt altijd zo voorbij! ’s Ochtends koffiedrinken, visite en klusjes doen en rommelen in huis. Koken doe ik zelf, ik heb van een van mijn schoonzoons Indisch leren koken. Het is verdrietig dat ik twee van mijn acht kinderen ben verloren, mijn oudste zoon en jongste dochter zijn overleden aan kanker. Maar gelukkig zie ik de man van mijn overleden dochter nog steeds. Daar ga ik ’s avonds graag even gezellig op de koffie.”

Erelid

“Sinds 1985 zit ik in het bestuur van de lokale ondernemersvereniging. We vergaderen wel eens bij mij thuis, dan zeg ik: kom lekker naar mij toe. Met de vereniging zorgen we ervoor dat de straat er gezellig uitziet, zo hebben we in de wintertijd allemaal dezelfde kerstboom buiten staan. En ik heb de mantel en de kleding van Sinterklaas in mijn kelder hangen, samen met achtentwintig zelfgemaakte pietenpakken. Die worden ieder jaar gebruikt voor de intocht en als het voorbij is, krijg ik alles terug en leg ik het schoon weer in de kast. Kortgeleden dacht ik dat we een vergadering hadden, maar toen werd ik verrast met de titel erelid! Dat had ik nooit verwacht, maar ik waardeer het enorm. Ik kreeg een penning, een oorkonde en een heerlijk feestmaal. Heel erg gezellig, want je kent mekaar al jaren. Zelf vind ik het niet zo bijzonder dat ik nog zes dagen werk. Ik voel me niet 96 en wat moet ik anders gaan doen? Binnen in de kamer stil gaan zitten? Dat is niets voor mij!”

De winkel van Miep is in het Gelderse Heelsum (gemeente Renkum) en heet Shop 144.

Tekst: Ella Mae Wester
Foto: privébeeld

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.