Miranda: ‘Mijn oudste was net de deur uit, toen bleek ik weer zwanger’

10 september 2018

Miranda (46) had het hoofdstuk kinderen afgesloten, met vijf kinderen was haar gezin compleet. Ze slikte de pil, maar werd toch zwanger. Zes maanden geleden is Fynn geboren. “Als ik al mijn kinderen om mij heen heb, ben ik het gelukkigst.”

Miranda (46) had het hoofdstuk kinderen afgesloten, met vijf kinderen was haar gezin compleet. Ze slikte de pil, maar werd toch zwanger. Zes maanden geleden is Fynn geboren. “Als ik al mijn kinderen om mij heen heb, ben ik het gelukkigst.”

Miranda: “Ik werd maar niet ongesteld en voelde me koud en grieperig. Zwanger? Daar dacht ik niet aan, ik slikte de pil. Pas toen ik een foto van mezelf zag en een verdikte ader op mijn voorhoofd opmerkte, ging er een lampje branden. Die ader herkende ik van mijn eerdere zwangerschappen. Het zou toch niet? Ik kocht een zwangerschapstest, heel toevallig op 1 april. Als het zo zou zijn, zou Joost zeker denken dat ik een grap met hem uithaalde. Een zesde kind… Mijn oudste dochter was net de deur uit! Ik ben een geboren moeder. Van mijn eerste zakgeld kocht ik een babypop en ik paste altijd op de kinderen van vrienden van mijn ouders. Ik trouwde toen ik achttien was en nadat we twee jaar van elkaar en ons vrije leven hadden genoten, wilden we graag een kind. Maar ik was nooit ongesteld en de arts die we bezochten omdat het maar niet lukte om zwanger te worden, wond er geen doekjes om: ‘Ga jij maar carrière maken, je kunt geen kinderen krijgen.’

Positieve uitslag
Ik was daar vreselijk verdrietig over. Mijn droom viel in duigen. Een half jaar later werd ik ineens heel misselijk. Nog steeds was ik niet ongesteld geworden, toch deed ik een zwangerschapstest. De uitslag was positief. Pas na een tweede test en de bevestiging van mijn huisarts durfde ik het te geloven. Ik reageerde heel emotioneel; ik had me er al bij neergelegd dat ik nooit moeder zou worden. Na de geboorte van Lisanne, ze is nu 22, wisten we meteen dat we nog een kindje wilde. Mijn menstruatie kwam na tien maanden borstvoeding geven ineens op gang, dus we gingen er meteen maar voor. Dit keer was ik gelijk zwanger. We kregen nog een dochter. Marilynn is nu twintig. Wat genoot ik van mijn meiden. Maar voor mijn gevoel was ons gezin nog niet compleet. Ik werd opnieuw zwanger, en opnieuw kregen we een dochter, Emily. Ze is nu zeventien.”

Pubers en baby’s
“Toen Emily drie was, ben ik gescheiden. Een heftige periode volgde, maar ik kon me niet permitteren bij de pakken neer te gaan zitten. Ik moest er voor mijn drie meiden zijn. Twee jaar na mijn scheiding kwam ik op een feest bij vrienden Joost tegen. Het was liefde op het eerste gezicht. Wat we voor elkaar voelden, hielden we de eerste tijd voor onszelf. Ik wilde zeker weten dat het goed zat tussen ons, voordat ik Joost volledig introduceerde bij mijn dochters.

‘We hadden een huis vol met twee pubers, een achtjarige en een baby’

Na een latrelatie van drie jaar, vroeg hij me ten huwelijk en zijn we getrouwd. Tussen Joost en de meiden klikte het super. Joost liet vaak weten dat hij heel graag samen met mij een kind zou krijgen. Ik gunde hem dat zó! Het leek mij zelf ook fantastisch. Ik raakte vrij snel zwanger en na een geweldige zwangerschap beviel ik acht jaar geleden van Tom, mijn eerste zoon. We hadden een huis vol met twee pubers, een achtjarige en een baby. Ik genoot van de drukte en van de band tussen de kinderen. Joost en ik wilden graag nog een kind. Het zou voor Tom ook heel leuk zijn een broertje of zusje te hebben van dezelfde leeftijd. Met de komst van onze zoon Remy zes jaar geleden was ons gezin echt compleet.”

Ook leuk om te lezen: Lydia en haar man hebben 10 kinderen

Moeilijk afscheid
Zo relaxed als Tom was, zo druk waren we met Remy in de weer. Hij was ’s nachts veel wakker en hing als peuter enorm aan mijn been. Ik werkte ook nog eens meer dan fulltime. We hebben hem heel bewust naar het kinderdagverblijf gebracht, zodat ik mijn handen een beetje vrij had. Zo kon ik even met een vriendin weg of lekker een boek lezen. Een gezin met vijf kinderen is een behoorlijke uitdaging, het is heel druk. Maar je groeit erin mee. Het is niet zo dat je er van het ene op het andere moment vijf hebt natuurlijk! Ik vond de mix in leeftijden geweldig. Mijn ene kind zat al met haar vriend aan de keukentafel, terwijl ik bij een ander kind nog een luier verschoonde.

Hoewel ik echt het gevoel had dat het klaar was, vond ik het heel moeilijk afscheid te nemen van de tijd van zwanger zijn en kinderen krijgen. Nooit meer een dikke buik, nooit meer bevallen, nooit meer een kraamtijd. Als ik op televisie een bevalling zag, liepen steevast de tranen over mijn wangen. Het bleef mij ontroeren. We verkochten de kinderwagen en andere babyspullen. Het hoofdstuk baby’s werd afgesloten. Toen vertelde mijn schoonzus dat ze nog een kindje kreeg, haar derde, ook een nakomertje. ‘Ik wil er ook nog één’, zei ik meteen tegen Joost. Maar Joost vond het wel goed zo. ‘De meiden zijn bijna volwassen. De jongens kunnen steeds meer zelf. Dan moet je weer opnieuw beginnen’, was zijn reactie.”

‘Ik was inmiddels 45 en ging er echt vanuit dat het bij vijf kinderen zou blijven’

Behoorlijk schrikken
“Hij had gelijk. Als ik de plussen en minnen tegen elkaar wegstreepte, was het ook echt geen goed plan. We hadden het nu al zo druk en ik runde inmiddels ook nog eens mijn eigen bedrijf. Ik zette het uit mijn hoofd. Anderhalf jaar later liep ik tijdens een zakenreis een longontsteking op. Ik kreeg een antibioticakuur, maar bleef me nog weken lang ellendig voelen. Op 1 april 2017 deed ik toch maar een zwangerschapstest en die was hartstikke positief. Ik schrok daar even behoorlijk van. Ik was inmiddels 45 en ging er echt vanuit dat het bij vijf kinderen zou blijven. Ik slikte niet voor niets de pil.

Ik was heel zenuwachtig toen ik het Joost vertelde. Hij kwam net met de jongens van het voetbalveld en ik nam hem apart in onze slaapkamer. Hij was zeer verrast toen ik hem vertelde dat ik zwanger was. Hij wist net als ik niet wat hij ermee aan moest. Pas later die dag konden we erom lachen; we moesten allebei het nieuws eerst echt even laten bezinken. Het was voor ons allebei geen twijfel dat dit kindje er zou komen. Ik was ervan overtuigd dat ons kindje gezond was, dat was een heel sterk gevoel.”

Smoezen
“Na twee, drie dagen vroeg Emily wat er toch met ons aan de hand was. Ze hoorde ons steeds smoezen en ze zag iets aan onze gezichten. ‘Mam, moeten jullie mij iets vertellen?’ wilde ze weten. Ze was dolblij toen ik haar vermoeden bevestigde. Lisanne woonde al niet meer bij ons en Marilynn zat op dat moment in Australië. We hebben met Marilynn gefacetimed en het Lisanne en de jongens apart verteld. Ook zij vonden het fantastisch dat er nog een kleintje bijkwam.

Toen ik de verloskundige belde voor een eerste afspraak, viel ze even stil, maar riep vervolgens: ‘Meid, wat geweldig!’ Ik was heel emotioneel en vertelde dat ik bang was het mensen te vertellen. Ik was al 45 en had al vijf kinderen. Wat zou iedereen daarvan vinden? De verloskundige reageerde kordaat. Ik had niets met andere mensen te maken, zei ze. Dit kind moest er blijkbaar gewoon zijn. Dat was voor mij een omwenteling in mijn gevoel. Vanaf dat moment kon ik er ook van genieten, het was alsof ik die goedkeuring nodig had.”

‘Emily was bij elke zwangerschapscontrole en ook bij de bevalling’

Emotionele bevalling
“Door mijn leeftijd kwam ik automatisch in aanmerking voor extra screening. De uitslagen daarvan waren goed. We hebben eigenlijk geen vervelende reacties op deze laatste zwangerschap gehad. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn geweest die er hun vraagtekens bij hebben gezet, dat ik op mijn leeftijd nog een zesde kind kreeg en dat snap ik ook wel. Het was natuurlijk ook echt niet de planning, maar we zijn er wel ongelooflijk blij mee. Ik voelde me de hele zwangerschap fantastisch, ik heb er echt honderd procent van kunnen genieten.”

Emily was bij elke zwangerschapscontrole en ook bij de bevalling, ze heeft zelfs de navelstreng doorgeknipt. Dat was heel bijzonder. Terwijl ik de heftigste weeën opving, lag ik met mijn hoofd op haar schoot. Ze streelde mijn haar en moedigde me aan door te zeggen dat ik het goed deed. Het was ontzettend emotioneel.”

Bijna oma
Toen ik beviel, was Lisanne in Spanje. Op de gang in de school waar ze Spaans leerde, keek ze via FaceTime live mee. Marilynn was vanuit Australië onderweg naar Nederland. Ze belde tijdens een tussenlanding nog op om mij succes te wensen. De dag na de geboorte van Fynn waren we allemaal bij elkaar. Ook Lisanne was terug uit Spanje. Als ik aan het moment terugdenk waarop al mijn kinderen bij ons zaten, krijg ik nog kippenvel. Het was zo mooi om ze allemaal bij elkaar te zien.

Hier blijft het wel bij, écht. Met de geboorte van Fynn is ons gezin absoluut compleet. Ik doe de babyspullen dit keer niet weg, die bewaar ik voor eventuele kleinkinderen. Dat vind ik wel een mooi vooruitzicht, dat als Fynn naar school gaat, ik misschien al wel bijna oma word.”

Kwestie van plannen
“Ons gezinsleven is heel dynamisch. Van in de middag met de meiden volwassen gesprekken voeren, loop ik rustig een paar uur later de avondvierdaagse met Tom en Remy mee. En zo geef ik Fynn weer de fles. Het is een kwestie van heel goed plannen. We hebben een grote familieagenda op tafel liggen, waarin we allemaal onze afspraken noteren. Fynn is echt de benjamin van ons gezin, iedereen is dol op hem. Maar we waken er wel voor dat hij niet te veel wordt verwend. Als ik al mijn kinderen om mij heen heb, ben ik het gelukkigst. Dit heeft zo moeten zijn.”

Ook leuk om te lezen: Lydia en haar man hebben 10 kinderen