10 lezeressen vertellen: ‘Dít compliment vergeet ik nooit meer’

9 januari 2025

Een mooi compliment kan je dag of misschien zelfs je week maken. Tien lezeressen over dat ene compliment die ze altijd zal bijblijven.

‘Goed kapsel’

Nicole (34): “‘Lang niet iedereen kan zo’n kort kapsel hebben, maar jou staat het écht goed. Tof dat je dat durft, je haar afknippen.’ Dat zei een man ruim een jaar geleden tegen me tijdens het salsadansen. Dat lijkt misschien zomaar een leuk complimentje, maar voor mij was het meer dan dat. Mijn haar was namelijk zo kort, omdat ik net vier chemokuren achter de rug had. Een maand na mijn dertigste verjaardag ontdekte ik een knobbeltje in mijn borst. Omdat de kans fiftyfifty was dat ik net als mijn moeder het borstkankergen heb, wist ik eigenlijk genoeg. Helaas werd dat onderbuikgevoel bevestigd: ik bleek ziek te zijn. Dat betekende dat ik meteen begon met zware chemokuren om direct daarna aan mijn borsten te worden geopereerd. De periode erna was zwaar. In een paar maanden tijd veranderde mijn uiterlijk compleet. Júist toen ik mijn haar verloor, deed ik altijd mijn best er goed verzorgd uit te zien. Vielen mijn wimpers uit? Ik nam extensions. Geen wenkbrauwen meer? Dan zocht ik op YouTube naar tutorials om te zien hoe je die mooi kunt tekenen. En toen mijn haar eindelijk weer begon te groeien, probeerde ik het beste te maken van dat nieuwe korte koppie. Met succes dus! Door zijn compliment voelde ik me in één klap beter.”

‘Mooie billen’

Linda (37): “Het mooiste compliment ooit? Dat ging over mijn kont. Een man zag me lopen, draaide zich om en zei: ‘Zo hé, wat heb jij mooie billen! Ik zou ze verzekeren als ik jou was.’ Ik was al best tevreden over mijn billen, en sindsdien waardeer ik ze nog meer.”

‘Intelligent’

Mirella (41): “In het verpleeghuis waar ik werk, sta ik bekend als ‘de fl apuit’ en weten bewoners inmiddels wel dat ik nogal onhandig ben. Ik zeg vaak wat ik denk en er gaat haast geen dag voorbij waarop ik niet iets laat vallen óf zelf struikel. Vaak heb ik daar met bewoners de grootste lol om. Laatst bekeek een bewoonster van bijna tachtig me aandachtig toen ze opeens vroeg of ik van mezelf blond ben. Ik antwoordde grappend dat ik mijn haar altijd blondeer zodat het ‘geoorloofd’ is als ik weer eens iets doms doe. Ze grinnikte en zei: ‘Als je zulke dingen kunt verzinnen, moet je wel intelligent zijn, hoor!’ Onlangs is deze vrouw overleden, maar mede door dat lieve compliment zal ik haar nooit vergeten.”

‘Toffe ouders’

Angelique (45): “Laatst zei mijn dochter van vijftien uit het niets tegen mijn man en mij: ‘Jullie zijn echt toffe ouders. Dat vinden al mijn vriendinnen ook, ze zijn hier heel graag. Gewoon omdat het altijd zo gezellig is.’ En toen gaf ze me een kus. Ik smolt en wilde eigenlijk meer weten. ‘Wat maakt ons zo tof dan?’ wilde ik vragen. Maar toen was het moment alweer voorbij en werd ze weer de gesloten puber die ze normaal gesproken is. Maar dat compliment konden we mooi in onze zak steken.”

‘Leuk dochtertje’

Laura (33): “Toen ik door een winkelstraat liep met mijn tweejarige dochter en we gezellig kletsten, zei een man: ‘Wat heeft u een leuk dochtertje.’ Nadat ik hem bedankte, zei hij: ‘Dat zegt dus ook wat over u, dat u zo’n leuk kind heeft.’”

‘Consequent’

Janneke (32): “Mijn dochter Ivy was een echte peuterpuber toen ze twee was. Er waren weinig dagen waarop ik géén strijd met haar hoefde te voeren. Zo ook die ene ochtend twee jaar geleden: ze weigerde in haar autostoeltje te gaan zitten. Toen ze keihard begon te gillen, zag ik vanuit mijn ooghoek dat een vrouw in een scootmobiel vlakbij stopte en rustig toekeek hoe ik met Ivy worstelde. Toen ze daar na twee minuten nog stond, dacht ik: als ik klaar ben met Ivy, vraag ik haar of ik soms iets van haar aanheb. Want ondertussen stond het zweet op mijn voorhoofd. Toen Ivy eindelijk vastzat en ik me boos naar de vrouw omdraaide, zei ze: ‘Ik wilde je even een compliment geven. Je dochter testte je uit, maar je hebt haar niet haar zin gegeven en bleef consequent. Dat is knap.’ Voordat ik kon antwoorden, reed ze door. Ik bleef stomverbaasd achter.”

‘Lieve zus’

Kim (52): “Mijn zus was 48 toen ze hoorde dat ze ongeneeslijk ziek was. Ze had een progressieve spierziekte. Omdat ze een jaar ervoor was gescheiden, besloot ik meteen dat ik voor haar zou zorgen. Het laatste jaar dat ze leefde, heb ik praktisch fulltime bij haar gewoond om haar met alles te helpen. Ik ging mee naar ziekenhuisafspraken, bleef slapen als ze zich slecht voelde en maakte schoon. Voor mij was dat niet meer dan logisch. Yvonne en ik waren altijd hecht geweest en ik wilde nog zo veel mogelijk tijd met haar doorbrengen en zorgen dat zij nog zo veel mogelijk kon genieten. Dat jaar was heel bijzonder. Bijzonder mooi, maar ook bijzonder verdrietig. Tijdens haar begrafenis was ik dan ook helemaal op. Ik was verbaasd toen mijn beste vriendin opeens werd aangekondigd als spreker. Daar wist ik niets van. Ze kwam naar voren om te vertellen dat ze heel veel respect had voor me had en zei: ‘Ik denk dat iedereen zich zo’n zus als jij zou wensen.’ Zo lief!”

‘Een kind echt zien’

Wendy (41): “Ik werk als pedagogisch medewerkster op een kinderdagverblijf en mijn werkdagen zijn soms behoorlijk hectisch. Zo ook toen er een peuter in mijn groep zat die overliep van energie. Hij stuiterde de hele dag het lokaal door en luisterde vaker niet dan wel. Echt een boefje. Des te liever vond ik het dat uitgerekend zijn moeder me een mooi compliment gaf toen hij vier jaar werd en dus afscheid nam van ons kinderdagverblijf. Ze zei: ‘Ik vind het zo knap van je dat je ondanks de drukke groep toch altijd mijn kind ‘zag’ en wist in te spelen op wat hij nodig had.’ Voor mij was dat de ultieme bevestiging dat ik het goed doe als leidster.”

‘Egoïstisch’

Ineke (27): “Ironisch genoeg zie ik een nare opmerking van mijn ex als het mooiste compliment ooit. Hij en ik hadden al twee jaar een problematische relatie. We hadden alleen maar ruzie, mede door zijn cocaïne verslaving. Meerdere mensen hadden me al voor hem gewaarschuwd, maar hij beweerde bij hoog en bij laag dat hij zou afkicken. Na twee jaar strijd over geld en vertrouwen zat ik er zo doorheen, dat ik besloot dat het zo niet langer kon. Ik was depressief en had een zware burn-out. Als ik me weer beter wilde voelen, moest ik echt voor mezelf kiezen. Toen we wéér ruzie kregen en ik de deur dichtsmeet in zijn gezicht, riep hij: ‘Wat ben jij egoïstisch!’ En ik dacht: ja, ik kies nu inderdaad eens voor mezelf en daar ben ik trots op. Hij had het niet treffender kunnen zeggen.”

‘Je straalt weer’

Monique (48): “Toen mijn man en ik ruim acht jaar geleden besloten te scheiden, was ik óp. We moesten zo veel regelen. De kinderen probeerde ik er zo goed mogelijk doorheen te slepen en daarbij was ik ook gewoon aan het werk. Ik was doodmoe en dat was blijkbaar aan me te zien… Toen ik bijna een jaar later door de stad liep, zag een oud-collega me vanaf een terrasje lopen. Ze riep: ‘Monique, wat zie je er goed uit!’ Ik vroeg verbaasd waarom ze dat zei, waarop ze antwoordde dat ik eindelijk weer straalde, net als vroeger. Een mooier compliment kon ze me niet geven. Ik wist wel dat het beter ging, maar horen dat iemand dat ook aan je ziet, deed me goed. Ik ben zo blij dat ik die rottijd achter me heb gelaten.” Tekst: Priscilla Borgers Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK