Nathalie brak haar rug tijdens het paragliden

18 april 2023

Welke dag zal jij nooit vergeten? Elke week vertellen lezeressen over een bepaalde dag in hun leven die ze altijd bij zal blijven. Deze week is dat Nathalie (42) die tien jaar geleden haar rug brak tijdens het paragliden in Oostenrijk. “Opeens viel ik op een hoogte van negen meter keihard naar beneden.”

Nathalie: “Ik ben altijd al een avonturier geweest. Zo verkocht ik in 2009 mijn huis, omdat ik graag wilde reizen. Met een overwaarde waar ik een klein jaar van kon leven, vertrok ik naar Nepal en vervolgens reisde ik verder naar India. Daar kun je heel mooi paragliden, dus in het plaatsje Bir maakte ik mijn eerste tandemvlucht. Samen met een vriend instructeur vloog ik boven de prachtige bergen en ik vond het echt geweldig. Een jaar daarna besloot ik in Oostenrijk zelfstandig te leren paragliden. Volgens mijn vrienden die ik door het paragliden had leren kennen, was het daar net iets veiliger dan in India, dus ik kon niet wachten om ermee te beginnen.”

Honderden meters hoogte

“Bij een erkende vliegschool leerde ik het paragliden stap voor stap. Eerst met een tandemvlucht op een oefenweide en daarna solo met radiobegeleiding. Uiteindelijk had ik alles geleerd wat ik moest leren en mocht ik helemaal alleen de lucht in. Net als in India vond ik het paragliden in Oostenrijk fantastisch. Vooral het gevoel van vrijheid die je tijdens zo’n vlucht ervaart, is heerlijk. Meestal zweef je op honderden meters hoogte en op die ene zomerse dag in september 2013 vloog ik ver boven de grond. Eigenlijk was het net als andere keren, maar toch ging het op het einde helemaal mis…”

Negen meter naar beneden

“Na ongeveer een half uur vliegen, veranderde namelijk het weer en zette ik mijn landing in. En op de een of andere manier maakte ik op 50 meter hoogte met mijn arm een verkeerde beweging. Daardoor vloog ik niet tegen de wind in zoals ik had geleerd (dit remt je vaart op natuurlijke wijze), maar met de wind mee. In een rap tempo ging ik naar beneden en voordat ik het wist, raakte ik met mijn harnas de toppen van een boom. Heel even bleef ik hangen, totdat ik met een ruk van mijn glider werd meegetrokken. En opeens viel ik op een hoogte van negen meter keihard naar beneden. Met mijn harnas raakte ik de grond en vervolgens viel ik door het gewicht van mijn paraglider om.
Terwijl ik in shock op mijn rug op de grond lag, voelde ik hoe mijn lichaam zichzelf scande. Dat was zo magisch en bizar tegelijk om mee te maken.
Godzijdank kon ik mijn voeten nog bewegen, dus ik dacht: ik heb in ieder geval geen dwarslaesie. Vervolgens was mijn rug aan de beurt en hoewel ik door de adrenaline nog geen pijn voelde, wist ik meteen dat ik met mijn rug minder geluk had gehad. Ik kon niks meer bewegen en ik wist zeker dat ik mijn rug gebroken had.”

Ambulancehelikopter

“Het scheelde dat het zaterdag was en er meerdere mensen op het terrein van de vliegschool waren. Nadat ik schreeuwde om hulp, kwam er meteen iemand naar me toe. Hij haalde er een verpleegkundige bij en zij zei dat ik stil moest blijven liggen. De ambulancehelikopter was gebeld, dus er was hulp onderweg. Ondertussen had een vriend van mij, ook een pilot, alles zien gebeuren. Hij was net met een tandemvlucht bezig en kwam zo snel als hij kon weer naar beneden. Toen hij eindelijk bij me was, vroeg hij bezorgd wat er was gebeurd. Ik had er helaas maar één antwoord op. Het was mijn eigen schuld.”

Gebroken rug

“Hoelang het precies heeft geduurd, weet ik niet, maar voor mijn gevoel lag ik wel drie kwartier te wachten, voordat de ambulancehelikopter er eindelijk was. Die bracht me naar het ziekenhuis en daar bleek dat mijn rug inderdaad gebroken was. In de helikopter had ik al zware pijnstilling gekregen, dus pijn voelde ik gelukkig niet. Ook vertelde de arts dat een operatie niet nodig was. Het bot van mijn wervellichaam en twee uitsteeksel moesten vanzelf opnieuw aan elkaar groeien, dus na een paar dagen werd ik weer ontslagen. Om de botgroei te stimuleren moest ik zoveel mogelijk bewegen.”

Veel fysiotherapie

“Nadat mijn ouders me met de auto hadden opgehaald, begon ik in Nederland aan mijn herstel. Samen met een heel goede fysiotherapeut trainde ik twee keer per week. Ook deed ik elke dag mijn oefeningen en na tweeënhalve maand was mijn rug geheeld. Ik kon alles weer en was dolgelukkig. Het eerste wat ik deed, was een vlucht naar India boeken. Hoewel ik het ontzettend spannend vond, wilde ik daar alsnog in mijn eentje gaan paragliden en er was niemand die mij kon tegenhouden. Veel mensen in mijn omgeving vonden dat allesbehalve logisch, maar voor mij was net als met een auto-ongeluk. Het beste wat je daarna kunt doen, is ook weer zo snel mogelijk een auto instappen, voordat je het niet meer durft. Vandaar dat ik met mentale ondersteuning van verschillende vrienden opnieuw ging vliegen.”

Trots

“Het was echt te gek. Terwijl ik in de Indiaanse Himalaya weer in de lucht hing, kon ik alleen maar denken: I did it! Ondanks alles wat ik had meegemaakt en de kritiek die ik van bezorgde mensen over me heen had gekregen, was het gelukt om naar mijn doel toe te werken en daar was ik ontzettend trots op.”

Veranderd

“Inmiddels is het al tien jaar geleden, maar het feit dat ik ooit mijn rug heb gebroken, heeft mijn leven veranderd. Zo is mijn geest nu veel meer in balans met mijn lichaam. Als ik vroeger bijvoorbeeld ergens meezat, dan ging ik altijd heel veel sporten. Maar toen dat opeens niet meer kon, moest ik op een andere manier mijn rust vinden. Door middel van meditatie, yoga en ademwerk lukte dat en daarom doe ik die drie dingen nog steeds.”

Dankbaar

“Met paragliden ben ik trouwens wel gestopt. Nadat ik later ook mijn arm tijdens het paragliden brak, vond ik het wel genoeg geweest. Het liet me inzien dat ik mijn lichaam meer moest gaan waarderen en sindsdien neem ik mijn lichaam ook niet meer voor lief. De dankbaarheid die ik voor mijn goede gezondheid voel, is heel groot. Ik ben dan wel een avonturier, maar ik ben me er zeker van bewust dat het ook heel anders had kunnen aflopen…”

Tekst: Renée Brouwer
Foto’s: privébezit

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.