Noah en haar hond zijn onafscheidelijk: ‘Ik heb alles voor hem over’

30 oktober 2023

Noah (25) heeft sinds zes jaar jachthond Ace (6). En die betekent alles voor haar. Zo gaat ze zes keer per dag met hem uit, heeft hij een eigen garderobe en kocht ze speciaal voor hem een bakfiets. “Hij heeft zelfs zijn eigen Instagram-account.”

“Als kind zeurde ik dagelijks om een hond bij mijn ouders, ik wilde niets liever. Ik droomde ervan om een puppy uit te zoeken om te verzorgen en perfect op te voeden. Toen ik ouder werd, verdiepte ik me in verschillende hondenrassen en bleef ik smeken om een hond. Uiteindelijk ging mijn vader overstag toen ik vijftien was.
We wilden een gezinshond; een hond die van gezelschap houdt, maar ook lekker energiek is. We kwamen uit bij de rassen vizsla en weimaraner; jachthonden die dol zijn op beweging en niet graag alleen gelaten worden. We bekeken meerdere nestjes en verdiepten ons goed in de rassen: paste zo’n hond bij mij en ons leven? Mijn vader is net als ik sportief aangelegd en houdt ervan om flinke stukken te wandelen. Mijn moeder werkt in de zorg en wilde eerst zeker weten dat we zo’n dier alles konden geven wat hij verdient.
Ik werd verliefd op een prachtig reutje, een vizsla. We noemden hem Fitch en ik kon mijn geluk niet op… Maar helaas is mijn eerste hond niet oud geworden. Toen hij steeds vreemdere geluiden begon te maken, gingen we naar de dierenarts, die niet meteen wist wat er aan de hand was. Van kennelhoest tot psychische problemen, alles kwam voorbij. Na uitgebreid onderzoek bleek hij een hersentumor te hebben en waren we te laat om iets voor hem te kunnen doen. Hij had zoveel pijn dat mijn ouders ervoor kozen om hem in te laten slapen. Toen ze me dit vertelden, was ik ontroostbaar.”

Eenzaam zonder hond

“Toen Fitch doodging, was ik achttien. Ik woonde in een klein dorp en had een tussenjaar genomen om uit te zoeken wat ik na het halen van mijn schooldiploma wilde gaan doen. Samen met Fitch voelde ik me al drieënhalf jaar super gelukkig, maar toen ik geen reden meer had om de deur uit te gaan, kwam ik amper nog buiten. Ik was mijn dagritme kwijt en voelde me eenzaam. Als ik beneden kwam en de lege hondenmand zag, kon ik alleen maar huilen. Het enige wat me in die periode troost bood was het uitlaten van de hond van een vriendin en puppy’s knuffelen bij de hondenschool.
Ik voelde dat ik niet verder wilde leven zonder hond, dus besloten we op zoek te gaan naar een nieuwe. We hadden nu ervaring in het wereldje, met goede contacten met fokkers van rashonden. Toen we bij een nest Weimaraner puppy’s gingen kijken, was ik op slag verliefd. Ik zag een heel zelfverzekerd pupje die mij vanaf een trapje aankeek, terwijl zijn broertjes aan het spelen waren. Toen ik hem in zijn ogen keek, wist ik meteen: dit is meant to be. Omdat Ace acht weken was, konden we hem diezelfde dag mee naar huis nemen. Ik was in de zevende hemel.”

Zelfvertrouwen door Ace

“Ace vult mij sinds de dag dat ik hem heb geweldig aan. Hij is erg zelfverzekerd en bij mij ontbreekt dat zelfvertrouwen vaak. Door hoe hij kijkt, zich gedraagt en loopt, geeft hij mij een boost. Met hem aan mijn zijde knoop ik op straat makkelijker een praatje aan, iets dat ik alleen niet snel zou doen. Als ik met Ace wandel, krijg ik van voorbijgangers vaak complimenten dat hij zo mooi is. Dat maakt me trots. Als ik alleen op straat loop, mis ik hem verschrikkelijk. Ik voel me dan echt geamputeerd.
Ik ben geen ochtendmens, maar als ik ’s ochtends wakker word en ik zie Ace, begin ik meteen te stralen. Hij slaapt in een hele grote donutmand naast mijn bed, dus hij is de eerste die ik zie als ik ’s ochtends wakker word. Zijn blije, enthousiaste koppie maakt me heel gelukkig: dan gaan die oren naar achter en zie ik die kwispelstaart heen en weer gaan… Er is niets wat me blijer maakt.”

Eigen Instagramaccount

“Jachthonden staan erom bekend dat ze niet graag alleen zijn. Ik werk als inkoper bij een bedrijf dat benodigdheden verkoopt om onder andere hondenhalsbanden te maken. Ace mag gelukkig mee naar kantoor, hij ligt dan onder mijn bureau. Omdat mijn vader thuis werkt, is Ace ook vaak thuis. Voor mijn vader en mij is hij goud waard. We vinden het niet prettig als iemand anders hem uitlaat, dus dit wisselen we af. Als Ace thuis is en ik ben op het werk, stuurt mijn vader mij de hele dag foto’s.
Al sinds Ace een pup is, maak ik veel foto’s van hem. Omdat ik daar zoveel leuke reacties op kreeg, besloot ik om Ace een eigen Instagramaccount te geven. Het is een hobby, maar ik ben er inmiddels aardig wat uurtjes per dag mee kwijt. Voor mij is het account een groot fotoboek vol herinneringen, maar ook volgers zijn lyrisch over de foto’s die ik van Ace maak. Mijn hond is erg gericht op eten, daar doet hij alles voor. Als ik een foto van hem maak, krijgt hij daarna een beloning. Zo is het poseren voor hem ook leuk. Als hij geen zin heeft in een shoot, stop ik en gaan we samen lekker rennen en wandelen.”

Net een mens

”Omdat we inmiddels bijna vijftienduizend volgers hebben, heb ik een tweedehands fotocamera gekocht om nog mooiere foto’s te kunnen maken. Ik begon als leek, maar heb al een heleboel geleerd. De foto’s vallen in de smaak, want er worden mij geregeld gratis producten aangeboden, zoals hondenmanden, halsbanden, voeding en snacks. Dat is een fijne bijkomstigheid, maar ik vind de reacties van mijn volgers nog leuker. De complimentjes dat Ace mooi is, maken me trots. Mensen vragen me ook van alles en ik vind het geweldig om mijn ervaringen te delen. We hebben al meerdere mensen zó enthousiast gemaakt dat zij ook voor een weimaraner kozen. En als iemand stuurt: ‘Deze foto of video tovert een lach op mijn gezicht’, dan is mijn dag meteen goed!
Ace brengt veel plezier in mijn leven. Hij is een grote hond van maar liefst 39 kilo en kan als een mens op de bank zitten, op zijn blote gat en met zijn poten wijd. Ik lig dan helemaal dubbel, het ziet er zo geestig uit. Als ik met Ace autorijd, zit hij voorin op de passagiersstoel. Hij heeft zichzelf aangeleerd om mee te leunen in de bochten; een heel grappig gezicht. Omdat hij zo van autorijden houdt, gaat hij al sinds hij een pup is mee tanken. Het is een van zijn favoriete uitjes en voor hem is het de normaalste zaak van de wereld.”

Verwende hond

”Ace is wel een beetje verwend. Ik heb een bakfiets gekocht, waarin hij comfortabel kan zitten. Hij zit daar heel koninklijk in: met zijn borst vooruit en een blik van: zie je mij? Ik neem Ace overal mee naartoe, ik laat hem nooit alleen thuis. Deze hond heeft veel aandacht nodig en dat betekent dat ik zoveel mogelijk tijd met hem wil doorbrengen. Ik daag hem niet alleen lichamelijk uit, maar ook geestelijk. Zoekspelletjes vindt hij fantastisch, en ook train ik hem geregeld om commando’s op te frissen.
Hoewel ik het heel erg leuk vind dat ik andere mensen inspireer, raad ik mensen aan om niet te makkelijk te denken over het nemen van een hond. Want natuurlijk is een maatje erg gezellig, maar ik ga op een dag wel zes keer met Ace naar buiten. Dit kost mij drie tot vier uur op een dag: je moet het er wel voor over hebben. Als ik met Ace wandel, loop ik met gemak tien kilometer en die beweging heeft hij nodig om goed in zijn vel te zitten. Als je deze tijd niet hebt of buiten de deur werkt, moet je geen hond nemen.”

Bakken op ligbedje

“Als ik met mijn ouders op vakantie ga, gaat Ace altijd mee. Als volwaardig lid van ons gezin zit hij dan achter in de auto, naast mij. Ik neem één stoel in beslag, Ace twee! We huren dan een huis waar Ace ook vrij rond kan lopen. Hij is gek op bakken in de zon. Zodra een van onze ligbedjes vrij is, ziet hij zijn kans schoon en gaat King Ace languit liggen. ’s Avonds kiezen we een restaurant uit waar hij mee naar binnen mag. Uit eten gaan is voor hem geen straf, hij krijgt altijd wel een lekker hapje van iemand.
Het grootste nadeel van deze hond is dat Ace altijd honger heeft en geregeld iets probeert mee te pakken van de straat. Ook houdt hij ervan om in dode dieren te rollen. Hoe verder het dier in het rottingsproces zit, hoe beter. Ook vind ik het moeilijk dat ik op een dag afscheid van hem zal moeten nemen. Als ik eraan denk dat Ace op de helft van zijn leven is, word ik meteen verdrietig. Ik probeer daar niet te lang bij stil te staan en te genieten van alle momenten die we samen hebben.”

Twinning is winning

“Ace is een kouwelijke hond, je zult hem niet in het water zien springen of in een modderplas rollen. Tenzij het tropisch warm is, dan zwemt hij in zee. Omdat hij het snel koud heeft, heb ik een geweldige garderobe met truitjes en jasjes voor hem. Ik vind het erg leuk om hem aan te kleden en ook om ervoor te zorgen dat we er samen mooi uitzien. We hebben zelfs matching setjes: van dezelfde stof als mijn onesie heeft Ace een truitje!
Op dit moment heb ik geen relatie, maar als ik een partner krijg, is het een must dat hij Ace leuk vindt. Want hij staat bij mij op nummer één. Ik zou geen relatie kunnen hebben met iemand die niet van mijn hond houdt. Als ik net als mijn broer het huis uit ga, dan gaan mijn ouders en ik voor co-ouderschap. Ace zal dan de helft van de week bij mij zijn en de andere helft van de week bij mijn ouders.
Een leven zonder Ace kan ik me niet voorstellen. Hij is mijn trouwe maatje, nooit veroordelend. En hij blijft altijd bij me. Ook al ben ik soms even boos op hem – omdat hij bijvoorbeeld stiekem kattenbrokjes staat te eten, schoenen uit de gang steelt of om snacks zeurt – twee seconden later zijn we het allebei weer vergeten. Door mijn hond heb ik de afgelopen jaren steeds meer zelfvertrouwen gekregen en onderneem ik meer dan ik ooit deed. Ace sleurt me mijn veilige omgeving uit en neemt me mee de wereld in. Met hem voelt alles vertrouwd.”

Instagram: @weimaraner.ace

Tekst: Hannah König
Foto: Ruud Hoornstra
Visagie: Lisette Verhoofstad

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.