Pascale kon dankzij crowdfunding een haarwerk kopen: ‘Eeuwig dankbaar’

23 december 2020

Pascale (19) studeert rechten en kon dankzij een crowdfunding een haarwerk kopen. “Dat zoveel mensen daaraan hebben bijgedragen is echt geweldig.”

Alopecia areata

Pascale: “Ik heb altijd van mezelf heel mooi en lang haar gehad. Op m’n veertiende zag mijn moeder dat ik een kaal plekje achterop mijn hoofd kreeg. De huisarts wist meteen wat het was; alopecia areata (pleksgewijze kaalheid). Het zou vanzelf wel weer over gaan, werden we gerustgesteld. Het plekje verdween inderdaad weer, maar er kwam weer een andere plek voor in de plaats. En daarna werden het er steeds meer. Inmiddels is de onderkant van mijn achterhoofd helemaal kaal. Dat heeft mij een enorme deuk in mijn zelfvertrouwen gegeven. Ik ben altijd bang dat iemand het ziet, ondanks dat ik het nog best redelijk kan verbergen met het haar dat ik nog wel heb.”

Emotioneel instabiel

“Een paar maanden geleden ben ik gaan kijken voor een haarwerk. Ik vond al snel een prachtige, maar wel met een behoorlijk prijskaartje. € 2.500,-, niet vergoed door de zorgverzekering. Mijn vrienden stelden voor dat ik het bedrag met crowdfunding bij elkaar zou krijgen. Ik moest echt even over een drempel heen, maar besloot het uiteindelijk toch te doen. Ik wist niet wat me overkwam; binnen enkele dagen had ik het benodigde bedrag bij elkaar. Niet alleen vrienden, maar ook vrienden van vrienden en medestudenten hadden gedoneerd. Ik ben de dagen van het doneren emotioneel behoorlijk instabiel geweest; ik wankelde echt door de golf van liefde. Ik kon het niet geloven; het ging niet alleen om het geld, maar ook om de berichtjes die ik kreeg. ‘Dit verdien jij’, schreven er veel. Dat vond ik zo lief.”

Eeuwig dankbaar

“Ik heb een week later het haarwerk opgehaald. Ik draag het nu een maand en ik moet er nog wel een beetje aan wennen. Maar het feit dat ik me geen zorgen meer hoef te maken over het eventueel openvallen van mijn haar is heerlijk. Ik verlies nog steeds elke dag haar, het wordt steeds dunner. De kans bestaat dat ik uiteindelijk al mijn haar verlies. Je kunt zelfs je wenkbrauwen, wimpers en lichaamshaar door deze aandoening kwijtraken. Ik heb het nooit groter willen maken dan het is en ik wilde ook zeker niet zielig zijn, maar op deze leeftijd kaal worden is gewoon niet leuk, punt. Ik kan nu zijn wie ik ben, zonder zorgen. Dat kon ik al bij mijn familie en vrienden, maar nu kan ik het echt overal. Dat zoveel mensen daaraan hebben bijgedragen is echt geweldig, ik ben ze eeuwig dankbaar.”

Lees ook: Clarans dochter heeft alopecia: ‘Anne schaamt zich niet voor haar mooie kale koppie’