Renee: ‘Mijn man ging vreemd toen ik zwanger was’
4 december 2023
Als Tobias (34) opbiecht dat hij twee keer is vreemdgegaan, is de eerste reactie van Renee (32) dat hij het huis uit moet. Maar ze twijfelt: hun pasgeboren zoontje gunt ze een echt gezin. Ze besluit Tobias nog een kans te geven. “Ik kon Lars toch niet zijn vader ontnemen?”
Renee: “‘Ik heb binnenkort een verrassing voor je’, zei mijn vriend Tobias een jaar geleden. Wat lief, dacht ik, hij is iets romantisch aan het regelen. We waren net een paar maanden de trotse ouders van onze zoon Lars, maar door de zorg voor hem hadden we wat minder tijd voor elkaar. Ik verheugde me er enorm op om weer eens iets leuks met z’n tweetjes te doen. Een paar dagen later moest ik ’s avonds op de bank gaan zitten en haalde hij een brief tevoorschijn die hij had geschreven. Ik hoefde hem niet zelf te lezen, hij las hem wel voor. Vol spanning zat ik op het puntje van de bank te wachten op een liefdesverklaring, maar ik kwam in een regelrechte nachtmerrie terecht. Zijn ‘verrassing’ was een biecht die me misselijk maakte: ‘Lieverd, ik heb een enorme fout gemaakt. Ik ben vreemdgegaan. Niet één, maar twee keer.’”
Geen reden tot zorg
“Tobias en ik leerden elkaar op internet kennen via wederzijdse vrienden. Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht, maar na een paar dates voelde ik toch wel vlinders in mijn buik. Tobias zag mij ook wel zitten. Vanaf het eerste moment was al duidelijk dat hij goed ligt bij de dames. Hij is geen womanizer en flirt heus niet met elke leuke meid die hij tegenkomt, maar de omgang met vrouwen gaat hem makkelijk af. Ik ben niet jaloers aangelegd en besteedde er in het begin weinig aandacht aan. Tobias is verpleegkundige en hij heeft daardoor veel vrouwelijke collega’s. Met een van hen bouwde hij twee jaar geleden een vriendschappelijke band op. Ze gingen af en toe samen koffiedrinken en zij kwam weleens bij Tobias op bezoek als ik een avondje op stap was met een vriendin. Soms ging Tobias bij haar langs en dat wist ik, want hij vertelde altijd eerlijk waar hij naartoe ging. Ik had daarom geen reden om me zorgen te maken.
Toch sloeg de twijfel wel even toe toen ze elkaar inmiddels twee, soms drie keer per week zagen. Was dat echt alleen vriendschap? Toen ik Tobias een keer plagend vroeg of zijn collega geen andere bedoelingen had, wuifde hij mijn opmerking weg: ‘Ze is gewoon een goede vriendin met wie ik af en toe op de bank een filmpje kijk, meer niet.’ Omdat ik ook niets vreemds aan zijn gedrag merkte, legde ik me erbij neer. Een paar weken later kwamen we haar tegen in het winkelcentrum en toen reageerden ze allebei heel normaal. Zie je wel, dacht ik, er is helemaal niets aan de hand.”
Totaal overstuur
“Woedend was ik dus, toen Tobias via de brief opbiechtte dat hij niet alleen maar ‘gezellig met haar had gekletst’. Ik had dus tóch gelijk. Ik wist niet waar ik het zoeken moest en begon te schreeuwen en te schelden. Al die keren dat hij naar haar toe ging om zogenaamd een filmpje te kijken en dat ze bij ons over de vloer kwam als ik niet thuis was… En alsof dat nog niet erg genoeg was, zei hij dat hij nóg een keer was vreemdgegaan. Niet weer met zijn collega, nee, met een kennis van hem. Nota bene een paar weken na de geboorte van Lars! Ik kon mijn oren niet geloven. Hoe dúrfde hij, we hadden net een gezinnetje gesticht! Ik viel in één klap van mijn roze wolk. Dat hij was vreemdgegaan met zijn collega voordat ik zwanger raakte, was natuurlijk erg, maar dat hij me ook bedrogen had vlak na de geboorte van onze zoon, sloeg werkelijk alles. Ik was totaal overstuur en schreeuwde dat hij zijn spullen kon pakken en moest vertrekken. Terwijl hij boven wat kleding bij elkaar zocht, belde ik mijn beste vriendin op. Hortend en stotend vertelde ik haar het hele verhaal. Ik was ontroostbaar. Toen zij vond dat hij me niet waard was, was ik het roerend met haar eens. Ik moest hem het huis uit zetten, en wel meteen. Gek genoeg deed ik dat niet. Ik was enorm verdrietig en wilde niets liever dan alleen zijn. Maar toen ik mijn hart had gelucht en iets kalmer werd, realiseerde ik me dat het geen zin had om Tobias nu op straat te zetten. Ik was ontzettend kwaad, maar wist ook: we hebben een zoon samen en zijn dus altijd aan elkaar verbonden. We moeten een oplossing vinden voor de toekomst, of we die nou samen doorbrengen of niet.”
Misselijkmakende beelden
“Tijdens mijn zwangerschap duidde alles erop dat onze relatie helemaal goed zat. We leefden samen naar de geboorte van onze baby toe en al die tijd was Tobias een enorme steun voor me. Hij ging mee naar de verloskundige en als er in huis iets verplaatst moest worden, was hij er als de kippen bij zodat ik niets hoefde te tillen. Er was geen enkel signaal dat hij me kort daarvoor bedrogen had met zijn collega en de vermoedens die ik eerder had, waren al lang verdwenen. We waren gelukkig samen en gingen voor een kind: een groter bewijs dat je voor elkaar kiest, is er niet. Tobias zegt dat hij is vreemdgegaan voordat we probeerden een kindje te krijgen en dat het toen maar één keer is gebeurd. Het ging puur om lust, net als die tweede keer. Na de geboorte van Lars stelde ons seksleven weinig voor, want ik zat na mijn bevalling echt niet te wachten op spanning tussen de lakens. Dat lijkt me vrij logisch en ik dacht dat Tobias daar begrip voor had, maar niet dus. ‘Van het een kwam plotseling het ander’, was zijn verklaring over de avond waarop hij wat was gaan drinken met kennissen van hem. Ik zag direct allerlei misselijkmakende beelden voor me. Ik vond het onbegrijpelijk dat hij seks na mijn bevalling niet op de tweede plaats kon zetten. Toen Lars geboren was, richtte ik al mijn aandacht op hem en wilde ik hem het liefst elke seconde op mijn schoot hebben. Achteraf realiseer ik me dat ik me misschien te veel over hem ontfermde. Ik wilde alles zelf doen: voeden, luiers verschonen, schone kleertjes aantrekken… Daardoor stond Tobias er soms voor spek en bonen bij en dat leverde best weleens woordenwisselingen op. Ik geef eerlijk toe dat ik daar schuldig aan ben, maar dat is toch geen vrijbrief om je heil te zoeken bij een andere vrouw? Ik wilde alles van hem weten: waarom heb je het gedaan, wanneer en hoe vaak? Veel antwoorden kreeg ik niet, want hij vond het moeilijk om erover te praten. Het was gewoon een domme actie geweest waar hij ontzettend veel spijt van had. Hij had het opgebiecht, omdat hij niet meer wilde liegen en hoopte dat ik het hem kon vergeven. Mijn instinct vertelde me dat ik bij hem weg moest gaan, maar als moeder kon ik Lars toch niet zomaar zijn vader ontnemen? De dagen daarna gebruikte ik om mijn gevoelens op een rijtje te zetten. Als ik thuiskwam van mijn werk, praatten we alleen over Lars en voerden we een toneelstukje op alsof er niets aan de hand was. Zodra ik Lars naar bed had gebracht, was de sfeer heel koel. We aten zwijgend naast elkaar aan tafel en sliepen in hetzelfde bed, maar de afstand tussen ons was enorm.”
Verdriet besparen
“Na een paar moeilijke weken hakte ik de knoop door: uit elkaar gaan was geen optie. Ik voelde me belazerd en verdrietig en had geen benul hoe ik Tobias ooit weer kon vertrouwen, maar ik was tot de conclusie gekomen dat Lars allebei zijn ouders nodig heeft. Ik weet hoe het is om op te groeien in een gebroken gezin. Mijn ouders scheidden toen ik zeven jaar was en als tiener heb ik vaak genoeg meegemaakt dat ze ruzie maakten. Ik nam Tobias zijn ontrouw ontzettend kwalijk, maar ik wilde mijn zoon het verdriet besparen dat ik als kind had meegemaakt. Vergeven kon ik Tobias niet, maar ik besloot hem nog een kans te geven. In eerste instantie voor Lars, en daarna zouden we wel zien of het nog zou werken tussen ons. Tobias was me natuurlijk enorm dankbaar en hij verzekerde me dat het nooit meer zou gebeuren. Ik zei dat hij zich opnieuw moest bewijzen en dat het vertrouwen weer vanaf nul moest worden opgebouwd. We spraken af dat ik voortaan zijn e-mails en telefoon mocht checken als ik ook maar het kleinste vermoeden zou hebben dat er iets gaande was. Dat stelde me een beetje gerust. In het begin controleerde ik hem wel drie of vier keer per week, maar ik vond niets verdachts. Tobias deed ondertussen extra zijn best om mij ervan te overtuigen dat hij echt met me verder wilde. Dat deed hij heel subtiel, door wat lekkers voor me mee te nemen als hij boodschappen had gedaan, of ervoor te zorgen dat het huis opgeruimd was als ik thuiskwam van mijn werk. Heel langzaam groeiden we weer iets naar elkaar toe, maar in bed veranderde er nog weinig. Telkens als we ook maar een poging deden om intiem met elkaar te zijn, kwamen de afschuwelijke beelden weer op mijn netvlies en stopten we. Tobias vond dat jammer, maar hij begreep het wel. Pas na een paar maanden was ik in staat om die gedachten weg te drukken en me aan hem over te geven.”
Weer als vanouds
“Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en heb ik het hem
vergeven. Onze relatie is weer als vanouds. Ik denk zelfs dat
deze ervaring ons sterker heeft gemaakt. Vroeger leefden we
vaak langs elkaar heen en hadden we weinig aandacht voor
elkaar. Door wat we hebben meegemaakt, communiceren we
nu beter en vertellen we elkaar veel meer wat ons bezighoudt.
We zitten geregeld lekker tegen elkaar aan op de bank met
een wijntje en een toastje, terwijl we voorheen ieder voor zich
verdiept waren in onze computers.
Tobias heeft inmiddels een andere baan in de zorg, maar ik
controleer hem niet meer. Ik kan hem echt weer vertrouwen.
Mijn vriendin begrijpt nog steeds niet waarom ik hem een
tweede kans heb gegeven. ‘Als dit mij overkomt, kan hij
meteen zijn biezen pakken’, zegt ze. Jarenlang zei ik dat ook.
En als Lars er niet was geweest, was ik zeker bij Tobias weggegaan. Geen twijfel mogelijk. Maar met een kind in het spel
is het toch anders. Door mijn eigen ervaring als kind heb ik
zijn overspel uiteindelijk kunnen verwerken.
Mijn ouders weten er niets van. Dit is iets tussen mij en
Tobias. Hij weet trouwens dat ik echt weg ben als hij nog een
keer de fout in gaat, maar ik ben niet bang dat dat gebeurt.
Hij realiseert zich maar al te goed dat hij me bijna kwijt was.
Ik heb vertrouwen in de toekomst en heb Tobias een tijdje
geleden zelfs ten huwelijk gevraagd. We hadden het ooit al
eens over trouwen gehad. Om Tobias te laten zien dat ik hem
echt heb vergeven en samen met hem verder wil, leek het me
mooi om onze trouwplannen nieuw leven in te blazen. Hij zei
gelukkig volmondig ‘ja’. Dat we over een tijdje in het
huwelijksbootje stappen, is voor mij het bewijs dat we die
moeilijke periode samen overwonnen hebben.”
Tip van Vriendin
Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.
