Renée: ‘Ik voel nul komma nul passie voor mijn man’
23 augustus 2023
Niemand zo dierbaar voor Renée (42) als haar man Benno (44). Er ontbreekt alleen één ding aan hun relatie: goede seks.
Renée: “‘Het is mijn buik’, jokte ik. ‘Ik zal wel ongesteld moeten worden.’ Het was de zoveelste keer dat ik Benno afwees. En een van de laatste, want op een incidenteel beschonken avond na, probeert hij het sindsdien bijna nooit meer.
Van nature heb ik een vrij hoge seksdrive. Hoger dan die van vriendinnen, in elk geval. Toen Benno en ik elkaar net kenden, smulden ze van mijn verhalen. We waren twintigers, sommigen hadden net kinderen. Benno en ik planden niets van dat alles. Hadden alleen oog voor elkaar, bij voorkeur in eenzame opsluiting, een comfortabel bed binnen handbereik. Ik vrat ‘m op, als ik hem zag. Alles aan Benno vond ik onweerstaanbaar. Zijn lach, zijn handen, zijn intelligentie. En bovenal: we hadden zó veel lol met elkaar. Niet alleen deelden we dezelfde humor, we hadden ook dezelfde dromen. Reisden veel en graag, bezochten alle grote festivals. En ook meegenomen: onze vrienden konden het ook wonderwel met elkaar vinden. Ik denk dat iedereen de energie tussen ons kon voelen. Een uur na de laatste vrijpartij hadden we alweer zin in elkaar. En als één van ons zijn hart moest luchten, radeloos of verdrietig was, was de ander altijd de eerste die we opzochten. Dat laatste is nog steeds zo. Maar in plaats van dat we zo’n gesprek besluiten met een stevige pot troostseks, kruipen we nu in warme pyjama’s tegen elkaar. Ik geniet nog altijd van zijn armen om me heen, maar wel graag met zijn broek dicht.”
Gierende hormonen
“Dat ik drie jaar nadat we elkaar leerden kennen zwanger raakte, was niet helemaal de bedoeling, maar een kind was wel ontzettend welkom. Eerder dan gepland kochten we een nieuwbouwhuis, verruilden we ons stadskarretje voor een solide stationwagen en de kaarten voor het erotische feest die we – met knikkende knieën – maanden op voorhand hadden gekocht, gaven we weg aan vrienden. Wie gaat nou zwanger op een seksfeest staan? Het gaf niet; we vonden nog steeds genoeg spanning en uitdaging bij elkaar. Misschien juist wel nu er ook een baby kwam. Al die gierende hormonen en het extra bloed in mijn lijf; het liefst besprong ik Benno de hele dag door. De gedachte van hem achter een kinderwagen vond ik al helemáál aantrekkelijk. Wij vermaakten ons príma in ons hernieuwde leven.
Het gezinsleven bleek ons goed te passen. Behalve wat concessies als het wat karakterloze huis en de burgerlijk auto, zetten we ons leven met onze zoon Quinten voort zoals we gewend waren. Hij was drie maanden toen we hem voor het eerst meenamen naar een festival, nog geen jaar toen hij in een Thais hotel tussen ons in sliep. Dat ik binnen een jaar niet opnieuw zwanger raakte, was – zo ontdekten we later – alleen te wijten aan gezondheidsproblemen. Mijn baarmoederwand bleek verkleefd na een curettage na de bevalling van Quinten, omdat er een stukje placenta was blijven zitten. Niets waar ik last van had; we seksten het behang nog steeds bijna dagelijks van de muren.”
Doodmoe
“Toen we een jaar later wél bewust zwanger probeerden te raken en dat niet zomaar lukte, ontdekten we mijn baarmoederprobleem. Het bleek te verhelpen met een kleine operatie, Laura werd geboren en nog altijd leek er geen vuiltje aan de lucht. Benno vond het wel zwaar, twee kinderen. Waar we Quinten er al die jaren gewoon even ‘tussendoor fietsten’, vereisten twee kinderen toch wel wat meer planning. Als de een sliep, wilde de ander naar de speeltuin en als wij op vrijdagavond doodmoe vroeg naar bed wilden, besloten de kinderen dat dit hét moment was voor een nachtje doorhalen. Niets waar andere ouders niet mee te maken hebben, maar dat hakt nu eenmaal in op je seksleven.
Benno was de eerste die steeds vaker fysiek afstand nam. Hij was moe, kwam niet aan zichzelf toe, had na uren stoeien met de kinderen geen zin meer aan polonaise aan zijn lijf, zei hij. In alle eerlijkheid: ik voelde hetzelfde, maar probeerde mijn moeheid nog aan de kant te schuiven. Je weet wat ze zeggen: van zin maken kríjg je zin. Dus dacht ik: als we ons er maar gewoon toe blijven zetten, komt de lust vanzelf wel. Onzin, natuurlijk. Want puntje bij paaltje was ik dolblij als Benno me afwees en we gewoon konden slapen. Zijn armen stevig om me heen, zijn rustgevende ademhaling naast me. We waren nog steeds zielsgelukkig, alleen zonder noemenswaardige libido’s. Welkom in het ouderschap.”
Seksueel getint appje
“Benno is mijn beste vriend én een fantastische vader. Hoe meer ik hem in die rol zag groeien de afgelopen jaren, hoe meer ik van hem hield. Dat geen van ons na verloop van tijd nog moeite nam ook maar iets spannends te initiëren, zélfs geen potje zoenen, nam ik voor lief. ‘Joh, als wij het eens per twee maanden doen, is het veel’, zeiden vriendinnen in hetzelfde schuitje. Of: ‘Wees blij, zo kom je nog eens aan je nachtrust toe.’ Tegen de tijd dat Laura vier was en naar de basisschool ging, was ons seksleven gedegradeerd tot een incidenteel vluggertje in de zoveel weken, waar vooral Benno plezier aan beleefde, en waarna ik blij was dat ik weer verder kon met de dagelijkse gang van zaken.
Toch begon de fysieke zin steeds vaker weer te komen. Meestal op momenten dat ik thuis was en de kinderen op school: de tijd voor mezelf deed me goed. Bij gebrek aan Benno deed ik er soms zelf wat aan. Ik had Benno ook weleens betrapt op een openstaande pornosite op zijn telefoon; niks mis mee, vond ik.
En blijkbaar deed de terugkerende rust van twee schoolgaande kinderen Benno ook goed, want steeds vaker zocht hij toenadering. Dan stuurde hij een seksueel getint appje vanaf zijn werk, of stapte ’s ochtends opeens bij me onder de douche. Ook tussen de lakens toonde hij weer meer initiatief. Toen de kinderen een weekend bij opa en oma logeerden, toverde hij een tas vol sexy speelgoed tevoorschijn. Iets waarvan ik jaren eerder wild zou zijn geworden, maar nu vond ik het idee dat ik het met hém moest gebruiken maar gedoe. Ik kon niet wachten tot het moment dat ik er in mijn eentje mee aan de slag kon gaan. Mijn seksdrive was terug, ik raakte alleen niet meer opgewonden van Benno.”
Lees ook: Monique: ‘Mijn man en ik hebben al tien jaar geen seks meer’
Samen porno kijken
“Alles trok ik uit de kast om het vuurtje weer aangewakkerd te krijgen. Toen mijn ‘zin maken’-strategie niet meer bleek te werken, stelde ik voor om samen porno te kijken. Onze nieuwe speelgoedcollectie te proberen terwijl hij alleen maar naast me lag. Ik hoopte dat ik wel warm zou worden als we onze spannendste fantasieën zouden delen. Smokkelde zelfs op een kinderloze avond een joint het huis in. Maar: ik voelde niets.
Ik wilde gewoon samen leuke dingen doen. Uit eten of naar de film. Lachen. Knuffelen. In elkaars armen slapen. Praten over het allermooiste wat we deelden: onze kinderen. Aan mijn liefde voor hem was niets veranderd, ik voelde alleen weerstand zodra ik zijn erectie voelde.
Toen ik een vriendin in vertrouwen nam, opperde ze dat ik Benno misschien te veel als vader zag, en te weinig nog als partner. Ik boekte een midweek naar de zon, maar voelde na drie dagen zon, sangria en zijn blote lijf naast me nog steeds alleen maar een diepe vriendschap. Dus besloot ik het op de laatste avond met z’n tweetjes op tafel te gooien. Zoals ik verwachtte, reageerde Benno als een schat. Ik had toch twee kinderen op de wereld gezet, ons leven was hectischer dan ooit, seks was heus niet het allerbelangrijkst, oordeelde hij. Begrip, compassie, geduld: heel lullig, maar ik ergerde me er kapot aan. Ik wist namelijk: van die speelgoedkoffer word ik wél opgewonden. En van die ene collega van een andere afdeling, over wie ik ondertussen heimelijk fantaseerde en met wie ik een jaar eerder na een kantoorborrel tot mijn grote schaamte al eens zoende – om vervolgens bijna te bezwijken onder de opwinding. Plus: steeds vaker wanneer ik Benno weer eens had afgewezen, sloeg ik daarna alsnog de hand aan mezelf. Ik was – en ben – dus niet ‘stuk’, mijn gevoel voor Benno was gewoon veranderd.”
Open relatie
“Ik wil niet oud worden met een onbevredigend seksleven, maar ik wil Benno al helemaal niet kwijt. Een maand of zes geleden, na een avond boven een fles wijn vlak voordat de coronacrisis uitbrak, heb ik Benno daarom voorgesteld onze relatie iets opener vorm te geven. Het is wat vergezocht, maar misschien wakkert seks met een ander mijn zin in hem wél aan. Benno bleef er bijna in toen ik het voorstelde, en toen we na een paar kille weken – hoe háálde ik het in mijn hoofd, vond hij – in intelligente lockdown moesten, verdween het onderwerp vanzelf naar de achtergrond. Ondertussen vergaat de lust Benno ook behoorlijk, nu hij weet dat ik wil zin heb, maar niet in hem. We doen het nog wel, heel soms, maar functioneel. Ik geniet namelijk wél van het knuffelcomponent. Als we dat af en toe ‘afmaken’ met een vluggertje in missionarishouding kan ik er best van genieten. En zo leven we in een soort status quo waarvan we allebei op lange termijn natuurlijk niet gelukkig worden.”
Onvoorwaardelijke liefde
“Tegelijkertijd realiseer ik me ook dat dit probleem zichzelf in stand houdt. Want door de seks met Benno min of meer te gedogen in plaats van er intrinsiek naar te verlangen, levert het mij geen ‘beloning’ meer op. Ik bereik geen orgasme, waardoor ik weer minder zin krijg, Benno zich minder gewild voelt en op zijn beurt zijn best niet meer echt doet voor mij.
Misschien krijg ik ondanks de zelfstandigheid van de kinderen, toch mijn hoofd nog niet genoeg ‘uit’. Misschien is relatietherapie bij een psycholoog of seksuoloog een optie. Maar zolang die sessies noodgedwongen plaatsvinden door middel van beeldbellen, voelen Benno en ik daar beiden weinig voor.
Er zijn talloze stellen die een seksloze relatie hebben en toch dolgelukkig zijn. Als we mijn gebrek aan zin dus niet weten op te lossen, moeten we simpelweg een andere vorm vinden voor onze relatie. Zo lang ik niet met al te ruimdenkende plannen op de proppen kom, staat Benno gelukkig overal voor open. Want onze basis blijft: ook zijn liefde voor mij is onvoorwaardelijk. Opwindend of niet; dat bereik ik nooit meer met een ander, hoe opgewonden ik ook van hem word.”
Vriendin’s favoriet
Zou je graag willen dat je relatie meer in balans komt? Lees dan eens de bestseller: Liefde is een werkwoord.Zo ontdek hoe je kan omgaan met positieve en negatieve gevoelens in een relatie. Je komt te weten welke fasen er in een huwelijk zijn. Of het mogelijk is om een langdurige relatie nog te veranderen. En nog veel meer. Voor meer informatie klik op onderstaande button.
Liefde is een werkwoord
Lees ook: Ineke: ‘Ik vind mijn man niet meer aantrekkelijk. Afstotelijk zelfs’
Foto: Getty Images
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.
