Robin: ‘Het lukt mijn man niet meer om een erectie te krijgen’

24 april 2024

Robin (48) is al 24 jaar getrouwd met Jeroen (50). Ze zijn nog steeds happy samen, op één belangrijk punt na… “Sinds Jeroen het niet meer lukt om een erectie te krijgen, is het doodstil in onze slaapkamer.”

Seksscènes

Robin: “Nietsvermoedend keken mijn man Jeroen en ik laatst samen Homeland op Netflix, een kijktip van vrienden. Van tevoren had ik al even gecheckt waar de serie over ging; het leek me nogal onschuldig. Iets met de CIA en veel actie en avontuur. Maar we waren nog maar net aan de eerste afleveringen begonnen of er kwamen al heftige seksscènes voorbij. Op dat moment werden Jeroen en ik beiden wat nerveus. In de situatie waarin we nu zitten is het moeten aanzien hoe twee mensen seks hebben, heel gênant. Alsof je als puber samen met je ouders porno kijkt. We weten dan allebei niet hoe te reageren op die beelden. We kijken elkaar expres niet aan, maar voelen de spanning. We gaan opzichtig iets drinken inschenken of pakken chips. Maar de pittige vrijscènes van de hoofdrolspelers duurden lang en kwamen die hele eerste aflevering steeds weer terug. Ik kreeg het er steeds warmer van. En dat is balen, want seks is namelijk taboe in ons huis. We doen het al twee jaar niet meer en we hebben het er ook nooit meer over. Sinds Jeroen het niet meer lukt om een erectie te krijgen, is het doodstil in onze slaapkamer.”

Seks als anti-chagrijnmiddel

“Jeroen en ik zijn al 24 jaar samen. We waren niet elkaars eerste relatie, wel echte jeugdliefdes en maatjes van elkaar. We hebben samen twee kinderen en een goed huwelijk. Jarenlang hoorde daar ook een perfect seksleven bij. Zeker als ik het vergeleek met dat van vriendinnen, deden wij het best vaak. Minstens eens per week, liefst meer. 

Waar ik andere jonge moeders hoorde klagen over verminderde zin na zwangerschappen, had ik daar geen last van. Ook niet van de chronische moeder-moeheid. Seks was juist een geweldig bindmiddel in ons huwelijk. Als we elkaar voorbijliepen vanwege werk, huishouden en de zorg voor de kinderen, was een vrijpartij de ultieme manier om het chagrijn tegen te gaan en het samen gezellig te houden. We vonden elkaar ook gewoon nog steeds erg aantrekkelijk. En dat is nog steeds het geval, alleen gebeurt er toch niks meer tussen de lakens.

Het gebeurde ineens. Twee jaar geleden waren we op een avond lekker aan het vrijen, toen ik merkte dat Jeroens penis niet zo stijf werd als anders. Wat ik ook deed, met mijn vingers, borsten of tong, er gebeurde niets. Om het maar plat te zeggen: zijn penis hing er zielig bij. Ik werd er een beetje melig van, pestte hem dat hij oud werd. Grapte dat ons seksleven waarschijnlijk op zijn eind liep, nu onze oudste dochter zwanger was. Jeroen lachte net zo hard mee en zei dat zijn piemel staakte, omdat wij als jonge opa en oma natuurlijk geen seks meer mochten hebben. Niet wetende hoe dicht hij bij de waarheid zat en dat het echt een van de laatste keren was. Daarna is het namelijk nog amper gelukt met elkaar te vrijen; tenminste, om te penetreren.” 

Lees ook: Monique: ‘Mijn man en ik hebben al tien jaar geen seks meer’

Het S-woord

“Die eerste keer hebben we dus nog hartelijk gelachen om de staking van zijn geslacht, maar de keer erop en de keer daarna, verging Jeroen het lachen totaal. Sterker nog: hij kreeg in plaats daarvan last van enorme faalangst. Zodra hij aan vrijen dacht, begon het in zijn hoofd te malen: oh, als het nu maar wél lukt… Hij was zo gefocust op stijf worden dat het uiteraard niet lukte. Ik zag aan hem dat hij zich niet kon ontspannen. Wat ik ook zei, wat voor trucs ik ook uithaalde of zelfs als ik de meest heftige porno opzette: Jeroen kwam niet in de mood. Of in ieder geval: hij wilde wel, maar zijn lichaam weigerde. 

Jeroen zorgde er die eerste keren nog voor dat ik wel aan mijn trekken kwam door middel van orale seks of met behulp van zijn vingers. Hij wilde per se dat ik een orgasme kreeg. Maar dat voelde toch niet eerlijk. Alsof jij de enige bent die een stuk taart eet, vlak voor de neus van de ander. En een man die mij vingert, terwijl hij ondertussen voetbaluitslagen kijkt op zijn telefoon, vind ik ook niet charmant. 

In het begin was ik nog hoopvol. Ik zei: ‘Joh schat, maak je geen zorgen, het komt vanzelf. Je bent ook zo druk op je werk, ik snap het wel’. Maar eigenlijk snapte ik het niet. In het verleden heeft Jeroen wel vaker stressvolle periodes gehad op zijn werk, maar zijn gereedschap functioneerde altijd. 

En toen gebeurde er iets geks: het onderwerp seks werd ineens beladen. Daar waar we elkaar vroeger graag plaagden met appjes of dubbelzinnige opmerkingen, durfden we er nu beiden amper iets over te zeggen. Ik merkte ook dat Jeroen mij ging ontwijken. Draaide zijn hoofd om als ik me omkleedde. Ging eerder naar bed dan ik. Hield zich slapend als ik in bed stapte. Hij droeg ineens ondergoed en een pyjama en draaide de badkamerdeur op slot als hij douchte. Officieel vanwege onze jongste dochter die tijdelijk weer in huis woonde, maar ik wist wel beter. Jeroen wilde elke confrontatie met naaktheid vermijden, zodat we het niet over het S-woord hoefden te hebben.”

Erectiedieet

“Uiteindelijk is Jeroen naar de huisarts geweest om te praten over zijn erectieprobleem.  Het duurde alleen lang voordat hij die stap nam. Ik geloof minstens een jaar. Een jaar waarin ons seksleven dus op zijn gat lag en we allebei stommetje speelden. Ik wilde er wel over praten, maar ik zag zijn worsteling, zijn pijn.  Als hij dacht dat ik sliep, zag ik hem met zichzelf spelen en heel hard zuchten als er niets gebeurde. 

Het liefst wilde ik hem vertellen wat het met mij deed als hij me afwees, me niet meer aanraakte in bed en nooit meer uitriep ‘hé lekker ding’. Dat ik onze intimiteit zo miste en het mij echt niet om penetreren ging. Gewoon elkaar strelen, liefhebben, kussen vind ik ook fijn. Wat mij betreft konden we op honderd andere manieren met elkaar vrijen. Maar Jeroen brak elk gesprek af. Zodra ik erover begon, sprongen de tranen in zijn ogen, hij zat vol schaamte. En dat vond ik dan weer zo zielig dat ik mijn mond hield. Ik wilde hem niet kwetsen en vond het triest dat zoiets banaals zijn zelfvertrouwen had aangetast.

Toch moedigde ik hem wel af en toe (en heel voorzichtig) aan naar de dokter te gaan. We wilden allebei toch weer net als vroeger kunnen seksen? Misschien was het een kwestie van één pilletje en konden we de draad weer oppakken. Na veel gezeur en gesmeek, maakte hij eindelijk een afspraak. Hij wilde per se niet dat ik meeging, hij zou het zelf aankaarten.”

Gezonder leven

“Jeroen is ook daadwerkelijk naar de huisarts gegaan, maar wat hij er precies heeft besproken, weet ik niet. Hij kwam in ieder geval terug met het verhaal dat hij gezonder moest leven: stoppen met roken, minder drinken, groenten en fruit eten en sporten. Erectieproblemen kunnen ook te maken hebben met je leefstijl, had de huisarts uitgelegd. Dat vond ik wel een beetje gek, want hij leefde al stukken gezonder dan een jaar o twintig geleden, toen we nog gemakkelijk twee keer per week seks hadden. Hij rookte wel, maar geen pakje per dag meer zoals vroeger. En hij dronk zijn biertjes, maar nooit meer doordeweeks. 

Maar hij hield zich aan het doktersadvies. Hij beterde zijn leven. Stopte met roken, at zich een ongeluk aan sinaasappels en kiwi’s en liep ’s avonds hard. Alleen hielp het niets. 

Toen hij zich een paar weken na het dieet terugtrok met een erotisch filmpje in de slaapkamer om te kijken of het masturberen lukte, kwam hij een half uur later teleurgesteld beneden. Ook toen ik het nog eens het probeerde en een beetje prikkelend speelde met zijn geslacht, gebeurde er niks.”

Doodgebloed

“Nog één keer is Jeroen teruggegaan naar de huisarts, dit maal met het verzoek om pillen. Hij kreeg een soort viagra mee, die vier uur stijfheid beloofde. Dat klopte. Na bijna twee jaar van afwezigheid had hij eindelijk weer een goede erectie. Vooraf waren we allebei dolblij. We hadden een weekend uitgekozen waarin we helemaal alleen waren en geen afspraken hadden. Ik had expres een mooi rood lingeriesetje gekocht en allemaal kaarsjes aangestoken in de slaapkamer. Het voelde alsof we weer op date gingen. 

Al ‘s middags nam Jeroen de pil in, zodat we in ieder geval genoeg tijd zouden hebben. Naar mijn idee hebben we toen ook heerlijk gevreeën, een verademing, maar Jeroen bleef mopperen. Hij klaagde over ‘surrogaatstijfheid’ en nare bijwerkingen zoals hartkloppingen, een rood gezicht, tintelingen, misselijkheid en hoofdpijn. Hij vond het geen succes. De rest van de pillen gooide hij demonstratief in de kliko. 

Dat is nu vier maanden geleden. Volgens Jeroen had zijn huisarts gezegd dat het ook even een fase kon zijn en dat het vanzelf weer goed kon komen. Naast zijn levensstijl veranderen, was rust nemen óók belangrijk. Want stress is een risicofactor. Niet alleen op het werk, ook de stress of hij wel of geen erectie zou krijgen. Dus raadde de huisarts aan om even helemaal afstand van seks te nemen. Tenminste, dat beweert Jeroen. En dat is wat hij nu wil. Hij probeert zelf niets meer, gaat het onderwerp helemaal uit de weg en wil dat ik het ook met rust laat. Ik heb als het ware dus ook een seks-spraakverbod.”

Nooit meer gevreeën

“Uiteraard respecteer ik zijn wens, maar ik vind het wel moeilijk. Sinds dat ene weekend van de pil hebben we nooit meer gevreeën, maar ook intens zoenen is er niet meer bij. Meer dan een kus op mijn lippen zit er niet meer in. Daardoor is het wel heel kil tussen ons en krijg je dus bij erotische scènes in series of mensen die in een tv-programma iets over seks roepen, van die ongemakkelijke situaties.

Hoe ik de toekomst zie? Ja, lastig. Ik mis onze intimiteit enorm. Soms doe ik aan soloseks, meestal op zondagochtend als Jeroen gaat hardlopen. Dat geeft kort plezier, maar haalt het niet bij een vrijpartij met mijn eigen man. Ik heb ondanks de ellende van de afgelopen twee jaar, toch nog het vertrouwen dat het goedkomt. Misschien heeft Jeroen gelijk en doet een ‘rustperiode’ hem goed. Ik hoop het van harte, want ook al zijn we inmiddels opa en oma, ik ben nog geen vijftig en vind ons veel te jong voor een doodgebloed seksleven!”

Lees ook: Amy: ‘Mijn man en ik hebben al twaalf jaar geen seks, maar zijn toch gelukkig samen’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een abonnement op Vriendin.