Roos: ‘Mijn buurman bleek mijn droomman, maar was, net als ik, bezet…’
17 april 2024
Roos (30) en Johan waren nog volop aan het klussen in hun nieuwe huis, toen buurman Bas (42) aan Roos vertelde over zijn huwelijkscrisis. Ze werden steeds closer. “Ik vond hem leuker dan leuk, maar ja: Bas was getrouwd, had een kind en ik had een relatie…”
Roos: “Vijf jaar geleden zat ik in een nogal onstuimige relatie met Johan. Ik leerde hem kennen via een wederzijdse vriendin. Amper een half jaar na onze ontmoeting kochten we samen een huis. Dat was niet helemaal de bedoeling. Eigenlijk zou hij een appartement kopen, ik eerst op reis gaan door Azië en pas daarna bij hem intrekken. Op die manier konden we rustig kijken hoe onze relatie zich zou ontwikkelen.
Maar toen Johan op de vrijstaande woning stuitte, was hij zo enthousiast, dat hij mij meenam in dat gevoel. Het was een opknapper, maar stond in een geweldige buurt, in een soort villawijk. Door de slechte staat van het huis was het gunstig geprijsd. Wij zijn allebei handig, na een verbouwing zou het in waarde stijgen en bij een eventuele verkoop veel meer geld opbrengen. Enige nadeel: Johan kon het op alleen zijn salaris niet kopen, we moesten het samen kopen. Ik stemde toe, maar niet van harte. Mijn intuïtie zei: dit gaat te snel, ik weet helemaal niet of wij bij elkaar passen en of we het wel redden samen. Toch gingen we ervoor. Huurhuizen zijn er niet te krijgen in ons dorp en dit was een buitenkansje, dat besefte ik wel.”
Lees ook: Diane: ‘Ik heb gevoelens voor mijn buurman’
Leuke klik
“Dat we naast Bas en zijn vrouw kwamen te wonen, vond ik wel grappig. Ik kende Bas en zijn familie al jaren. Zijn vader is jarenlang mijn hockeytrainer geweest en ik kende zijn hele familie van de sportvereniging. Maar veel verder dan ‘hallo’ en ‘hoe gaat het?’ ging ons contact toen niet. Hij en Marlies waren een aardig stel met een dochter van destijds acht jaar. In de anderhalf jaar dat we naast elkaar woonden, heb ik geen seconde gedacht dat wij weleens verliefd op elkaar konden worden, laat staan ooit een setje zouden vormen. Niet alleen omdat we twaalf jaar schelen; ik zag hem gewoon puur als mijn buurman met wie ik af en toe een praatje over het hek maakte of soms samen een kop koffie dronk.
Ongeveer een jaar nadat Johan en ik er waren komen wonen, kwam Bas op een avond naar ons toe: hij vertelde dat het niet goed ging tussen hem en Marlies. Hun huwelijk verkeerde in een crisis en ze twijfelden of ze niet beter konden scheiden. Daarna waaide hij steeds vaker aan om zijn verhaal kwijt te kunnen. Meestal vertrok Johan meteen, zodra hij Bas zag aankomen. Het liefdesleven van de buren interesseerde hem niet zo. Ik vond het fijn Bas te steunen. Met hem had ik sowieso altijd al een leuke klik, beter dan met Marlies, zij was altijd wat afstandelijker geweest.”
Lees ook: Tessa: ‘Mijn buurman mishandelt zijn vrouw en ik durf niks te doen’
Dit mocht niet
“Bas zat steeds vaker aan mijn keukentafel om zijn hart uit te storten, we voerden steeds diepere gesprekken en werden steeds closer. Nooit heb ik amoureuze bedoelingen gehad. Maar ondertussen begon ik hem wel steeds leuker te vinden. Hij was zoveel warmer dan Johan, en een harde werker. Bovendien toonde hij echte interesse in mij. Ik merkte dat hij me van slag bracht. Mijn onderbuik vertelde dat ik hem leuker vond dan leuk. Maar ik drukte dat gevoel weg. Hij was getrouwd, had een kind. Ik had een relatie. Dit kon en mocht niet. Maar zeker nadat we elkaar een keer spontaan een kus gaven, sloegen de vlammen me uit. Ik was er dagen van in de war.
Ik moedigde Bas aan zijn huwelijk te redden. Raadde hem relatietherapie aan en samen met Marlies op vakantie te gaan om zo te kijken of er toch niet nog genoeg liefde was om samen verder te kunnen. Een scheiding was immers zo definitief. Bas volgde mijn advies op, boekte twee weken Griekenland voor het hele gezin. Maar dat haalde niets uit. Ze volgden nog twee sessies bij een mediator en vervolgens klapte hun huwelijk alsnog. Op Sinterklaasavond – idee van Marlies – vertelden ze samen aan hun dochter dat ze zouden gaan scheiden. Marlies bleef achter in het huis, Bas vertrok eerst naar zijn ouders en kocht daarna een eigen appartement. Bas en ik bleven contact houden. We waren inmiddels goede vrienden geworden. Ik kon mijn verhaal ook bij hem kwijt. Tussen mij en Johan waren namelijk inmiddels ook de nodige irritaties ontstaan. Al snel nadat we samenwoonden, ontdekte ik dat ik Johan als mens eigenlijk helemaal niet zo leuk vond. En we pasten totaal niet bij elkaar. Toen we het huis kochten, was het de bedoeling dat we het in de avonduren en vrije weekenden zouden opknappen. Iedere keer als ik uit mijn werk kwam, trok ik mijn oude kloffie aan en ging ik schilderen of klussen. Ik ben een doener. Johan niet. Hij lag het liefst hele avonden op de bank tv te kijken, terwijl het huis verbouwd moest worden. Gelukkig hielp mijn vader veel, maar het irriteerde me dat Johan zo lui was. Ook gedroeg hij zich lomp, afstandelijk en gevoelloos naar mij. Had geen oor voor mijn problemen of verhalen, was eigenlijk alleen maar met zichzelf bezig. Ik twijfelde of ik hem nog wel iets deed en of ik niet de verkeerde keuze had gemaakt. Ik besprak dat met Bas, en dit keer probeerde hij míjn relatie te redden. Hij zei Johan dat hij mij mee uit eten moest nemen en meer aandacht moest geven, want zo verpieterde ik helemaal. Johan deed dat welgeteld één keer, om zich vervolgens weer volop op zijn hobby’s te storten. Ik zocht steeds vaker gezelligheid en steun bij Bas.”
Opbiechten
“Vlak na de breuk van Bas en Marlies was ik een weekendje weg met Johan. Omdat ik heen en weer werd geslingerd in mijn gevoel voor Johan en Bas en dat graag met Johan wilde delen, biechtte ik op de terugweg op dat ik met mijn gevoelens voor Bas worstelde. Ik hoopte iets van een reactie bij Johan uit te lokken, dat hij misschien zou schrikken. Dat ik de bevestiging zou krijgen dat hij wél van me hield. Misschien wel dat hij wakker zou worden geschud en zou vechten voor onze relatie. Maar in plaats daarvan werd hij woedend en zei: ‘Oké, dan breng ik je nu naar Bas en moet je maar gaan uitzoeken wat je precies voelt.’ Hij voegde de daad bij het woord en reed mij naar zijn appartement. Ik was flabbergasted. Ik wilde horen dat ik te leuk was om te laten gaan, waard om voor te vechten, maar in plaats daarvan leverde Johan me kant-en-klaar af bij Bas.”
Warm gevoel
“Bas ontving me met open armen, maar was net zo verbijsterd als ik. We spraken voor het eerst naar elkaar uit dat we erg gek op elkaar waren. Bas had al veel langer een warm gevoel bij mij, maar dat nooit gezegd, omdat hij dacht dat ik hem te oud zou vinden. Maar ik voelde me zo vertrouwd bij hem, zo veilig. Hij was attent, zorgzaam en heel lief. Die nacht ben ik ook bij hem blijven slapen. Toch vond ik het lastig om definitief met Johan te breken, om ons huis en toekomst op te geven. Hij was dan niet mijn droomman, we waren wel samen bezig een woning op te knappen en bezig met een toekomst van ons samen. Ook voelde ik me ergens schuldig over de gang van zaken. Het was allemaal enorm ingewikkeld. Ik wilde niet te snel van de één naar de ander rennen, maakte me zorgen over hoe het in de toekomst moest. Ik wilde graag kinderen, Bas was al gesteriliseerd. En hoe moest het met het huis? Tegelijkertijd voelde ik wel dat ik niet meer van Johan hield en wilde ik ook niet om een hoop stenen bij hem blijven. Uiteindelijk waren het de woorden van een vriend van Bas die me overtuigden definitief voor Bas te kiezen. ‘Als jullie zoiets speciaals hebben, waarom doen jullie er dan niks mee? Echte liefde is heel bijzonder. Loop daar niet zomaar van weg’. Dat trok me over de streep. Ik pakte mijn koffers in en vertrok definitief naar Bas. Daarmee bezorgde ik mijn ouders trouwens bijna een hartverzakking. Weg bij mijn partner, een prachtig koophuis achterlatend en meteen samenwonen met een twaalf jaar oudere man. Het was niet bepaald een droomscenario in hun ogen.”
Heel moeilijk doen
“Het eerste jaar van onze relatie is allesbehalve makkelijk geweest. Onze kracht is dat we elkaar alles vertellen, al onze angsten, onzekerheden en twijfels, en dat we echte maatjes zijn. Maar het werd een rollercoaster-rit. We kregen de halve wereld over ons heen. In het dorp werd over ons geroddeld. Bas belandde in een vechtscheiding met Marlies en ook Johan deed ineens heel moeilijk over de verkoop van ons huis en het ophalen van mijn spullen. Hij wilde het niet verkopen, maar mij ook niet uitkopen. Hij dacht dat mijn verliefdheid een bevlieging was en dat ik wel weer bij hem zou terugkeren. Tegen mensen in onze omgeving riep hij ook steeds dat we nog steeds samen waren. Mijn ouders, die mij sowieso al vrij wispelturig vonden – want wie koopt er nu een huis met een man die ze amper kent? – stonden eerst ook aan zijn kant. Het heeft me heel verdrietig gemaakt. Johan bleef me bestoken met brieven van advocaten. Totdat ik in mijn auto stapte en hem vroeg waarom hij zo achterlijk deed. Waarom konden we niet de spullen verdelen en het afronden? Hij reageerde berouwvol. Ik had gelijk. Dit keer stemde hij wel toe in alles. Hij zou mij uitkopen en ik kon de rest van mijn spullen ophalen. Heel fi jn. Maar toen ik de badkamer instapte, zag ik twee tandenborstels. Naar later bleek van zijn nieuwe vriendin. En nog later hoorde ik dat hij tijdens onze relatie al vreemd was gegaan. Dat verklaarde een hoop van zijn afstandelijke gedrag destijds.”
Eindelijk iedereen gelukkig
“Bas en ik probeerden ondertussen zo goed en zo kwaad als het kon een relatie op te bouwen. Daar waar normale mensen eerst rustig daten, woonden wij meteen samen en moesten we twee scheidingen oplossen en verwerken, plus nog zien op te boksen tegen alle meningen van buitenstaanders. Ik was de wispelturige die morgen weer naar een andere man zou over kunnen springen, Bas een player die achter jonge vrouwen aan zat. Nú horen we van dezelfde mensen hoe goed we bij elkaar passen en hoe bijzonder onze relatie is, maar toen had werkelijk iedereen zijn oordeel klaar.”
Nieuwe partner
“Ik heb in die tijd vaak verzucht: wat doen we onszelf toch aan? Zeker toen Marlies Jeugdzorg erbij haalde, omdat Bas geen goede vader kon zijn, nu hij een nieuwe vriendin had. Onzin, zo concludeerde Jeugdzorg in hun rapport over ons: Bas kon er best voor zijn kind zijn, ook met een nieuwe partner. Het belangrijkst voor zijn dochter was dat iedereen gelukkig was. En dat zijn we, kan ik volmondig zeggen. Nu – drie jaar later – zijn Bas en ik getrouwd, gaat het goed met zijn dochter, is de band met Marlies weer hersteld, wonen we in een prachtig huis én hebben een acht maanden oude dochter. Gelukkig wilde Bas met mij nog een kind. De hersteloperatie van zijn sterilisatie mislukte, maar uiteindelijk is ze via ICSI ontstaan. Ook mijn ouders zijn helemaal bijgetrokken. Ze zouden geen andere schoonzoon meer willen, ze zien dat hij me echt gelukkig maakt. Het was een hobbelige route die gepaard ging met veel tranen en twijfels. We moesten soms écht even doorzetten, maar zijn altijd in elkaar en in de liefde blijven geloven.”
Tip van Vriendin
Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.
Liefde in verhouding
Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, de echte namen zijn bekend bij de redactie.
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.
Lees ook: Margreet: ‘Wat erg: ik heb mijn moeder in een tehuis gestopt’
