Sandra: ‘Ik ging vreemd met de man van mijn zus’

4 december 2023

Sandra (41) is negen jaar getrouwd met Michael als ze merkt dat de man van haar zus interesse in haar toont. “Ik ging steeds verder. En toen ben ik zó stom geweest. Ik kan het mezelf amper vergeven, laat staan dat mijn zus dat kan…”

Sandra (41): “Ik weet dat ik het nooit meer goed kan maken. Niet naar Michael, die ondanks alles wat ik hem heb aangedaan, toch bij me bleef en al helemaal niet naar Ellen, mijn zus. Ik ben vreemdgegaan met de man van mijn zus en dat is onvergeeflijk. Ik begrijp nog steeds niet hoe ik dat heb kunnen doen, maar ik heb het met mijn stomme kop wel gedaan. Alle ellende die ik heb veroorzaakt, is mijn eigen schuld. Dat Ellen woest is, is logisch en helemaal terecht. Ik was niet blij in mijn relatie, maar dat betekent natuurlijk niet dat je vreemd moet gaan. En al helemaal niet met de man van je zus. Ik ben zo ontzettend stom geweest.”

Spanning

“Het begon allemaal tien jaar geleden. Michael en ik waren negen jaar getrouwd, maar het liep niet zo lekker tussen ons. In tegenstelling tot Michael heb ik veel aandacht nodig. Na verloop van tijd kreeg ik dit niet meer waardoor ik niet lekker in mijn vel zat. Op een avond hadden we een feest bij mijn moeder. Ze werd vijftig en dat moest gevierd worden. Michael bood aan ons naar huis te rijden zodat ik, mijn zus Ellen en haar man Dirk wat konden drinken. Dat gebeurde. Na een paar borreltjes begon Dirk ineens handtastelijk te worden. Hij kneep in mijn billen en toen we eenmaal in de auto zaten, Dirk en ik achterin, zat hij weer aan me. Michael en Ellen hadden niks door. Ik vond het vreemd, maar besloot er niets van te zeggen. Gewoon te veel gedronken, dacht ik. Vanaf die avond veranderde er iets tussen ons. Net zoals voor het feest kwam Dirk af en toe bij ons langs om een klusje te doen. Het is niet zo dat hij nu vaker kwam, maar na het feest voelde ik een bepaalde spanning tussen ons. Dirk gaf me complimentjes en raakte me stiekem aan. Ik had toen al duidelijker naar hem moeten zijn en het moeten afkappen, maar ik voelde me gevleid. Ik had dat soort aandacht zo gemist in mijn eigen relatie. Omdat we niet zoenden of vreeën liet ik het gebeuren. Ik had ook niet het idee dat het iets voorstelde dus ik zei er niets van.”

Schuldig

“Zo ging het maandenlang door en we gingen steeds een stapje verder. Op een middag zoende hij me en ik zoende hem terug. We waren veel te ver gegaan, dit was helemaal verkeerd natuurlijk. Ik wist dondersgoed dat ik dit mijn man en zus echt niet kon aandoen. Maar zijn aandacht voelde zo goed dat ik er mee doorging. Ik fleurde op door zijn aandacht en complimenten, en werd weer blij met de persoon die ik was. Het was niet zo dat we vanaf die dag altijd met elkaar vreeën als we elkaar zagen. Hij kwam vaak langs, en soms zaten we gewoon te kletsen. Hij was lief en begripvol. Hij vertelde me dat ik er goed uit zag, dat ik zo’n leuke vrouw was en dat hij had gewild dat hij dat eerder had geweten. Het was puur dat ik bij hem de belangstelling kreeg die ik in mijn eigen huwelijk mistte. Ook al zagen we elkaar niet wekelijks, soms gebeurde er een half jaar niks, ik leefde erdoor op. Maar tegelijkertijd knaagde de gedachte aan Ellen en Michael. Waar was ik mee bezig? Maar ik ging er mee door. En dat was niet, omdat Dirk mij op seksueel gebied iets gaf wat ik bij Michael miste. Sterker nog, ik heb er nooit echt van genoten. Ik kon mezelf niet aan Dirk geven zoals hij dat misschien had gewild en zoals ik dat bij Michael doe. Er was altijd het nare gevoel dat me daarvan weerhield. Aan de ene kant voelde ik me gewild, mooi en aardig bij Dirk. Aan de andere kant kreeg ik buikpijn als ik hem zag, omdat ik dan meteen aan Ellen en Michael dacht. Naarmate de tijd verstreek, ging ik me steeds schuldiger voelen. Ik realiseerde me meer en meer dat ik helemaal verkeerd bezig was. Ik was ontzettend bang dat het zou uitkomen en dat ik mijn zus en m’n man heel veel pijn zou doen. Steeds vaker wees ik Dirk af, maar hij wilde er niet mee stoppen en bleef contact zoeken. Op een gegeven moment heb ik de knoop doorgehakt en ben ik de boot gaan afhouden. Daarmee was het schuldgevoel niet weg, want de fout was al gemaakt, maar het was het beste wat ik op dat moment kon doen. Er gebeurde al maanden niets meer tussen ons toen ik op een avond bij een vriendin zat. Ik had wat wijntjes op en het onderwerp ‘vreemdgaan’ kwam voorbij. Ik besloot haar in vertrouwen te nemen en over Dirk te vertellen. Ik zag dat ze schrok, maar ze zei meteen dat mijn geheim veilig was bij haar. Dat bleek niet zo te zijn…”

Lees ook: ‘Mijn gevoel klopte: mijn man ging vreemd met mijn beste vriendin’

De hel barstte los

“Binnen een dag kwam het verhaal via haar man bij Michael terecht. Hij werd ontzettend boos en verdrietig tegelijk. Logisch natuurlijk. Ik had hem dit nooit mogen aandoen. Ik besloot hem alles eerlijk te vertellen; wanneer het was begonnen en waarom ik het had gedaan. Natuurlijk was hij niet blij, maar hij zei vrijwel meteen: ‘Ik zet je het huis niet uit. Je bent de moeder van mijn kinderen en ik hou van jou.’ Ik heb hem wel duizend keer gezegd hoeveel spijt ik ervan had. Ik stelde voor mijn koffers te pakken en weg te gaan. Ik voelde me zó schuldig. Maar hij wilde dat ik bleef. Ik heb Dirk die avond nog gebeld om te zeggen dat mijn vriendin het had doorverteld. Hij heeft het Ellen verteld. We konden niet anders. Het was beter dat Dirk het haar zelf vertelde dan dat ze het van iemand anders zou horen. Via via hoorde ik dat de hel losbarstte daar in huis. Ellen is totaal buiten zinnen de deur uit gegaan. Ik heb haar toen niet gesproken. Het leek me op dat moment het beste om het even te laten rusten. Ik hoopte dat we het er later nog over zouden kunnen hebben, zodat ik ook mijn kant van het verhaal kon vertellen. Maar dat gebeurde niet. Intussen probeerden Michael en ik de draad weer op te pakken. Zo goed en zo kwaad als het ging. Hij was boos, gekwetst en verdrietig, maar wilde wel, net als ik, voor ons huwelijk vechten. Twee maanden later stond Ellen bij me op de stoep. Het was negen uur ’s ochtends en ik stond nog in mijn kamerjas toen ze bij me naar binnen stormde. Ze begon me te slaan, te schoppen en schold me uit. Ze ging als een razende tekeer. Ik deed niks terug en ze verdween. Ik schaamde me kapot. Hoe had ik dit kunnen doen? Vreemdgaan is één ding, maar dan ook nog met de man van mijn zus. Ik had Ellen zo veel pijn gedaan. Ik had geen idee hoe ik dit moest oplossen…”

Nooit meer contact

“Ik wist toen al dat ik het contact tussen ons nooit meer zou kunnen goedmaken. Ik had zo’n beetje het ergste gedaan wat een vrouw haar zus kan aandoen. Ik was zo boos op mezelf. Hoe moest ik nog met mezelf leven? Mijn schuldgevoel zat me zo dwars dat ik besloot naar een psycholoog te gaan. Die raadde me aan Ellen een brief te schrijven met mijn kant van het verhaal. In de brief heb ik geschreven hoe het gelopen en begonnen is. Dat het niet goed ging in mijn huwelijk en dat ik de aandacht die Dirk me gaf fijn vond. En vooral hoezeer het me speet. Die brief viel niet in goede aarde. Binnen een week had ik hem terug met allerlei commentaar eronder waaruit bleek dat mijn zwager zijn eigen hachje heeft geprobeerd te redden door mij van alles te beschuldigen. Ik zou Dirk hebben verleid en niet andersom. Absoluut niet waar, maar ik kon er niks tegenin brengen. Onderaan de brief stond namelijk dat ze nooit meer contact met me wilde en dat ze niks meer met mij of mijn gezin te maken wilde hebben. Ik heb nog één brief gestuurd waarin ik schreef dat ik het heel erg vind dat ze geen contact meer wil, maar dat ik het moet respecteren en dat ik haar met rust zal laten. Natuurlijk snap ik dat ze woedend is. Ik heb er verschrikkelijk veel spijt van. Als ik het kon terugdraaien… Van een kennis hoorde ik dat Ellen Dirk er na een paar dagen heeft uitgezet, maar dat ze nu weer samen zijn. Van Dirk heb ik niets meer gehoord. Ik ga hem ook niet bellen. Dat lijkt me niet verstandig. Het is blijkbaar zijn woord tegen het mijne en dat wint hij. Ellen heeft gekozen voor haar man en haar gezin. Dat ze niks meer van me wil horen, moet ik accepteren. Mijn ouders, onze vrienden en mijn andere zusje hebben haar kant gekozen. Ze willen me niet meer zien of spreken. Dat is naar, maar met hen had ik altijd al een minder goede band. Ellen mis ik het meest. Ze was niet alleen mijn zus, maar ook een vriendin. Sinds het uitkwam, zegt niemand meer wat tegen me in het winkelcentrum en op verjaardagen is het stil. Dat is mijn straf. Gelukkig heb ik nog mijn schoonfamilie. Zij weten wat er is gebeurd, maar steunen Michael en mij door dik en dun. Mijn schoonouders hebben gezegd dat we het zelf moeten oplossen, maar dat we tot die tijd op ze kunnen rekenen. Zij zijn de enigen bij wie ik terecht kan voor een gesprek zonder dat ze mij veroordelen. Dat geeft veel steun.”

Lees ook: Patty’s vriend ging vreemd met meerdere vrouwen

Vergiffenis

“Dat Ellen me niet vergeeft, snap ik heel goed. Ik kan het mezelf niet eens vergeven, laat staan dat Ellen dat zou kunnen… Ik ben nog elke dag boos op mezelf en soms voel ik me teveel thuis. Ik verdien het niet om hier nog te zijn, zo voelt het tenminste. Ik heb zo veel ellende veroorzaakt en mensen pijn gedaan. Maar ik heb er ontzettend veel spijt van. Ik zou Ellen graag nog eens willen spreken om mijn excuses aan te bieden voor de dingen die zijn gebeurd. Ik wil haar om vergiffenis vragen, maar als ik het hele verhaal nogmaals aan zou halen doe ik haar en Michael weer pijn. Ik kan niets anders doen dan wachten en hopen dat Ellen het mij ooit vergeeft. Ik probeer me te richten op mijn gezin en het hele gebeuren een beetje los te laten. Dat is moeilijk, maar uiteindelijk moet ik toch verder. Met Michael en mij gaat het wel. Hij is een binnenvetter, dus hij praat niet veel over wat er is gebeurd, maar ik merk aan alles dat hij er nog wel mee zit. Dat zal moeten slijten. Hij weet dat ik enorm veel spijt heb en dat ik zoiets niet nog een keer zal uithalen. Ik ben heel dankbaar dat hij zo lief voor me is gebleven. Achteraf weet ik dat ik deze domme fout heb gemaakt, omdat het niet goed ging tussen ons. Michael is een rustig en zorgzaam type, terwijl ik wel hou van gekke dingen doen. Ik wilde weleens uitgaan en op seksueel gebied wat spannends uitproberen. Dat wilde hij allemaal niet en daarom ben ik het bij een ander gaan zoeken. Hartstikke fout. Ik was niet verliefd op Dirk, maar op de aandacht die hij me gaf. Vreemdgaan doe ik nooit meer, hoe slecht mijn relatie misschien ook wordt. Ik had in relatietherapie moeten gaan om dit op te lossen. Was ik maar nooit zo dom geweest…”

Foto: Getty Images. Alle namen zijn om privacyredenen veranderd.