Sandra: ‘Ik ga nooit meer met mijn familie op vakantie’

23 augustus 2018

Sandra (42): “Het had zo leuk moeten worden, dat weekje Disneyland met mijn ouders, zus, zwager, neefjes en mijn eigen gezin, ter ere van het 45-jarig huwelijk van mijn ouders. Maar al voor vertrek werkten mijn ouders me al op mijn zenuwen, met hun strakke planning van wat we wanneer moesten gaan doen.”

Sandra (42): “Het had zo leuk moeten worden, dat weekje Disneyland met mijn ouders, zus, zwager, neefjes en mijn eigen gezin, ter ere van het 45-jarig huwelijk van mijn ouders. Maar al voor vertrek werkten mijn ouders me al op mijn zenuwen, met hun strakke planning van wat we wanneer moesten gaan doen”.

Toen ik voorzichtig opmerkte dat het me fijn leek om die week af en toe ook alleen met mijn gezin te zijn, werd me dat niet in dank afgenomen. Ook niet door mijn zus, die me ondankbaar noemde omdat onze ouders de trip betaalden.

Verwende tirannen
Eenmaal in Parijs werd het allemaal niet beter. Mijn neefjes van twaalf en elf gedroegen zich als een stel verwende tirannen, alles moest gaan zoals zij wilden. Ook treiterden
ze mijn dochter. Dat gedrag werd niet gecorrigeerd, maar met de mantel der liefde bedekt. Toen ik zei dat ze Lieke met rust moesten laten, kreeg ik een sneer van mijn zus.

Huilende moeder
Om de boel ‘gezellig’ te houden, riep mijn moeder om de vijf minuten hoe ‘héééérlijk’ en ‘genieten’ het allemaal was. Na twee dagen liep ik al rond als een strakgespannen elastiek dat op knappen stond. En dat lag niet aan mij, zelfs mijn rustige, geduldige echtgenoot trok het steeds slechter. Dus na dag vier zeiden wij tijdens het avondeten dat we er de volgende dag als gezin op uit zouden gaan en even met zijn vieren wilden zijn omdat we wat tijd voor onszelf nodig hadden. Mijn moeder begon te huilen, mijn vader zei niets, mijn zus noemde me een trut en mijn zwager zei dat we ons aanstelden.

Verdrietig
Het kwam niet meer goed, in de trein naar huis is er amper gepraat en sinds we terug zijn – inmiddels vier maanden – heb ik mijn zus niet meer gezien. Mijn ouders nog wel, maar ik merk dat ik ook in hen erg teleurgesteld ben. Ik hoop dat het nog goedkomt allemaal, want ik heb nooit een familievete gewild en deze hele situatie maakt me erg verdrietig. Maar ik verwacht wel excuses van in elk geval mijn zus en zwager. En op vakantie met de hele familie, dat gaat dus niet meer gebeuren.”

Nog meer lezen: Deze 3 lezeressen vertellen: dit was eens, maar nooit meer