Sarah Chronis: ‘Zelfs mijn familie dacht dat ik de mol was’

6 mei 2019

Actrice Sarah Chronis (32) won Wie is de mol en is binnenkort te zien in Nieuwe buren. Dat ze nog niet altijd herkend wordt op straat, vindt ze prima. “Het acteren zelf is mijn passie.”

Actrice Sarah Chronis (32) won Wie is de mol en is binnenkort te zien in Nieuwe buren. Dat ze nog niet altijd herkend wordt op straat, vindt ze prima. “Het acteren zelf is mijn passie.”

Sarah Chronis is de winnaar van Wie is de mol, speelt in GTST én is vanaf deze week te zien in het nieuwe seizoen van Nieuwe buren. In een trui, broek en op gympies komt ze  onze studio binnenlopen. Onopgemaakt, want na het interview gaat ze de make-up in en wordt ze op de foto gezet. Niet iedereen herkent haar zo misschien. Maar Sarah wordt sowieso niet vaak herkend, lacht ze. “Ik kreeg gisteren nog een baan aangeboden in een Grieks tentje bij mij om de hoek.” Ze praat druk, vrolijk en snel. “Ze waren op zoek naar iemand die iets had met Griekenland, en met het eten. Ik zei dat ik al werk had, maar dat ik wel graag terugkwam voor hun lekkere broodjes.”

Wat heb je met Griekenland?

“Mijn vader is vanuit Griekenland op zijn 27e naar Nederland gekomen. Dat was helemaal niet de bedoeling, hij was op weg naar Amerika. Maar hij kwam mijn moeder tegen en besloot hier te blijven. We hebben dus nog allemaal familie in Griekenland. Mijn broer gaat er deze zomer trouwen, mijn zus is er getrouwd, mijn ouders zitten er twee maanden per jaar. Het is echt een onderdeel van mijn leven. Vandaar dat ik dus ook graag Grieks eet. Veel mensen denken bij Grieks eten aan gyros of souvlaki, maar dat heb ik nog nooit gegeten. Ik eet vegetarisch en ik at daar een vegetarische hamburger. Met rijstepap met kaneel als toetje. Ja, ik weet het, dat klinkt vies. Maar het is echt mijn lievelings, daar kun je me ‘s nachts voor wakker maken.”

Nog een guilty pleasure dus, naast Vision of love van Mariah Carey.

“Haha ja, heel Nederland weet dat nu. Bij de opnames van Wie is de mol draaiden ze dat nummer, maar ik wist niet dat de camera’s draaiden en heb daar ontzettend op staan dansen. Ik zei nog tegen de regisseur: dat ga je toch niet uitzenden? ‘Vertrouw mij maar’, zei hij.”

Je werd er door veel mensen van verdacht de Mol te zijn.

“Ja, ook door mijn familie. Het klinkt misschien gek, maar dat vond ik leuk. Des te groter was het shock-effect toen bleek dat Merel de Mol was. Ik had nooit gedacht dat ik er zo van genoot om iedereen zo om de tuin te leiden, ik had lang een geheim waar niemand van wist. Behalve dan mijn vriend en mijn manager. Merel heb ik vanaf het begin meegenomen in de test. Ik dacht meteen dat het een vrouw moest zijn, omdat de Mol van vorige jaren steeds een man was. Maar alle vrouwen die meededen, vielen steeds af. Behalve Merel dus. Meedoen aan Wie is de mol was echt mijn droom. Ik hou van spelletjes, ik organiseer ook spelletjesavonden met vrienden. Tegelijk ben ik niet iemand die graag veel op tv wil zijn, ik ben dit werk ook niet gaan doen omdat ik bekend wil worden. Acteren is mijn passie. En het maakt me daarbij niet uit of ik speel voor honderd of duizend man, in een klein theatertje of in de bioscoop.”

Leuk ook: Rick Engelkes: ‘Ik vind dat je nergens spijt van moet hebben’

Je wilde al actrice worden toen je klein was?

“Ja, toen ik zes was, ging ik al op toneelles en speelde ik op tv. Mijn moeder is actrice (Sarahs moeder Adriënne Kleiweg speelde in tv-series als Goudkust en Spijkerhoek, red.) en nam me mee naar de set. Dan speelde ik haar dochter. Ik hoefde alleen maar ‘mama’ te zeggen, hoor, het was nog onschuldig. Toen ik puber was, zei mijn moeder dat ik na de middelbare school misschien naar de toneelschool moest. Maar ik was toen zo rebels, ik wilde niet hetzelfde doen als mijn moeder. Al wist ik stiekem dat ik het graag wilde. Zo zie je maar weer: mama knows best. Uiteindelijk ben ik naar het conservatorium gegaan. In die tijd keek ik veel naar toneel. Eén voorstelling vond ik zo magisch dat ik een soort openbaring kreeg: ik wilde dit ook kunnen. Ik gaf me op voor een auditie voor de Toneelschool in Maastricht en dacht: als ik word aangenomen, móet ik dat doen. Er zijn zo weinig mensen die aangenomen worden. Toen het zover was, was ik blij én bang. Ik was 25, ik moest mijn leven in Amsterdam stopzetten. Ik had hier alles, mijn vrienden, mijn familie. Ik moest opnieuw beginnen, met mensen van zeventien in mijn klas, in Maastricht, in een studentenkamertje. Dat was pittig.”

Wat vond je moeder ervan dat je besloot om toch actrice te worden?

“Vroeger zei ze eens dat ze hoopte dat ik niet dezelfde passie had als zij. Het is een fantastische passie, maar het is ook een onzeker vak; je hebt niet altijd werk. Dat is soms moeilijk en dat gunde ze me niet. Maar ze is supertrots op me. Ik ben naar dezelfde school geweest als zij. Als je daar binnenkomt, hangen er foto’s van mensen die er zijn afgestudeerd. Mijn moeder hangt daartussen, en nu hang ik er zelf ook. Wat grappig is, is dat mijn ouders elkaar hebben ontmoet in het café naast de toneelschool. En ik heb mijn vriend Kay daar ook ontmoet, dus ik heb exact hetzelfde meegemaakt als zij.”

Vanaf deze week ben je in Nieuwe buren te zien. Samen met Kay, die jouw man speelt. Hoe was dat?

“Heel leuk. Bij een tegenspeler die je niet kent, ben je eerst op zoek naar vertrouwen, omdat je vaak intieme scènes speelt. Maar dat vertrouwen hadden wij al. Tegelijk waren we op de set echt collega’s, we konden elkaar helpen en dingen tegen elkaar zeggen. En daarna ga je gewoon samen naar huis. Dat was wel gezellig. We spelen een pittige verhaallijn en het was zoeken naar de manier waarop we dat het beste konden doen. Vooral voor mijn vriend, want degene die hij speelt, staat ver af van wie hij is. In Nieuwe buren is hij niet zo heel dol op me, zeg maar. Ik kan er niet te veel over zeggen, maar voor hem was dat best confronterend. Maar het heeft gewerkt, ik ben er ontzettend trots op.”

Dit interview komt uit Vriendin 19.