Stefanie: ‘Is bankhangen taboe geworden?’

26 mei 2022

Natuurlijk bestaan er zorgen over de zogenaamde beweegcrisis en hoeveelheid schermtijd van kinderen, maar slaan we niet door?

Mijn jongste dochter gaat met veel plezier naar paardrijles. Als ik vraag of ze er een sport bij wil, hoeft dat niet van haar. En ja, als ze te lang spelletjes op de tablet doet, moet ik er tien keer iets van zeggen, voordat ze ermee stopt. Toch wil ik er relaxed mee omgaan.

Creativiteit

Als de tablet uit is, hangt mijn dochter soms op de bank, maar van de week maakte ze uit het niets een soort adventskalender van bekertjes voor onze kat. Het zag er kunstzinnig uit. In elk bekertje had ze een briefje gestopt, waarop stond wat ze met de kat kon doen: spelen, snoepjes geven, kammen. Zo sliep ze vannacht met de kat, wat helemaal niet mag, maar ja, het stond op het briefje… Ook bakken we vaak iets lekkers en houden we van ouderwets dobbelen of een potje backgammon. En mijn dochter speelt nog gewoon buiten met vriendinnen, gaat naar het zwembad en maakt hutjes. Ik zie creativiteit, enthousiasme en beweging.

Niet altijd via educatie

Laatst nam ik haar mee naar een kruidentuin. Niet alles stond in bloei en de horeca was gesloten. Mopperend liep mijn dochter naast mij. Ik kon een betoog over de wonderlijke natuur houden, maar dat zou slechts rollende ogen opleveren. Dus ik zei: ‘Niks aan hé. Zullen we bij Doppio een schuimbol gaan eten?’ De stemming was direct weer oké. Prima toch? Ze is zeker geïnteresseerd in alles wat leeft, maar dat hoeft niet altijd via educatie binnen te komen. Kinderen moeten al vijf dagen per week naar school en dan ook nog huiswerk maken!

Weerzin

Nu komt er op school een nieuwe BSO. Mijn dochter heeft een gastouder, maar ik heb de informatie wel even doorgelezen. Het ziet er professioneel uit en is voor veel kinderen vast heel goed, maar de woorden ‘pedagogisch medewerker’ en ‘maandprogramma’ wekten toch weerzin bij mij op. Wat mij betreft hoeft er na schooltijd niet iemand naar mijn dochter te kijken om te zien of zij zich wel goed ontwikkelt. En waarom moet ze zich na een lange dag nog bezig houden met allerlei thema’s? ‘loose parts’, knutselen met dopjes en schroefjes. ‘Bee friendly’, het leefgebied van de bij vergroten en kinderen hier bewust van maken. De woorden ‘creatief’, ‘educatief’ en ‘actief’ klinken supernuttig, maar moeten we niet vooral onze kinderen blijven volgen, in plaats van andersom? En mag dat dan ook nog gewoon een keer bankhangen zijn, of is dat taboe geworden?

Lees ook: ‘Ik voel een raar soort geluk, dat een beetje pijn doet’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Elf jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.