Placeholder

Stefanie: ‘De nieuwe foto voelt als afscheid van een oud tijdperk’

Leuk, zo’n groot gezin. Met weemoed kijk ik naar de foto waar we met z’n allen lachend op staan. Achter die foto zit een bijzonder verhaal. Niet geheel rooskleurig, maar dat verraadt de foto niet.

Leuk, zo’n groot gezin. Met weemoed kijk ik naar de foto waar we met z’n allen lachend op staan. Achter die foto zit een bijzonder verhaal. Niet geheel rooskleurig, maar dat verraadt de foto niet.

Vijf jaar therapie

Ook zie je niet dat ik mijn best heb gedaan voor de vier adoptiekinderen, die intussen zijn uitgevlogen. Ik weet inmiddels dat vertrouwen minder vanzelfsprekend kan zijn met aangenomen kinderen die in hun jongste jaren verwaarloosd zijn. Ook zie ik dat manipulaties een beeld kunnen vertroebelen. Toch zou ik er zo weer voor kiezen. Het gezin heeft mij kopzorgen en vijf jaar therapie gekost, maar bracht ook veel moois. Ik hoop dat ik hen tevens iets moois heb kunnen geven. Al zou dat maar voor een deel van het gezin zijn, dan is het al de moeite waard geweest. Ik wil in liefde leven en zeker niet in rancune.

Kwetsbaar opstellen

De nieuwe foto voelt als afscheid van een oud tijdperk, ook al staat de oude foto nog in onze huiskamer. Ik heb hem ook in woonkamers van kinderen, met wie het contact goed is, gezien. Destijds heb ik alle kinderen zo’n foto in een lijstje gegeven. Misschien wist ik toen onbewust al dat er niet veel foto’s van het hele gezin zouden volgen. Ik durf mij kwetsbaar op te stellen door te zeggen dat ik verdriet heb over moeizame contacten binnen het gezin. Ik doe mij niet stoerder voor dan ik ben. Door mij kwetsbaar op te stellen, blijf ik dicht bij mezelf en laat ik zien wie ik werkelijk ben.

Lees ook de vorige blog van Stefanie: ‘We lopen de camping op en nemen ons meisje mee naar huis’

Nieuwe start

Dat geldt ook voor de nieuwe foto. Ik gooi er geen filter over. (Hoe doe je dat eigenlijk?) Maar ik ben ook wel een beetje zenuwachtig voor het resultaat. Wat we met ons gezin ook doorstaan hebben, ik blijf net als andere vrouwen kritisch op mezelf. Gelukkig maar, dan ben ik ook nog een beetje normaal. ‘Ik wil ook op de foto voor Vriendin!’ roept Adriana. Ik zorg ervoor dat er weinig foto’s van Adriana op het internet verschijnen, maar nu wil ze het zo graag en ik ben een trotse moeder, dus vooruit, een paar foto’s met Adriana erbij. Met mijn jongste dochter vrolijk aan mijn zij kijk ik ineens ontspannen in de camera: een win-win situatie dus. Bovendien is de lay-out voor het blog weer up-to-date. Een nieuwe start, dus eigenlijk: een win-win-win situatie.

Over Stefanie

Stefanie (45) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. Acht jaar geleden kregen zij samen dochter Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim twintig jaar! Lees ook haar oude blogs terug.