Stefanie: Dierenliefde

3 november 2017

Voorzichtig buk ik voorover om het drinkflesje aan de kooi te hangen. ‘Wil jij van beneden wat andijvie ophalen?’ vraag ik aan Adriana. ‘Ja!’ roept ze.

Voorzichtig buk ik voorover om het drinkflesje aan de kooi te hangen. ‘Wil jij van beneden wat andijvie ophalen?’ vraag ik aan Adriana. ‘Ja!’ roept ze.

Adriana legt andijviebladeren in de kooi en pakt Lotje eruit. Ik neem Snoetie op schoot. Als de cavia’s een vitaminetablet hebben gehad, zet Adriana Lotje op de grond. De cavia rent naar de onderste plank van de kast die naast de kooi staat. Dat gedeelte van de kast doet dienst als caviahuisje.

Adriana gaat met haar lego spelen, die wat hoger in dezelfde kast staat. Ze is haar cavia’s waarschijnlijk al vergeten, maar heeft goed geholpen om ze te verzorgen. Dirk wil de kooi vast nog wel schoonmaken.

Adriana beloofde om goed voor haar cavia’s zorgen. Ze is nog maar 6 jaar. Ik hield er rekening mee, dat ze dat niet alleen kon. Adriana laat de diertjes niet verhongeren en we zitten allebei dagelijks met een cavia op schoot, maar ze heeft niet altijd zin om haar huisdiertjes te verzorgen. Ach, dan verzorg ik die schatjes wel. Zonder Adriana afkeurend aan te spreken, zeg ik vaak dat cavia’s elke dag aandacht en verzorging nodig hebben. Adriana is het daarmee eens, maar er is zoveel meer in haar jonge leventje dan de cavia’s. Als ik zonder zeuren de cavia’s verzorg, heeft niemand er last van. Alles onder controle, dacht ik, totdat ik ziek werd. De verzorging kwam ineens op Dirk neer. Dat deed hij keurig. Toch zuchtte hij een keer: ‘Best veel werk, die cavia’s. Als ik dat geweten had…’ Misschien was hij moe. Toch voelde ik mij aangesproken, alsof ik de aanschaf van de cavia’s bepaald had. Dirk en ik waren het erover eens geweest om Adriana cavia’s op haar verjaardag te geven. Was ik toen iets te enthousiast? Het werd een onuitgesproken regel dat ik Adriana met de cavia’s hielp. Gelukkig kan ik nu weer wat meer aan de verzorging bijdragen.

Als ik met Dirk en Adriana bij de dierenwinkel hooi koop, kijken we ook even naar schildpadjes die in een terrarium zitten. ‘Wat lief,’ zegt Adriana. ‘Mag ik schildpadjes?’ ‘Nee, we kopen geen schildpadjes,’ zeg ik. ‘Waarom niet?’ vraagt Adriana. ‘We kunnen beter veel aandacht geven aan de dieren die we hebben,’ antwoord ik. En die verantwoordelijk neem ik op mij. Al worden de cavia’s 8 jaar en vergeet Adriana ze soms, ik zal ze verzorgen en vertroetelen tot hun laatste adem. Nu maar hopen dat ik zelf gezond blijf.

Stefanie (44) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 6 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!