Stefanie: ‘Waarom bestaat er geen Kinderdag?’

29 juli 2022

´Waarom bestaat er geen Kinderdag?’ Er zijn vast meer ouders die deze vraag krijgen. Hoewel mijn dochter ervan geniet om ons met Vader- en Moederdag te verwennen, wil ze ook wel zo’n dag voor zichzelf.

Natuurlijk kan ik antwoorden: ‘Het is elke dag kinderdag’ of ‘Je krijgt al zo veel’ of nog erger: ‘Besef je wel wat we allemaal al voor jou doen?’ Maar dat is flauw. Dus ik zeg: ‘Noem maar een datum in de vakantie, dan maken we daar Kinderdag van.

Kinderdag

We gaan deze zomer slechts een paar dagen weg in Nederland. Verder hebben we bij mijn zus in Groningen de Martinitoren beklommen en gaan we naar de dierentuin. Een strand zal deze vakantie ook nog wel voorbij komen, maar het worden geen twee weken Spanje, Griekenland of Texel. Dus Kinderdag is een welkome doedag en er is niet veel geld of voorbereiding voor nodig.

Mijn jongste dochter kijkt ernaar uit en hoopt op een kleinigheidje. Als we bij de andere kinderen op bezoek gaan, nemen we ook een presentje mee en wanneer ze thuis komen, zorgen we voor iets lekkers, dus waarom niet?

Gelukkig is mijn dochter op Kinderdag niet extreem vroeg wakker. Om half acht kijkt ze glimlachend om het hoekje van de huiskamerdeur, terwijl ik met een kopje koffie van de stille ochtend zit te genieten. ‘Ga nog maar even liggen, dan roep ik papa en komen we zo bij je.’

Altijd Kinderdag

We eten luxe broodjes op het bed van onze dochter. Ondertussen mag ons kind cadeautjes uitpakken, maar niet voordat ze het bijbehorende kaartje heeft geopend. ‘Wij wensen jou een fijne Kinderdag toe.’ heb ik erop gezet. Daar moeten we alle drie om lachen. Ik had nog een gezichtsmaskertje met meloenextract, dat heb ik ingepakt. Voor de Airup krijgt onze dochter nieuwe geurpods. Handig toch? En omdat ze laatst constateerde dat haar luchtbed kapot is, krijgt ze een nieuwe in de vorm van een vrolijk ijsje.

We bakken samen brownies en smullen daar ’s middags bij de thee van. Ondertussen verven mijn partner, dochter en ik een steen en versieren die met glitters. Uiteraard eten we ’s avonds patat. Zo genieten we alle drie van deze speciale dag, waaraan de versierde stenen ons zullen blijven herinneren. Mijn dochter wordt ook wel eens verwend zonder dat het een speciale dag is, maar ik krijg daar ook zo veel voor terug. Dus voordat ik zomaar zal roepen: ‘Het is toch altijd Kinderdag!’ bedenk ik mij dat het voor mij ook altijd Moederdag is.

Lees ook: ‘Ik verwelkom mijn derde kleinkind, de afstand went nooit helemaal’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Elf jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.