Stefanie: ‘Klein en ingetogen is in deze tijd misschien wel het grootst’

28 januari 2021

Het gaat in deze lockdown beter met onze 25-jarige dochter dan in die van vorig jaar. Misschien komt dat doordat ze dit keer wel bij de dagbesteding kan werken, waardoor ze haar gewone ritme houdt.

Oud zeer

Wel blijft het lastig voor onze dochter die begeleid woont, maar toch een eigen appartementje heeft. Af en toe moet ze stoom afblazen. Dan vertelt ze hoe zwaar haar leven is en dat ze ook altijd pech heeft. Oud zeer komt ineens weer boven, waardoor ze zichzelf dom en minderwaardig voelt.

Lichtpuntjes

Wanneer ze zo bij ons aan het praten is, probeer ik het verhaal op een gegeven moment een positieve richting in te duwen. Dan ziet ze toch weer lichtpuntjes en kan ze genieten van een kopje koffie en een warme maaltijd.
‘Wanneer mogen we bij jou eten?’ vroeg Dirk een tijd geleden plagend aan haar.
Daarop kregen we direct een uitnodiging. Faith kan goed koken, maar wilde liever patat voor ons bestellen. Ook lekker.
Maar de afspraak kon niet doorgaan vanwege de aangescherpte coronaregel dat je nog maar één bezoeker van boven de dertien jaar mag ontvangen.
Na dit nieuws was onze dochter opnieuw verdrietig. Ze had zich zo op ons bezoek verheugd.
‘Dan kom je toch bij ons?’

Kleinschalig genieten

Daar zitten we dan aan onze grote tafel met een zak patat. Het gezelschap bestaat uit dezelfde personen als wanneer we bij haar op bezoek zouden zijn. Bizar dat zij in haar eentje wel bij twee volwassenen en een kind mag komen, maar andersom niet.
Ach, ik wil geen energie spenderen aan logica of juist onlogica. Ik kijk naar wat er nog wel kan en wil dat uitdragen naar onze dochter die het soms toch al zo moeilijk heeft.
Het leven is niet gemakkelijk, maar we kunnen het simpel houden door bijvoorbeeld te genieten van een snackje.

Na het eten geef ik Adriana en Faith een bakje vers gesneden fruit. Dat compenseert de friet.
Faith zit intussen met een lach op haar gezicht te kletsen. Het moet niet te gezellig worden, want dan vergeten we de tijd en Faith moet voor het avondklokje thuis zijn.

We hebben het amper over coronaregels of relschoppers gehad, maar geprobeerd er binnen de mogelijkheden iets van te maken. Faiths gemoed is opgeknapt. Ze is een slimme meid en komt er wel doorheen. Samen genieten we kleinschalig en eenvoudig, want klein en ingetogen is in deze tijd misschien wel het grootst.

Lees ook: Stefanie: ‘Adoptie kan goed gaan, maar ook gepaard gaan met verdriet’

Over Stefanie

Stefanie (47) adopteerde de kinderen van haar vriend. Negen jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.