Stefanie: ‘Waarom zit er zo veel agressie in deze jonge relschoppers?’
25 november 2021
Is het slecht gesteld met de ‘jeugd van tegenwoordig’? Bij de rellen in Nederland afgelopen week waren opvallend veel minderjarige relschoppers, zelfs kinderen van 13 jaar!
Ik begrijp dat er spanningen zijn in de maatschappij, maar waarom zit er zo veel agressie in deze kinderen? Behalve rellen, lijkt messentrekkerij onder jongeren ook aan de orde van de dag.‘Waar ging het mis?’
Jeugdwerkers voeren op straat gesprekken met tieners. Zij kijken niet naar straffen, maar proberen aan de voorkant preventief bezig te zijn. Ik geloof in het effect van hun werk, maar zou een stap terug willen gaan. Waar ging het mis? Zijn dit verwaarloosde of op een andere manier beschadigde kinderen of gewoon gemakkelijk beïnvloedbare tieners? Ik vraag mij af wat het verhaal achter deze jongeren is en waarom het geweld heftiger lijkt te worden. Moeten gesprekken die jeugdwerkers met jeugdigen voeren misschien bij aanstaande ouders beginnen of is dat betuttelend? Hoe dan ook, ik heb nog een jong kind en wil dat zij veilig en gelukkig kan opgroeien. De gedachte aan een harde, onveilige samenleving beangstigt mij.Niet altijd slecht gesteld
Als ik in de supermarkt bij een zelfscan afreken, sta ik naast een groepje jongens van een jaar of 15. Ze gebruiken ieder een ander scanapparaat. De bewegingen die ze maken zijn al even stoer als hun gescheurde broeken en halflange kapsels. ‘Hebben jullie een bonuskaart?’ vraagt één van hen, waarop de andere twee ontkennend reageren. Ik weet dat de croissantjes die zij willen kopen met zo’n kaart goedkoper zijn. ‘Wil je mijn bonuskaart gebruiken?’ vraag ik. ‘Ja, graag,’ antwoordt de jongen die er bij zijn vrienden om vroeg. Ik scan de kaart voor hem. ‘Bedankt!’ zegt hij beleefd. ‘Mevrouw, zou u de kaart bij mij ook willen scannen?’ vraagt één van de andere jongens, die ook een croissantje heeft gekozen. Ik scan de kaart nogmaals. Voordat de knapen door het poortje gaan, zegt een van hen tegen mij: ‘Nog bedankt hé.’ Ik kijk hen na. Ze sjokken een beetje. Bij elke stap die ze zetten gaat hun lichaam nonchalant naar links of naar rechts, alsof ze nog geen keuze hebben gemaakt over de houding die ze willen aannemen. Het valt ook niet mee om jong te zijn en je plekje in de maatschappij te vinden. Hoe stoer deze jongens ook willen zijn, ik vind ze superschattig en ben hen dankbaar dat ze mij hebben laten zien dat het niet altijd slecht gesteld is met de jeugd van tegenwoordig.Lees ook: ‘Er zou over iedereen een biografie geschreven moeten worden’
