Stefanie: ‘Ik voel paniek. We krijgen de taart nooit af’

11 maart 2022

Dit jaar wordt de verjaardagstaart voor Adriana een Lord of the Rings-taart. Ze zag de trilogie met Kerst en vond de verfilming van de boeken van Tolkien prachtig. We maakten een ontwerp van een oud boek met op de kaft: een ring, het handje van Smeagol, de evenstar van de elfen en perkament met elfentaal erop.

Indrukwekkend geheel

‘Jullie zijn dit jaar vast weer de hele dag bezig,’ voorspelt Dirk. Ik ontken dat.
Het snijden en vullen van de taart gaat goed, al neemt dat wel veel tijd in beslag. Ik bereken hoe lang het fondant voor de bladzijden moet zijn en snijd het uit. Dan spuit ik er eetbaar goudpoeder op. Plop! Een donkere, gouden prop valt op het fondant. ‘Ah nee!´ Dirk geeft mij een zacht kwastje, waarmee het wel lukt. ‘Mag ik dat doen?’ vraagt Adriana. Ik geef haar de kwast. Zij laat goud blinken. Ik kneed zwart fondant soepel. Pfff, best zwaar, maar uiteindelijk vormen de gouden bladzijden in het zwarte boek een indrukwekkend geheel. Het is intussen over vieren.

Paniek

Adriana steekt de letters van de titel uit fondant. De ring boetseert ze. Die moet volgens haar zo echt mogelijk lijken. Ik laat haar lekker gaan. Het moet vooral háár taart worden. Dirk helpt met de elfenblaadjes. Adriana maakt de nerven en steeltjes en geeft de sierlijke blaadjes een plekje op het boek. ‘Ik zou dat steeltje niet om die letter krullen,’ merkt Dirk op. ‘Dat vind ik wel mooi,’ zegt Adriana, die niet alleen even creatief is als haar vader, maar ook even zelfverzekerd.

Dirk is ondertussen gaan koken. Ik voel paniek. We krijgen de taart nooit af en ik vind het ineens moeilijk om alles van het ontwerp na te maken. ‘Zullen we het handje van Smeagol weglaten?’ vraag ik. ‘En misschien moeten we die evenstar ook niet doen…’
Adriana stemt er gelukkig mee in. Ik maak van fondant een stuk perkament. Met eetbare gel schrijf ik er in elfentaal op: Adriana elf jaar. Het is veel te groot geworden, dus ik leg het naast de taart, in plaats van erop.

Mooiste taart

Adriana is laaiend enthousiast. We hebben dit jaar alweer ‘de mooiste taart die we ooit gemaakt hebben.’ ‘Zie je wel dat jullie er de hele dag over hebben gedaan,’ zegt Dirk, die intussen het eten klaar heeft.
Maar de taart is afgekomen voor de grote dag. Ik ben zo opgelucht dat ik me wel drie kilo lichter voel. Dan kan ik er morgen lekker drie kilo aan taart bij eten.

Lees ook: ‘Een vertrouwensbasis is gelegd, ze heeft haar plekje gevonden’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Elf jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.