Supersnel zwanger: ‘We woonden nog niet eens samen!’
25 februari 2019
Sjoukje (36) was tien jaar vrijgezel, toen ze in 2016 Mark ontmoette. In no-time sloeg de vonk over, kregen ze een relatie en was Sjoukje zwanger. “Mijn ouders schrokken wel even, toen we het blijde nieuws vertelden.”
Sjoukje (36) was tien jaar vrijgezel, toen ze in 2016 Mark ontmoette. In no-time sloeg de vonk over, kregen ze een relatie en was Sjoukje zwanger. “Mijn ouders schrokken wel even, toen we het blijde nieuws vertelden.”
Sjoukje: “Ik zeg altijd dat ik tien jaar vrijgezel ben geweest, maar in die tijd heb ik wel wat dates en korte relaties van hooguit een paar maanden gehad. De ware zat er niet tussen, er was nooit een man bij wie ik dacht: met jou wil ik nou wel kinderen krijgen en oud worden. Het mocht allemaal geen naam hebben. Mensen in mijn omgeving zeiden regelmatig dat ze het niet begrepen; ‘Je bent leuk, ziet er goed uit en bent lief – waarom vind je de ware nou niet?’ Maar ik heb het nooit gezien als probleem, heb me er nooit ongelukkig over gevoeld. Het scheelt dat ik naast gesettelde vriendinnen ook vrijgezelle vriendinnen had. Dan valt het toch minder op dat jij ook nog alleen bent. Een van mijn vrijgezelle vriendinnen stond er wel negatief in. ‘Voor ons zijn er geen leuke mannen meer’, zei ze dan. ‘Ze zijn allemaal bezet.’
Toen ik op een dag merkte dat ik dat verhaal mezelf ook begon te vertellen, heb ik een knop in mijn hoofd omgezet. Die ene leuke man was er wél! Ik had hem alleen nog niet ontmoet. Van die vriendin nam ik wat meer afstand. Onbewust beïnvloed je elkaar toch te veel. Ik ben nooit wanhopig geweest. Vroeger zei ik wel altijd dat ik voor mijn 25ste kinderen wilde. Toen ik 25 werd, verlegde ik die grens naar 30. En toen ik 30 werd, heb ik het helemaal losgelaten; ik zou wel zien of het wel of niet zou gebeuren. Echt heftig rammelende eierstokken had ik gelukkig niet.”
Mijn droomman
“Begin januari 2016, ik was toen 34, maakte ik een lijstje met daarop wat ik nou wel en juist niet in een man zocht. Ik zocht een stoere man, maar ook wel een lieve man. Iemand die mij begreep, en dan doelde ik vooral op mijn spirituele inslag. Ik wilde dat aspect van mijn leven delen met iemand. Mannen die ik er voorheen over vertelde, vonden het allemaal wel prima. Ze hadden er niets mee. Mijn droomman moest wel affiniteit met spiritualiteit hebben en bezig zijn met zijn persoonlijke ontwikkeling. Qua uiterlijk had ik niet heel veel eisen. Wel moest het een lange man zijn, aangezien ik zelf ook vrij lang ben. En als het even kon mét een gespierde torso. Uiteraard was ik bereid tot concessies, alleen niet wat betreft lengte.”
Mijn intuitie volgen
“Eind januari 2016 had ik een workshop mesmerisme, dat is een oude, magische manier van hypnose, waarbij je met energie werkt. Ik had me daar in december voor opgegeven, ondanks dat ik me afvroeg wat ik met de workshop moest. Maar iedere keer als ik berichten over de workshop tegenkwam, werd ik door iets getriggerd. Mijn intuïtie zei me dat ik het moest doen en toevallig had ik juist met mezelf afgesproken wat meer op mijn gevoel te gaan varen. Wat kon er misgaan? Het was maar een workshop!
De vrijdag voorafgaand aan de workshop had ik een feest waarbij het vrij laat was geworden. Ik had ook net iets te veel gedronken en werd moe en brak wakker. De twijfel sloeg toe. Moest ik wel gaan? Toch was er weer ‘iets’ waardoor ik in actie kwam. Bij binnenkomst bleek de workshop al te zijn begonnen. Een groep van zo’n 25 mensen keek mij aan, ik ging maar snel zitten.”
Ineens stapelverliefd
“In de pauze kwam ik op de gang een man tegen, Mark. We stelden ons aan elkaar voor en er was meteen een connectie. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, wachtte ik bij de lunch tot hij zijn bestelling had gedaan. We liepen samen naar een tafel en hadden allebei precies hetzelfde op ons bord liggen: een tosti Hawaï.
We kletsten honderduit, ons contact verliep heel makkelijk en natuurlijk. Ik vond Mark niet direct aantrekkelijk. Hij droeg een rode broek en een blauwe trui. En hij had een soort halve maan als haar, omdat hij wat kalend was. Haal het er dan allemaal af, dacht ik nog. Mark had een relatie. Daardoor kwam het niet eens in mijn hoofd op dat het met deze man misschien wel meer zou worden dan een leuke ontmoeting bij een workshop. Ik kon zo omgaan met vrouwen, dus waarom niet met een man?
Mark en ik hielden contact. We appten en belden met enige regelmaat. Dan hadden we het vooral over ons werk, maar hij vertelde me ook dat het niet goed ging met zijn relatie. Toen die relatie twee maanden na onze ontmoeting werd verbroken, was het er ineens. Alsof we onbewust onze gevoelens al die tijd hadden tegengehouden. Ik was plotseling stapelverliefd op Mark en hij op mij. Het ging ineens allemaal zo snel. Ik weet nog goed dat hij mij dat eerste weekend voorstelde aan een collega. ‘Dit is mijn nieuwe vriendin’. Ik stond perplex. Vriendin? ‘Hallo, dat moet je dan wel eerst vragen’, zei ik, lachend. En dat deed hij. Op 25 maart 2016 vroeg hij officieel of ik verkering met hem wilde.”
Zwanger na drie maanden
“Ik wist dat Mark nog een kinderwens had. Uit een eerder huwelijk had hij een dochter die nu 21 is en hij had verteld dat hij graag meer kinderen had gekregen. Het voelde zo goed tussen ons, dat ik er ook positief in stond. Drie maanden nadat we een relatie kregen, was ik zwanger, veel sneller dan we hadden verwacht. Dat was niet alleen voor ons, maar ook voor onze omgeving wel even schrikken. Ik zie ons nog staan bij mijn ouders, om het blijde nieuws te vertellen. Ze kenden Mark nog maar net! Ze bleven even stil, ik zag dat ze geschrokken waren. ‘Nou eh, misschien kunnen jullie ons feliciteren’, zei ik toen maar. Dat deden ze meteen. We hadden ze echt overdonderd, maar ze waren ontzettend blij voor ons. Het was flink schakelen, van een dochter die de eeuwige vrijgezel leek te zijn, naar een aanstaande moeder.
Wat ook meespeelde, was dat we op dat moment nog niet samenwoonden. Mark was na zijn relatiebreuk bij zijn ouders ingetrokken. Dat was een bewuste keuze. Hij wilde alles goed en rustig afronden, voordat hij met mij zou gaan samenwonen. Bovendien woonde ik in het centrum van Leeuwarden, waar hij zichzelf niet zag wonen. We zouden samen een plekje buiten de stad zoeken. Het is uiteindelijk Hindeloopen geworden. We huren dit huis, zodat we eerst samen kunnen ontdekken of het bevalt in deze nieuwe omgeving. Het gaat daarbij puur om de omgeving, want dat ‘wij’ goed bevallen, wisten we vanaf het begin al zeker.”
Meant to be
“Tijdens een meditatie heb ik mezelf ooit in een visioen zien lopen op een dijk, met een kinderwagen, Mark en een klein meisje naast ons. Hindeloopen heeft een dijk. Dat kleine meisje is onze dochter Lucca, die op 20 maart 2017 geboren is. En in de kinderwagen ligt sinds 27 januari 2019 onze dochter Sophie.
Het is allemaal razendsnel gegaan, maar ik heb nooit aan ons getwijfeld. Mark en ik zijn meant to be. Vlak voor onze ontmoeting, heb ik voor mezelf de druk van de ketel gehaald. Ik heb me laten leiden door mijn gevoel en heb, ondanks mijn lijstje, niet meer zo krampachtig vastgehouden aan dat wat in mijn perfecte plaatje past. Het was geen liefde op het eerste gezicht met Mark. Ik zou hem niet omschrijven als ‘mijn type’, maar we passen wel supergoed bij elkaar.
Onvoorwaardelijke liefde tussen ons
Omdat alles zo snel is gegaan tussen ons, heb ik de laatste jaren ook wel als heftig ervaren. Ik heb zelfs tegen een burn-out aan gezeten en een postnatale depressie gehad. Dat is de andere kant van dit succesverhaal; je moet het in die korte tijd allemaal wel zien te verwerken, emotioneel. Dat vond ik best een uitdaging. We moesten elkaar nog goed leren kennen. En ik kwam mezelf ook tegen. Ik was altijd gewend alles zelf te doen. Dus als het even niet liep zoals het zou moeten, duwde ik Mark weg. ‘Laat maar’, zei ik dan. ‘Ga maar weg.’ Maar Mark ging niet weg. Hij bleef en steunde me.
Ik weet zeker dat ik met deze man oud ga worden. Er is een onvoorwaardelijke liefde tussen ons, dat kun je ook voelen als je net samen bent. Het valt anderen ook op. We horen zo vaak dat we een goede match zijn. Mark is een geweldige vader. Als ik hem bezig zie met Lucca en Sophie, weet ik dat ik me ook in dat opzicht geen betere man had kunnen wensen.”
Dit verhaal stond in Vriendin 9
Lees ook: Hella raakte ongepland zwanger op haar zeventiende