Sylvana kreeg een kind van een getrouwde man: ‘Hij heeft haar één keer gezien’

7 maart 2024

Sylvana (34) kreeg een relatie met de getrouwde Richard (48). Toen ze zwanger werd, koos hij toch voor zijn gezin. “Dat Merel geen vader in haar leven heeft, doet me pijn.”

Sylvana: “Natuurlijk wist ik dat het niet slim is om iets te beginnen met een getrouwde man. Maar elke vezel in mijn lichaam verlangde naar Richard. Wat ik voor hem voelde, had ik nog nooit eerder voor iemand gevoeld. Een vriendin die ik het had verteld, zei: ‘Je bent dom bezig. Stop ermee. Negen van de tien keer kiest zo’n man toch voor zijn gezin.’

Maar ik was enorm naïef en hield me vast aan de verhalen waarbij het wél goed afloopt. Oké, dat zijn er niet veel, maar ze bestaan. Ik was ervan overtuigd dat Richard voor mij wilde gaan. Hij gooide zijn werkschema om zodat hij met mij kon afspreken en stuurde me kaartjes waarop hij schreef dat hij van me hield. Die moeite doe je niet als het je alleen maar om de seks gaat.”

In vuur en vlam

“Richard en ik leerden elkaar zes jaar geleden kennen. Ik ging aan de slag als secretaresse bij een verzekeringsmaatschappij waar hij al een paar jaar werkte. De eerste keer dat ik hem zag, dacht ik: wat een mooie man. Hij kwam mijn werkkamer binnenlopen en nam me met zijn glimmende pretogen van top tot teen op. Hij kwam vrolijk en sociaal over en had een prachtige glimlach. Telkens als ik hem daarna in het pand tegenkwam, flirtte hij met me. Hij gaf me een knipoog en soms kleedde hij mij bijna met z’n ogen uit.

Na twee weken besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en hem een appje te sturen. Ik was sinds twee jaar gescheiden en vond het leuk weer eens aandacht te krijgen van een man. Dat hij bijna vijftien jaar ouder is dan ik, vond ik geen punt. Ik val op oudere mannen en mijn ouders schelen ook veel: veertien jaar. Zij zijn nog steeds gelukkig samen.

Al snel appten we er flink op los en onze berichten werden steeds erotischer. Hij zei dat hij niet kon wachten om me te zien en dat hij benieuwd was hoe ik zou zoenen. Of we niet eens konden afspreken in de vergaderruimte? Dat deden we na een paar weken. Terwijl niemand in de buurt was, zoende hij me. Ik stond helemaal in vuur en vlam. Wat was deze man leuk!”

Gek op mij

“Ik wist dat Richard getrouwd was en een dochter van vijftien had. Dat had hij me in een van zijn appjes verteld. Maar dat hield me niet tegen. Ik ben echt niet iemand die gaat stoken in een goed huwelijk. Maar Richard had gezegd dat zijn huwelijk een zinkend schip was. En collega’s merkten ons geflirt niet op, want dat deden we vrij onopvallend.

Een week na onze eerste zoen begonnen we buiten werktijd af te spreken. Dan vertelde Richard thuis dat hij ging sporten, ik bracht mijn kinderen, die toen twee en vijf waren, met een smoes naar mijn ex-man, en dan ­zagen we elkaar. De seks – soms in een park, soms in de auto – was heerlijk, maar we ­konden ook goed praten. We houden allebei van de natuur en hadden het zelfs over ­zaken als politiek.

Richard vertelde ook heel open over zijn thuissituatie. Hij voelde niets meer voor zijn vrouw. Hij was verliefd op mij en wilde met mij verder. Ik geloofde hem. Hij klonk vast­besloten en ik merkte aan alles dat hij gek op mij was. Soms kwam hij zelfs alleen even bij me thuis langs voor een zoen, terwijl hij een half uur verderop woonde. Ik kon alleen nog maar aan hem denken, droomde over hem en kon niet wachten om bij hem te zijn.”

Lees ook: Simone heeft een geheime relatie met een getrouwde man

Allebei blij

“Na vier maanden wilde Richard zijn vrouw vertellen over zijn affaire met mij. Maar op dat moment was zij gespannen omdat het niet goed ging met haar moeder, die kort daarna naar een verpleegtehuis zou verhuizen. ­Richard wilde daarom nog een paar weken wachten. Als de rust in huis was terug­gekeerd, zou hij zijn vrouw vertellen dat hij met mij verder wilde. Ik had daar begrip voor. Nog even geduld, dacht ik, en dan is hij helemaal van mij.

In diezelfde periode bleef mijn menstruatie uit. Ik ben wel vaker een paar dagen overtijd, maar dit keer waren mijn borsten ook erg ­gespannen. Het zal toch niet, dacht ik, en kocht voor de zekerheid een zwangerschapstest. Al snel verschenen er twee streepjes: hartstikke zwanger! Heel even was ik boos op mezelf: waarom was ik zo nonchalant geweest met het slikken van de pil? Maar al snel voelde ik ook blijdschap, want ik wilde altijd al een derde kind. Dat kwam nu eerder dan verwacht, maar was wat mij betreft heel welkom. Bang dat mijn zwangerschap gevolgen zou hebben voor mijn relatie met Richard, was ik niet. We waren bijna een half jaar samen en ik voelde aan alles dat wat wij hadden, heel sterk was. Richard reageerde positief toen ik het hem vertelde. Hij vond het geweldig om opnieuw vader te worden. Inmiddels waren we allebei van baan veranderd en Richard had het op zijn nieuwe werk erg druk. Daardoor kon hij niet mee naar de eerste echo. Het was geweldig om ons kindje te zien! Steeds als Richard en ik elkaar zagen, hadden we het over ons kind: hoe zou het eruitzien en wat vonden we een mooie naam? Het was heerlijk om te fantaseren over de toekomst en ik keek ernaar uit om samen met Richard een gezin te vormen. Hij noemde me zelfs al mama.”

Weg roze wolk

“Toen ik de kritieke eerste fase goed doorgekomen was, vertelde Richard zijn vrouw dat hij een ander had en dat we een kind verwachtten. Natuurlijk was ze woest en overstuur, ook al had ze blijkbaar wel vermoedens gehad. De dagen daarna sprak ik Richard alleen via de app. Prima, ik kon begrijpen dat hij thuis heel wat uit te leggen had. Maar na een paar dagen appte hij dat hij in de war was. Zijn vrouw was boos en verdrietig, maar wilde hem niet kwijt. Ze had hem herinnerd aan alle mooie momenten die ze als gezin hadden beleefd. En erop gewezen dat ze in een klein dorp woonden, waar iedereen elkaar kent. Dus als hij voor mij zou kiezen, zou hij alles kwijtraken. Hierdoor was hij erg gaan twijfelen: moest hij met mij verder, met zijn vrouw, of alleen? Hij was volledig de kluts kwijt. Ik wist niet wat ik hoorde. Hij had zo vaak gezegd dat hij voor mij ging en nu twijfelde hij?! Ik viel in één keer van mijn gelukzalige wolk af. Bam! Wat had ik gedaan? Hoe kon ik zo stom zijn om zwanger te raken van een getrouwde vent? De realiteit drong nu pas goed tot me door. Het was alsof ik alles eerder door een roze bril zag en nu ineens haarscherp: misschien zou ik er straks wel helemaal alleen voor staan, mét een baby… Die gedachte, in combinatie met mijn hormonen, maakte me van streek. Toch wilde ik Richard niet overhalen om voor mij te kiezen. Als je echt voor iemand wilt gaan, hoef je daar niet van overtuigd te worden. Toen ik Richard aan de telefoon had, zei ik: ‘Je moet je gevoel volgen. Ik kan je daar niet bij helpen.’ Ik kon alleen maar hopen dat hij voor mij zou kiezen.”

Aan de kant gezet

“Na een paar dagen spraken Richard en ik af in een restaurant. Toen ik de trieste blik in zijn ogen zag, voelde ik de bui al hangen. Hij vertelde dat hij en zijn vrouw aan hun relatie wilden werken. Het voelde als een klap in mijn gezicht. Ik had al die tijd gehoopt dat hij voor mij zou gaan, maar nu werd ik – hup – aan de kant gezet. Ik was nota bene zwanger van zijn kind, maar dat veranderde voor hem blijkbaar niets. De dagen daarna was ik heel erg verdrietig. Overdag hield ik me groot voor mijn kinderen, maar zodra zij in bed lagen, liet ik mijn tranen de vrije loop. Gelukkig kon ik mijn hart luchten bij mijn ouders en een paar goede vriendinnen. Mijn ouders waren niet blij met de situatie, maar wezen niet met een belerend vingertje naar me. Ik wist zelf ook wel dat ik iets heel stoms had gedaan.”

Erg ongemakkelijk

“Met Richard had ik de rest van mijn zwangerschap – ik had nog vijf maanden te gaan – weinig contact. Ik sprak hem via de app, bijvoorbeeld toen ik wist dat het een meisje werd. Maar hij reageerde heel zakelijk. Dat was moeilijk, maar ik besloot me er niet druk over te maken. Ik had genoeg aan mijn hoofd, want ik had de helft van de week twee kinderen om voor te zorgen. Zij waren nog te jong om zich af te vragen hoe de baby in mama’s buik kwam, maar keken uit naar de komst van hun zusje. Merel werd met 38 weken geboren. Mijn moeder en een vriendin waren bij de bevalling. Als Richard dat ook had gewild, had ik dat prima gevonden. Maar we hebben daar met geen woord over gerept. Een dag later heb ik hem een geboortekaartje gestuurd. Hij zei dat hij wilde langskomen, met zijn vrouw. Daar stemde ik mee in. Anders had zijn vrouw het bezoek tegengehouden en ik vond het belangrijk dat mijn dochter haar vader zou leren kennen. Ongemakkelijk was het natuurlijk wel. Heel erg ongemakkelijk. Richard nam Merel in zijn armen, terwijl zijn vrouw met een verbeten blik naast hem zat. Ik lag er opgelaten bij in het ziekenhuisbed, maar zag dat Richard heel verliefd naar zijn dochter keek. Een prachtig moment. Vijf minuten later trok zijn vrouw het niet meer, ze wist niet hoe snel ze met Richard weg moest komen. Hij riep nog dat we contact zouden houden, maar ik hoorde haar woedend zeggen dat dat er niet in zat.”

Ook interessant: Sylvia verliet haar man voor haar minnaar, maar kreeg spijt

Geen spijt

“Sindsdien heb ik niets meer van Richard vernomen. Ik heb hem appjes gestuurd met foto’s van Merel, maar die bleven op één vinkje staan. Ook op Facebook ben ik geblokkeerd. Dat hij niet voor mij heeft gekozen, daar kan ik mee leven. Maar dat Merel geen vader in haar leven heeft, doet me pijn. Ik probeer haar extra veel liefde te geven en zorg ervoor dat het haar aan niets ontbreekt. Laatst speelde ze bij een vriendinnetje. Daar zag ze twee gelukkige ouders. Thuis vroeg ze: ‘Waar is mijn papa?’ Toen moest ik wel even slikken, ook al wist ik al vijf jaar dat die vraag op een dag zou komen. ‘Jouw papa woont bij een andere vrouw. Hij kan niet komen’, zei ik. Merel keek me even vertwijfeld aan, maar rende toen weer naar haar Barbies. Later zal ze erover doorvragen en dan zal ik ook eerlijk antwoord geven. Ik wil er geen mooi verhaal van maken, het is wat het is. Ik heb mijn gevoel gevolgd en daar heb ik geen spijt van. Wel vind ik het triest dat het zo is gelopen voor mijn dochter en heb ik mijn lesje geleerd: ik ga nooit meer iets aan met een getrouwde man. Merel lijkt enorm op haar vader. Ze heeft zijn lach, zijn sprekende ogen. Toen ze een baby was, vond ik dat moeilijk: ik werd dagelijks aan Richard herinnerd. Nu niet meer, maar ik denk nog wel vaak aan hem. Ik blijf hoop houden dat hij iets van zich laat horen. Ik heb hem laten weten dat hij altijd welkom is. Als alleenstaande moeder kan ik me redden. Ik wil hem niet terug en hoef zijn geld niet. Maar al komt hij maar één keer per maand langs. Dan weet mijn dochter in elk geval dat hij bestaat.”

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.