Tanya: ‘Vrijheid blijheid. Waarom zou ik het bij één partner houden?’

5 augustus 2024

Tanya (27) heeft op dit moment drie relaties met drie verschillende mannen. Met de een woont ze samen, de ander is voor vakanties en weekendjes weg en de derde bezoekt ze musicals en theater. Tanya gelooft niet in monogamie. “Mijn hart is groot genoeg voor meer mannen.”

Tanya: “Op een verjaardag of etentje van vrienden kom ik alleen, met mijn lief Sven, mijn vriend Marc of mijn huisgenoot Armando. Of met twee van de drie. Ligt net aan mijn bui, mijn partners of de ruimdenkendheid van de mensen die me hebben uitgenodigd. Of ze open staan voor mijn levensinstelling en het polyamoreus-zijn. Dat houdt in dat je tegelijkertijd kan houden van meerdere mensen en daarmee ook verbintenissen aangaat. In mijn geval dus drie mannen. Maar bij mijn broers en ouders houd ik het bewust altijd bij één date. Ze zijn vrij traditioneel in hun denkwijzen. Ze vinden het al moeilijk genoeg dat ik iemand meeneem, want welke liefdespartner ik meebreng, verschilt nog wel eens per festiviteit.”

Of-óf, nooit en-én

“Achteraf gezien was ik al polyamoureus voordat ik überhaupt ooit van dat woord had gehoord. Alleen dacht ik dat wat ik voelde, verkeerd was. Dat ik niet helemaal spoorde. Als puber op de middelbare school was ik al op drie jongens tegelijkertijd verliefd, terwijl mijn vriendinnen er slechts een op het oog hadden. Ik ging bij wijze van spreken voor de hele boyband en niet voor alleen de zanger. En toen ik op mijn zeventiende mijn eerste echte verkering kreeg met Appie, vond ik zijn broer Leo net zo leuk. Het verwarde me enorm. Omdat ik nog steeds dacht dat ik niet tegelijkertijd verliefd kon zijn op allebei, maakte ik het uit. Ik vond vast geen van tweeën leuk genoeg, concludeerde ik. Alhoewel mijn hart iets anders vertelde, want die sloeg meteen over als ik Appie of Leo zag op school. Maar in het dorp waarin ik werd grootgebracht, was een heteroseksuele, monogame relatie de norm. Of-óf, nooit en-én. Mijn eigen ouders zijn al vierenveertig jaar samen en mijn broers – ik ben het nakomertje – zijn respectievelijk 15 en 12,5 jaar getrouwd. Dan ga je niet ineens op een familie-etentje vertellen dat je meerdere jongens leuk vindt of wil aanrommelen met meerdere partners. Je wil immers normaal zijn en in de pas lopen.

Maar ik merkte toen ook al dat een vaste relatie, zoals iedereen in mijn familie die had, niets voor mij was. Veel te benauwend en beklemmend. Ze deden als stel alles samen. Als mijn oudste broer een nacht ging vissen, vond mijn schoonzus dat al ‘ongezellig’. Sowieso moest ik er niet aan denken om met iemand samen te zijn en daarna nooit meer een ander te mogen zoenen. Laat staan seks hebben. Toch hield ik me in die tijd keurig aan het één-man-principe, al voelde het niet goed. Vaak was ik na een paar maanden alweer klaar met de relatie en fladderde ik alweer naar de volgende verkering. Ik dacht weleens na over hoe het zou zijn als ik een relatie met meerdere mannen zou hebben, maar de voorbeelden die ik kende, waren een beetje sensatie-achtig of extreem Amerikaans. Ik keek op TLC naar Sister Wives, waar één man (Kody Browen) samenwoont met vier echtgenotes en 17 kinderen heeft. Daar kon ik me totaal niet in inleven. Ik ben voorstander van meerdere relaties, die op hun beurt ook weer andere liefdespartners mogen hebben. Graag zelfs, want dat gaat uit van gelijkwaardigheid. Dat is bij deze Kody niet het geval. Zijn vrouwen behoren aan hem toe en moeten hem trouw zijn. Niks voor mij.”

Liefde delen

“Vijf jaar geleden kreeg ik mijn allereerste serieuze relatie met Maxime. Ik was hoteldebotelverliefd op hem en dat gevoel hield zelfs langer dan een paar maanden aan. We woonden niet samen, maar waren wel vaak bij elkaar.  Na een half jaar ontmoette ik Marc, tijdens een avond stappen. We raakten aan de praat, deden een paar shotjes en ik ging met hem mee naar huis. De seks was fantastisch en toen ik ’s morgens wakker werd in zijn armen, voelde ik me fantastisch. Ik had totaal geen last van schaamte of schuldgevoel. En ik was nog net zo gek op Maxime. Bij thuiskomst heb ik Maxime meteen opgebiecht dat ik seks had gehad met een ander. Van liegen houd ik niet. Maxime was enorm van slag. Hij begon te huilen, raakte vreselijk overstuur. Ik vond het erg hem zo verdrietig te zien, maar probeerde hem gerust te stellen. Marc wist van zijn bestaan en vormde geen bedreiging. En mijn hart was groot genoeg voor twee mannen.

Maxime moest wennen aan het idee, zei hij. Hij vroeg om een soort proefperiode, waarin hij wilde leren mij te delen. Natuurlijk kon dat. Zelf genoot ik enorm van die tijd. Ik vond hen allebei even leuk. Sterker nog, mijn verliefdheidsgevoel werd versterkt door hen twee. Wat ik bij de één miste, vulde de ander aan. Helaas kon Maxime het niet aan. Hij wilde heel graag huisje, boompje, beestje en geen vriendin die ook bij een ander sliep. Met pijn in zijn hart verbrak hij onze relatie. Daar heb ik toen best veel verdriet van gehad, want ik hield oprecht van Maxime. Vanuit datzelfde sterke gevoel van houden van heb ik hem laten gaan. Ik gunde hem zijn geluk. Maar ook mezelf, want nu ik eenmaal had geproefd aan een dubbele relatie, wilde ik niet meer terug. Ik had inmiddels ontdekt dat er ook gewoon een naam voor mijn geaardheid was en dat er niks vunzigs aan was. Blijkbaar heette ik polyamoreus en was ik in staat van meerdere mannen tegelijk te houden. Eigenlijk net zoals een moeder even gek is op al haar kinderen zonder een favoriet te hebben. Of jij van je vader en moeder kan houden, kan ik dat van meerdere liefdespartners. Waarom zou romantische liefde dan per se exclusief moeten zijn?

Marc en ik bleven elkaar zien, maar het werd niet ineens 24/7 samen. Marc zou dat misschien best hebben gewild, hij is ook de enige met wie ik omga die daarnaast geen ander heeft. Maar ik wilde dat niet meer en zocht actief naar een nieuwe partner. Op ‘normale’ datingapps merkte ik dat als ik in mijn profiel aangaf polyamoreus te zijn, mensen eerder nieuwsgierig waren naar mijn seksuele voorkeur dan naar mij. Dus ik werd lid van speciale apps waar meer ruimdenkendere mannen te vinden waren. Daar ontmoette ik Armando, een biseksuele man van 30. Hij had een relatie met een man, maar zocht er een vriendin bij. Eigenlijk een huisgenote met benefits. Iemand om de huur van zijn appartement mee te delen én af en toe het bed. Het klikte fantastisch tussen ons en omdat hij een prachtig huis had en ik best groter wilde wonen, trok ik bij hem in. Ik heb er gewoon mijn eigen slaapkamer en ik kan meenemen wie ik wil, net zoals Armando dat doet. Werkt super.

Een half jaar terug werd ik via via gekoppeld aan Sven. Ook hij heeft een poly-relatie. Sven woont samen met Ellen, ik ben zijn tweede liefde. We zijn erg van de musicals en cabaret. We hebben een theaterabonnement en gaan zeker twee keer per maand naar een show. Met Sven heb ik de minste seks, maar we zoenen vaak en houden handjes vast. Het is een heerlijke man, met wie ik graag op stap ga. Een perfecte toevoeging in mijn volle, maar zeer bevredigende liefdesleven.”

Met open vizier vreemd gaan

“Over mijn liefdesleven ben ik open, maar wel selectief. Ik bazuin niets rond op mijn werk en vertel ook niet bij de eerste ontmoeting dat ik drie lovers heb. Ik heb geen zin in allerlei brutale vragen of ongevraagd commentaar. Vaak krijg ik als respons: ‘dat zou ik niet kunnen’. Ik snap die reactie, maar heb je er wel serieus over nagedacht? Het is ongeveer de allereerlijkste en mooiste relatievorm. In monogamie geloof ik niet. Als je de cijfers leest over hoeveel mensen vreemd gaan – ik geloof dat het wordt geschat op 1 op de 3 – dan moet de rest van de wereld eigenlijk net zo vrijdenkend zijn. Maar gek genoeg doet iedereen er heel raar over. Waarschijnlijk doen ze het liever stiekem dan dat ze met open vizier het bed induiken met een ander? Kicken zij op het geheimzinnige aspect van vreemdgaan? Ik snap daar niets van. Het lijkt me zo pijnlijk en vooral gemeen.

Voor al mijn partners geldt dat ze precies weten met wie ik omga. Zelfs als ik een date heb met een vierde man, vertel ik dat eerlijk aan alle drie. Ik ben niemands bezit, net zoals zij mogen zien wie ze willen. Andersom verwacht ik die eerlijkheid ook van hen. Als zij op vakantie gaan met een andere man of vrouw, dan hoor ik dat graag. Als Sven een keer een wilde nacht heeft gehad met een nieuwe vrouw, ben ik vaak de eerste aan wie hij het vertelt. Ik weet zelfs precies wanneer Armando seks heeft met zijn vaste vriend. Dat kan ik letterlijk door de muren heen horen, haha. Natuurlijk speelt jaloezie een rol. Dat is een gezonde eigenschap en die heb ik ook. Ik kan best jaloers zijn als Sven liever met een vriendin gaat eten dan met mij op stap wil. Of als ik hoor dat Marc veel aandacht krijgt van vrouwen op Tinder en een stemmetje diep in mij denkt: o, die zijn vast veel knapper dan ik. Dat gevoel laat ik toe. Het is helemaal niet erg, zolang je het bij jezelf houdt. Ik zal mijn liefjes nooit iets verwijten, het is mijn onzekerheid als ik jaloers ben, dat komt niet door hun gedrag.

De kans dat Marc uiteindelijk toch iemand tegenkomt met wie hij een exclusieve relatie kan krijgen, misschien zelfs kinderen, is natuurlijk groot. Dat risico heb ik allang ingecalculeerd. Ik laat hem dan uit liefde gaan, want ik kan hem dat leven toch niet geven. Het zou egoïstisch zijn om hem een gezinsleven te ontnemen. Of ik zelf ooit kinderen wil? Geen idee. Zoals ik er nu over denk niet. Het lijkt me ingewikkeld. Ik wil een kind niet verwarren of belasten met mijn geaardheid. Wat dat betreft denk ik nog wel ouderwets: een kind hoort te worden geboren binnen een huwelijk met een vader en een moeder of voor mijn part twee moeders of twee vaders, maar niet een moeder, vader en meerdere bij-vaders. Officieel trouwen is sowieso geen optie, want bigamie is hartstikke verboden en ik wil ook niet voor één huwelijk kiezen. Mijn ideaalbeeld voor de toekomst zou een groot huis zijn waarin meerdere appartementen zitten, waarin mijn minnaars dan weer wonen. Een groot romantisch netwerk, zowel voor al mijn partners als voor mij.”

Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.