Vlak nadat Bernice het contact met haar vader herstelde, overleed hij plotseling

1 juli 2021

Afscheid nemen van een dierbare doet altijd pijn. Soms kun je je erop voorbereiden, maar soms blijkt een gesprek met iemand totaal onverwachts de allerlaatste te zijn. Vlak nadat Bernice het contact met haar vader herstelde, overleed hij plotseling aan een hartstilstand.

“Toen ik drie jaar was, gingen mijn ouders uit elkaar. Tot mijn achtste was er nog een bezoekregeling met mijn vader, maar uiteindelijk was er zoveel gebeurd, waardoor het moeilijk was om een goede band op te bouwen. Het contact is toen helemaal stopgezet.

Ik bleef bij mijn moeder wonen, maar ook daar was de situatie niet ideaal. Op mijn vijftiende besloot ik dan ook dat het beter voor me zou zijn om het huis uit te gaan. In die periode kreeg ik meer contact met mijn tante, de zus van mijn vader. Ze vertelde dat mijn vader opnieuw getrouwd was en dat ik twee halfbroertjes had. Ik genoot van de verhalen die ze over hem vertelde en ik merkte dat ik steeds nieuwsgieriger naar hem werd. Toen ze ook nog eens vertelde dat mijn vader had gezegd dat hij mij miste, werd mijn nieuwsgierigheid nog meer aangewakkerd.”

Hereniging

“Op het 50-jarige huwelijksfeest van mijn opa en oma heb ik mijn vader voor het eerst sinds jaren weer gezien. Ik weet nog goed hoe zenuwachtig ik was, maar ik was vooral ook heel benieuwd. Aan het begin was het onwennig, maar toch voelde het ook al snel vertrouwd. Mijn vader vond het moeilijk om zijn emoties te uiten, maar van mijn tante hoorde ik dat hij het ook fijn vond en blij was om mij weer te zien.

Mijn vader en ik besloten het contact rustig op te bouwen om elkaar opnieuw te leren kennen. We spraken bijvoorbeeld af in een restaurant bij ons in de buurt en dan dronken we samen warme chocolademelk. Daar waren we allebei dol op. Nadat ik mijn vader weer een aantal keer had gezien, besloot ik dat ik hem een brief wilde schrijven. Toch stelde ik het steeds uit, omdat ik het te moeilijk en misschien wel te confronterend vond. Ik heb de brief uiteindelijk wel geschreven, maar mijn vader heeft hem nooit meer kunnen lezen.”

Hartaanval

“Een halfjaar nadat ik mijn vader voor het eerst weer had gezien, stonden mijn oom en tante plotseling op de stoep. ‘We moeten je iets vertellen, Bernice’, zeiden ze. Gelijk spookte het door mijn hoofd dat mijn opa of oma was overleden. ‘Het is je vader. Hij heeft een hartaanval gehad’, zei mijn tante. Op dat moment stortte mijn wereld in en barstte ik gelijk in tranen uit.

De dood van mijn vader kwam veel harder binnen dan ik had verwacht. Na jaren zonder contact waren we juist de tijd aan het inhalen en bouwden we aan een toekomst samen. Ik had hem nog zoveel vragen willen stellen. Zijn kijk op het leven willen ontdekken en willen vragen hoe het verleden hem gevormd heeft. Maar het allerliefst had ik hem samen met mijn zoon gezien. Hij zou een geweldige opa zijn geweest, daar ben ik van overtuigd. Gelukkig heeft mijn opa wel nog tweeëneenhalf jaar van zijn achterkleinkind mogen genieten, en daardoor heeft mijn zoon toch een stukje van zijn opa bij zich gehad.”

Tekst: Lisa Schoenmaker