Het volle leven van nieuwslezeres Merel Westrik: ‘Ik ben niet streng voor mezelf, eerder aardig’

Ben je niet bang om een ‘oude’ moeder te worden?

“Zelf ben ik mijn moeder alleen maar leuker gaan vinden naarmate ze ouder werd. Volgens mij is het dus juist een zegen voor het eventuele kind dat ik later ga krijgen, dat ik wat ouder zal zijn. Bovendien is mijn vriend sportief dus dat scheelt: ik kan ze voorlezen, hij kan lekker actief met ze doen! Het ontroert me hoe je er zó voor iemand kunt zijn in zijn leven. Mijn nichtje zei laatst: ‘Ik vind jou zo lief!’ Hop, daar ging ik al: tranen! Moet je je voorstellen dat het nog dichterbij komt… Ja, daar schrok ik wel van. Wat ik leuk vind aan kinderen: als ik zie hoe mijn neefje en nichtje het leven beleven, voel ik me ook weer kind. Je leert je weer te verwonderen, dingen mooi te vinden. Met open mond naar kerstverlichting in de straat te kijken. Ja, het moederschap lijkt me heftig, maar ik wil het wel meemaken.”

Je bent inmiddels zes jaar samen met je vriend Patrick. Ken je hem via je werk?

“Nee, hij doet heel ander werk dan ik, hij herontwikkelt samen met een andere partij een industrieel gebied in Amsterdam Noord. Het is geweldig voor de stad dat er nieuwe plekken ontstaan waar mensen kunnen wonen. Ik hou heel erg van Amsterdam. In de tien jaar dat ik bij AT5 heb gewerkt, heb ik de stad leren kennen van de Bijlmer tot Slotervaart. De kwaliteit van leven in Amsterdam is ongekend. Mijn eerste woning was antikraak, in AmsterdamOost. Als ik uit m’n bed stapte, viel ik bijna met mijn hoofd in de wcpot, zo klein was het. ’s Zomers was het 45 graden in mijn kamertje en brandde je weg, in de winter stonden de ijsbloemen op de ramen. Nu zijn die buurten opgeknapt, het is er zo mooi geworden. Maar ik woon er niet meer, ik woon nu heel chic aan het Vondelpark. Dat is niet helemaal mijn verdienste, ik ben ingetrokken bij mijn liefde. We waren anderhalf jaar samen en aangezien zijn appartement twee keer zo groot was als het mijne én aan het park lag, was die keuze niet moeilijk.”

Je presenteert inmiddels al drie jaar het RTL Nieuws. Waarom ben je eigenlijk de journalistiek ingegaan?

“Omdat ik niet zo goed wist wat ik na mijn havo wilde. Het leek me slim om mijn algemene kennis te vergroten, want: wat wist ik nou helemaal? Daarnaast hield ik van schrijven. Dat heb ik altijd wel gehad, ik werkte mee aan schoolkranten en mijn moeder was lerares Nederlands. In mijn laatste jaar van de studie kon je kiezen tussen schrijven en televisie, toen dacht ik: tv is gewoon het allermooiste medium dat er bestaat. De impact van beeld gecombineerd met tekst… De hele wereld komt zo je huiskamer in – het blijft magisch, vind je niet? Alles komt voorbij: van nieuw ontdekte diersoorten tot de oorlog in Syrië. Beeld kan raken en ontroeren. Dat vind ik nog steeds een ongelofelijk fenomeen.”

Bij tv is uiterlijk wel erg belangrijk. Hoe let jij daarop?

“Nou, er gebeurt behoorlijk veel aan mijn uiterlijk als ik op tv ga, visagisten doen veel aan mijn haar en makeup! Ik probeer er zo uit te zien dat het niet te veel afleidt, dus geen rare printjes of te veel makeup. En ik draag geen sieraden, daar hou ik niet van. Ik zie natuurlijk wel dingen aan mezelf, zoals laatst een vouw in mijn gezicht. Toen zei iemand dat ik dan op een zijden kussen moet slapen. Ik zei: ‘Ben je gek geworden… een vouw, ja en?!’  Het is nu eenmaal zo. Ik doe mascara op als ik de deur uitga en een beetje poeder als ik plekjes of pukkels heb.”