Sylvia: ‘Ik heb nooit seks, maar tóch een gelukkige relatie’

27 december 2023

Al 12 jaar lang is Sylvia (36) samen met Ben (34). Ze zijn heel gelukkig, maar er is één ding dat opvalt in hun relatie: ze hebben nooit seks. “Als we beweging willen, gaan we wel een uurtje rennen in het bos.”

Sylvia: “Seks het allerbelangrijkst in een relatie? Mijn twee beste vriendinnen vinden van wel, maar ik ben het daar volkomen mee oneens. Ik vind seks zó overgewaardeerd. Liefde, vertrouwen en vriendschap zijn in mijn ogen veel belangrijker in een huwelijk dan elke week een paar minuten seks. Mijn man Ben en ik knuffelen veel, maar hebben nauwelijks nog seks. Als het eens per jaar is, is het veel. We hechten allebei weinig waarde aan de ‘daad’ en hebben geen hoog libido. Toch zijn we ongelofelijk happy samen. Wij bewijzen al 12 jaar dat onthouding prima kan, en dat je helemaal geen zogenaamde standaard van ‘2 keer per week seks’ moet halen om een gelukkig huwelijk te kunnen hebben.”

Heel laag libido

“In mijn jeugdjaren ben ik best actief geweest op het gebied van seks. Ik heb een stuk of zes verschillende bedpartners gehad, voordat ik in 2002 Ben leerde kennen. Met enkele van mijn exen heb ik fl ink geëxperimenteerd. Van Kamasutra-standjes tot aan handboeien en zweepjes, niks was te gek. Het moest almaar heftiger en beter. Ik heb zelfs een keer een erotische beurs bezocht. Maar wanneer ik daarop terugkijk, was seks in die jaren meer een vorm van aandacht en een middel om mannen aan me te binden. Zelf raakte ik er nooit heel opgewonden van. Ik was onzeker over mijn uiterlijk en zocht bevestiging in bed. Ook kreeg ik nooit een orgasme, ik fakete me door een vrijpartij heen. Mijn voldoening haalde ik uit het feit dat zo’n man dan helemaal uitgeput naast me in bed lag en me vertelde hoe gek hij op me was. Dat ik, terwijl hij boven op me tekeer ging, nadacht over de mooie schoenen die ik in de etalage had zien staan, wist hij natuurlijk niet. Ik was alleen maar blij dat hij aan zijn gerief kwam en ik even de allerleukste vrouw van de wereld was. Lang dacht ik dat er iets mis was met mij, omdat ik nooit een orgasme kreeg. Maar toen ik erover ging lezen op internet, bleek dat ik lang niet de enige was. Er zijn ook andere vrouwen die prima zonder seks kunnen leven. Bij Ben hoef ik geen tegenprestatie te verrichten om liefdesuitingen of complimentjes te ontvangen. Vanaf het moment dat wij verkering kregen, is hij lief en attent. Hij vindt me leuk om wie ik ben, niet om mijn trucjes. Ik hoef geen moment te twijfelen aan zijn liefde. Voor Ben is seks helemaal geen issue. Hij heeft voor mij één andere vriendin gehad en zij had last van vaginisme, waardoor het voor haar moeilijk was om seks te hebben – dus toen deden ze het ook al nooit. Ben mist seks dus ook niet. Hij zegt altijd: ‘Klaarkomen kan ik met mijn hand ook wel, daar heb ik geen vrouw bij nodig en dan gaat het nog sneller ook’. Hij heeft gewoon een heel laag libido en hij kijkt liever tv in bed, dan dat hij seks wil. Op onze huwelijksnacht telden we de enveloppen, onze huwelijksreis was alleen spannend vanwege de dvd-boxen die we meenamen. We keken tot diep in de nacht op onze hotelkamer naar de serie Lost. In twee weken hebben we bijna de volledige serie gezien, misschien hebben we één avond een uitzondering gemaakt voor een snelle vrijpartij. Zelfs porno doet Ben niks. Als ik soms expres langs adult channels op onze mediabox zap, vraagt hij of het alsjeblieft af mag. Ik weet niet of en hoe vaak hij zichzelf bevredigt, daar praten we niet over, maar ik geloof nooit dat het vaak is. Ik heb Ben nog nooit betrapt terwijl hij onder de douche met zichzelf speelde of bepaalde zakdoekjes in de pedaalemmer gevonden.”

Onsmakelijk idee

“Als ik anderen vertel over ons weinig spannende seksleven, krijg ik altijd negatieve reacties. Ik heb het wel op een forum gedeeld en ook met mijn beste vriendinnen besproken. Maar zij zeggen me niet te begrijpen. Ze vinden dat we te jong zijn voor zo’n ‘saai’ leven. Ze noemen het zelfs ‘ongezond’. Maar wat heeft leeftijd ermee te maken? En wie bepaalt wat gezond is en wat niet? Bovendien: wat voegt seks nou werkelijk toe? Laten we wel zijn: het is iets wat twee lichamen doen, daar moet je geen liefde aan koppelen. Terwijl Ben en ik extreem intiem zijn: we kussen elkaar, we liggen – weliswaar aangekleed – graag tegen elkaar aan op de bank, we vertellen elkaar regelmatig hoeveel we van elkaar houden, kijken elkaar daarbij in de ogen, strelen over elkaars haar en rug, lopen hand in hand op straat en zijn elke avond gezellig samen. Geen van tweeën heeft dan veel behoefte aan het gezelschap van anderen, laat staan om tot diep in de nacht uit te gaan. We zijn samen één. Alleen dan zonder daar fysiek intiem bij te zijn. Ik krijg ook vaak de vraag of ik dan niks mis, of gefrustreerd en zeurderig raak. Nee, waarom? Ik heb nog nooit een orgasme gehad, dus ik weet ook niet wat ik dan precies zou moeten missen. Ik doe ook niet aan zelf bevrediging, daar zie ik het nut niet van in. Ik vind het een onsmakelijk idee om mezelf met een plastic staaf te betasten. Volgens mij is het vrouwelijk orgasme iets van de laatste jaren, ik geloof nooit dat mijn oma en de vrouwen van voor haar generatie ooit klaarkwamen en zij misten toch ook niks? Seks was toen echt voor de voortplanting bedoeld, niemand klaagde als je maanden ‘droog’ stond. Pas sinds de seksuele revolutie moeten we opeens allemaal zo nodig heftige en meeslepende vrijpartijen hebben, urenlange seksmarathons houden en voldoen aan een standaard. Nou, Ben en ik doen daar lekker niet aan mee. Als we beweging willen, gaan we wel een uurtje rennen in het bos. De enige reden om eventueel binnenkort weer seks te hebben, is dat we misschien kinderen willen. We zijn daar nog niet helemaal uit. Ben heeft geen sterke kinderwens, maar wil mij ook het moederschap niet misgunnen. Zelf twijfel ik. Ik heb heel lang het onderwerp voor me uit geschoven, omdat ik eerst andere doelen wilde volbrengen: een studie afronden, een goede baan vinden, genoeg geld verdienen voor een eigen huis, een keer een mooie verre reis maken. Nu dat allemaal is gelukt, ik 36 jaar ben en in principe niets een kind meer in de weg staat, weet ik niet of ik er goed aan doe. Aan de ene kant hebben mijn twee jongere zusjes nu kinderen en geniet ik erg van mijn neefje en nichtje, maar ik zie ook hoe zwaar de verantwoordelijkheid is die kinderen met zich meebrengen. Wil ik hier mijn vrijheid wel voor opgeven? Kan ik een goede moeder zijn, als ik ook fulltime wil blijven werken? En kan ik alle gebroken nachten aan? Ik heb minstens negen uur slaap nodig om te functioneren. Die vragen spoken op dit moment door mijn hoofd en maken dat ik de beslissing nog steeds voor me uit schuif.”

Op de klok vrijen

“Als ik eerlijk ben, zie ik ook op tegen het verplichte vrijen. Zo heeft het bij mijn zus Karlijn twee jaar geduurd voordat ze zwanger raakte, mijn andere zus deed er zelfs vier jaar over. Ik heb geen idee of moeizaam zwanger raken erfelijk is, maar ik moet er niet aan denken dat wij straks ook ‘op de klok’ moeten vrijen. Of uiteindelijk in een vruchtbaarheidskliniek belanden, waar we dan met een potje sperma langs komen. Ik krijg Ben vast niet zo gek dat hij zich elke maand in een kamertje met een Playboy gaat terugtrekken. Op zich ben ik al jaren niet meer aan de pil. Ik slikte elke dag hormonen, terwijl de kans op een zwangerschap sowieso al nihil was, omdat we het simpelweg niet deden. En die ene keer dat we vanuit een soort probeersel of na een paar drankjes te veel op Oudjaarsavond weer eens vreeën, voldeed een condoom. Maar de laatste keer dat we seks hadden, kan ik me niet eens meer herinneren.”

Volkomen gelukkig

“Eigenlijk vind ik mijn seksleven – of het gebrek daaraan – privé. Het lijkt alsof ik er makkelijk over praat, maar ik ben best preuts en heb er moeite mee om over dit onderwerp te praten. Mijn man weet ook niet dat ik dit doe, hij zou het raar vinden. Dat ik mijn verhaal toch anoniem vertel op fora en in Vriendin is vooral om eens een ander licht te werpen op seks. Ik stoor me aan het heilige móeten als het om seks gaat. Alsof je relatie alleen maar goed is als je regelmatig seks hebt. Onzin. Ik heb weleens gelezen dat nergens zo veel over wordt gelogen als over seks. Dus wat klopt er dan van die onderzoeken waaruit blijkt dat mensen het gemiddeld twee keer per week doen? Ik denk dat er veel meer stellen zijn die nauwelijks vrijen, maar die daar niet eerlijk over durven zijn. Ik geloof best dat er iets niet goed zit in je relatie als de één elke dag wil en de ander nooit. Dan heb je allebei een andere verwachting en raak je gefrustreerd. Maar als je, zoals in ons geval, het er allebei over eens bent dat seks geen noodzaak is en er ook andere vormen van intimiteit mogelijk zijn, waarom niet? Waarom zou dat dan zo erg zijn? We hebben echt geen broer-zusrelatie, zoals een medeforummer laatst spottend opmerkte. De dingen die ik met mijn man doe, zou ik nóóit met een ander doen en zeker als vreemdgaan typeren. Daar hoef je echt niet voor uit de kleren. Mijn man en ik kunnen urenlang zoenen, heerlijk. En dat is echt niet keurig op elkaars wang! En als Ben mijn hand vastpakt als we na een gezellig etentje naar huis lopen, voel ik dat tot in mijn tenen. We moeten ophouden elkaar in een hokje te plaatsen en naar elkaar te wijzen. Iedereen beleeft zijn relatie op zijn eigen manier. Vandaar mijn verhaal. Ik hoop dat ik vrouwen inspireer en stellen wiens seks leven misschien tijdelijk in een dipje zit hiermee een hart onder de riem steek: ook zonder seks kun je volkomen gelukkig zijn!”

Tip van de redactie

Seks is iets persoonlijks, en daarom is verschil in verlangen onvermijdelijk binnen een partnerrelatie. Maar in plaats van dit verschil als een probleem te zien, moet je het aanvaarden als een extra dynamiek voor je seksleven! Seks hoeft namelijk helemaal niet saai te worden naarmate je langer samen bent met je partner. Lees er alles over in dit boek. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.