Kirsten: ‘Mijn droomman gaat trouwen, maar niet met mij’

22 januari 2024

Als Kirsten (28) Joost tegenkomt, valt ze als een blok voor hem. Alleen hij niet voor haar. Wel worden ze beste vrienden. ”Ik bleef hoop houden, totdat hij belde: ‘Ik heb Marloes ten huwelijk gevraagd!’ De hele avond heb ik gehuild: Nu was het definitief.”

Verliefd op allerbeste maatje

Kirsten: “Al tien jaar ben ik verliefd op mijn allerbeste maatje Joost. Hij heeft geen idee van mijn gevoelens voor hem. Ik heb hem nooit iets verteld, omdat Joost lang geleden eens tegen me zei dat hij blij is dat hij een vriendin heeft voor wie hij geen gevoelens heeft. Verliefdheid maakt alles tenslotte zo complex. Hij moest eens weten dat ik precies weet hoe lastig dat is.

Over een paar weken trouwt hij. Met een vrouw die totaal niet bij hem past – vind ik. Ze is al jaren zijn vriendin en ik kijk al jaren aan de zijlijn toe hoe zij het leven leidt dat ik eigenlijk had willen hebben. Toen Joost me vroeg getuige te zijn op zijn huwelijk, aarzelde ik geen moment. Natuurlijk zei ik ja. Maar wat zie ik op tegen deze dag, waarna het voorgoed te laat zal zijn om Joost te vertellen over mijn ware gevoelens.”

Enorm flirten

“Ik leerde Joost kennen tijdens een avondje in de kroeg. Hij zat, net als ik, nog op school en was die avond uit met zijn vrienden. Omdat zij precies met vier jongens waren en wij met vier meiden, trokken we automatisch naar elkaar toe. Het was supergezellig. Tussen de drie jongens en mijn vriendinnen was er meteen een klik. Joost en ik bleven ‘over’. En daar was ik blij mee, want Joost was helemaal mijn type. Lang, donker, een goedgebouwd lichaam en een lieve, zachte uitstraling. Ik stond meteen in de flirtstand en ging ervoor. Maar dat ik niet zijn type was, werd me algauw duidelijk. In de kroeg bleven zijn ogen rusten op kleine, stevige vrouwen. Daar kwam ik met mijn lange, dunne lijf duidelijk niet bij in de buurt. Ik baalde ervan, want ik voelde me meteen enorm op mijn gemak bij Joost. Niet alleen zijn uiterlijk stond me aan, we hadden ook genoeg gespreksstof. Joost en ik lachten wat af die avond en nacht en nog voor de zon opkwam, was ik stapelverliefd op hem. Joost was helaas volledig ongevoelig voor mijn charmes. Ik deed enorm mijn best zijn aandacht te trekken en met hem te flirten, maar hij hapte niet toe. Hij wees me zelfs vrouwen aan in de kroeg die hij aantrekkelijk vond. In plaats van die avond naar huis te gaan met deze wereldvent, wisselden we telefoonnummers uit en beloofden elkaar snel weer te zien. Die avond was wel het begin van onze hechte vriendschap.”

Glunderen

“Joost is echt mijn maatje. Wat vrouwen normaal gesproken met hun vriendinnen bespreken, bespreek ik met hem. Hij gaat mee de stad in als ik nieuwe kleding nodig heb en vangt me op als ik weer eens een relatie heb beëindigd. Alleen is ook maar alleen en omdat er van Joost niets te verwachten valt op dat gebied, stort ik me elke keer weer vol overgave in het daten. Maar hoe ik ook zoek, niemand geeft me hetzelfde gevoel als hij. En daarom is er niemand goed genoeg of komt ook maar in de buurt van serieus relatiemateriaal. Als Joost me troost wanneer er weer een relatie is gesneuveld, veegt hij eigenlijk de tranen weg die vallen vanwege hem. Omdat ik zo graag zou willen dat hij verliefd op mij wordt. Maar dat zal nooit gebeuren, want hij heeft inmiddels een relatie met Marloes. Marloes, die letterlijk alles is wat ik niet ben en voor wie Joost als een blok is gevallen.

Dat gebeurde ongeveer een jaar nadat Joost en ik elkaar leerden kennen. Hij vertelde me dat hij verliefd was geworden, en het bleek wederzijds. Wat baalde ik dat ik hem zo zag stralen door een andere vrouw en tegelijkertijd gunde ik hem het geluk. Hij glunderde van oor tot oor toen hij me, meer dan me lief was, vertelde over hoe mooi en leuk ze is en hoe ontzettend hij bofte dat hij haar tegen was gekomen. Trots liet hij me foto’s zien van hen samen. Ik slikte mijn gevoelens weg, zei dat ik heel blij voor hem was en dat ik het leuk zou vinden haar te ontmoeten.”

Lees ook: Zoë: ‘Mijn beste vriend bleek een goede minnaar’

Veelbetekenende blik

“Joost had Marloes al verteld over zijn vriendschap met mij en zij wilde mij ook graag leren kennen. Een paar weken daarna spraken we af samen iets te eten. Omdat ik niet alleen wilde eten met het happy couple, strikte ik voor die avond ook een date. Ik had totaal niet het gevoel dat het iets zou kunnen worden met die jongen, maar alleen aan tafel met die twee tortelduifjes zag ik echt niet zitten. Toen we samen het restaurant binnenliepen, zag ik ze al zitten. Marloes zat dicht tegen Joost aan. Ik zette mijn jaloezie aan de kant, pakte de hand van mijn date en liep naar ze toe om kennis te maken. Marloes deed ogenschijnlijk vriendelijk, maar ik voelde dat ze me bekeek en screende. Waarschijnlijk pikte ze mijn gevoelens voor Joost feilloos op. Ik had in elk geval niet het gevoel dat we vriendinnen zouden worden en eerlijk gezegd was mijn eerste indruk van haar ook niet al te best.

De hele avond bleef ze dicht tegen Joost aangeplakt zitten en keek me geregeld veelbetekenend, bijna waarschuwend aan. Joost had niet in de gaten dat de sfeer tussen ons niet bepaald warm was. Hij kletste wat met mijn date, wierp verliefde blikken op Marloes en keek mij heel gelukkig aan. Ik was zo blij voor hem en tegelijkertijd dacht ik: waarom zij? Want hoewel ik qua uiterlijk zijn keuze voor Marloes kon begrijpen, stond haar karakter me meteen al enorm tegen. Ze had over alles en iedereen een mening, lachte mensen in het restaurant uit om hoe ze eruitzagen, vond werken ‘tijdverspilling’ en mensen die de massa volgden sneue types. Ze had wel vage plannen om ooit haar eigen bedrijf te beginnen, maar op dit moment vond ze het heerlijk om thuis te zijn, te schilderen en lange wandelingen te maken met de hond. Ze betaalde haar huis van een uitkering en vond dat prima. Joost heeft zelf hard gewerkt om te komen waar hij nu is en verdient goed. Hoe kon hij nu vallen voor deze vrouw, die precies het tegenovergestelde leek? Maar Joost vond haar geweldig. Hij vond het heerlijk dat Marloes zo lekker haar eigen gang ging en geen slaaf was van de maatschappij. Ze was een vrije vogel en hij kon, zo vond hij, nog veel van haar leren. Ik dacht alleen maar: die verveelt zich heel snel met haar, dit kan nooit blijvend zijn. Maar ik vergiste me.”

Waarom zij?

“Marloes betoverde Joost. Hij was en is volkomen verslingerd aan haar. Jaren gingen voorbij en Joost en Marloes bleven samen. Ze kochten samen een huis en bouwden een leven op, maar van enige activiteit bij Marloes is het nooit gekomen. Ze bleef thuis, deed het huishouden en schilderde. Joost maakte lange dagen om het huis te kunnen betalen. En hoe meer ik dacht: waarom zij?, hoe gelukkiger Joost leek te zijn. Ik zei geregeld tegen hem dat ik verwacht had dat hij op een ander soort vrouw zou vallen, intussen mezelf beschrijvend als zijn ideale vrouw. Ook gaf ik hem hints dat ik niet goed begreep waarom Marloes niet gewoon ging werken om ook een steentje bij te dragen. Maar Joost vond het prima zoals het was. Hij hield van haar kijk op de wereld, haar creatieve en vrije geest en de manier waarop ze hem ‘geestelijk stimuleerde’. Hij vond het heerlijk dat het huis schoon was en het eten klaarstond als hij thuiskwam. Hij wílde niet eens dat Marloes ging werken. Onbegrijpelijk voor mij, maar hij leek in Marloes inderdaad zijn ware liefde te hebben gevonden. En eerlijk is eerlijk: wat ik verder ook van Marloes vind, ik heb wel door dat zij oprecht van Joost houdt.”

Spontaan janken

“Als ik met Joost afspreek, is dat in de stad of bij mij thuis. Ik kom niet graag bij hen thuis en heb me bij Marloes nooit helemaal op mijn gemak gevoeld. Stiekem hoopte ik nog altijd dat er ooit een moment zou komen waarop Joost zou inzien dat ík zijn droomvrouw ben. Maar helaas, dat gebeurde nooit. En toen kwam de dag waarop hij me vertelde dat hij Marloes ten huwelijk had gevraagd. Tijdens een wandeling in het bos was hij spontaan voor haar op zijn knieën gegaan met een armbandje van bloemetjes in zijn hand. Marloes had vol overgave ja gezegd. Joost belde me na het aanzoek meteen met het goede nieuws en vroeg me zijn getuige te zijn, samen met zijn moeder. Want ik was als de zus die hij niet had. Verdoofd zei ik ja en ik gooide er meteen uit dat ik hem zou helpen met de voorbereidingen. Toen hij ophing, heb ik de hele avond gehuild. Nu was het definitief, er was geen weg terug. Hij zou met haar trouwen en mijn droom zou nooit meer uitkomen.

Misschien had ik mezelf wat meer moeten beschermen door niets te doen voor het huwelijk, maar los van alles wat ik voelde, wilde ik hem toch helpen er een onvergetelijke dag van te maken. Ik ging met Joost mee om zijn pak uit te zoeken en barstte spontaan in janken uit toen hij uit het kleedhokje kwam. Joost interpreteerde ze als vreugdetranen, maar wat had ik het die middag moeilijk. Ik nam in mijn hoofd definitief afscheid van een plaatje dat nooit werkelijkheid zou worden. Hij zou nooit bij mij horen. Ik werd betrokken bij alle huwelijksvoorbereidingen. Zelfs Marloes, die voelde dat ik geen bedreiging meer vormde – voor zover ik dat ooit was geweest – deed vriendelijk en vertelde me steeds dat ik een van de belangrijkste gasten was en hoeveel ik voor Joost beteken. Ik besloot dat ik, als ik in Joosts leven wilde blijven, met haar zou moeten dealen, dus ik pakte haar figuurlijk uitgestoken hand en liet mijn dromen over Joost los.”

Misschien spijt

“Ik heb me vaak afgevraagd waarom ik de vriendschap met Joost niet gewoon heb laten verwateren om mezelf te beschermen. Het antwoord daarop is heel simpel: ik heb liever Joost als vriend in mijn leven, dan helemaal niet. Ik accepteer de bijrol die ik heb in zijn leven en geniet van alles wat we wel hebben. Hij is nog steeds mijn allerbeste maatje, Marloes heeft daar niets aan veranderd. Ik hoop dat ze een fantastische trouwdag zullen hebben en ik zal er alles aan doen om ze die te geven. Juist omdat ik zo veel om hem geef. En van een huwelijk komt een huwelijk, toch? Misschien ontmoet ik daar dan wel míjn ware. Maar soms, heel soms, als ik alleen in bed lig en naar het plafond staar, vraag ik me af of ik Joost niet toch had moeten vertellen wat ik voor hem voel. Misschien zal ik daar mijn leven lang spijt van houden.”

Lees ook: Cindy: ‘Als ik opnieuw kon kiezen, zou ik trouwen met mijn grote liefde’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.