Vriendin 44: Elisa geeft duizenden kinderen toch een leuk Sinterklaasfeest
2 november 2016
Cadeautjes krijgen van Sinterklaas: voor kinderen uit gezinnen die weinig te besteden hebben, is dat geen vanzelfsprekendheid. Speciaal voor hen runt Elisa (53) de Sinterklaasbank. ”Ik wil ze niet niet alleen mooi cadeau geven, maar ook het gevoel van: ik doe ertoe, Sinterklaas ziet mij ook.”
Cadeautjes krijgen van Sinterklaas: voor kinderen uit gezinnen die weinig te besteden hebben, is dat geen vanzelfsprekendheid. Speciaal voor hen runt Elisa (53) de Sinterklaasbank. ”Ik wil ze niet niet alleen mooi cadeau geven, maar ook het gevoel van: ik doe ertoe, Sinterklaas ziet mij ook.”
‘Een mooi cadeau van Sinterklaas: dat gun ik álle kinderen’
Elisa: “Hard zingen voor de kachel, in de hoop dat Piet iets lekkers door de schoorsteen gooide. Geweldig was dat. Een verlanglijstje in je schoen stoppen, of in de brievenbus van de PTT. De spanning: wat zou je krijgen? En dan Pakjesavond: liedjes zingen met z’n allen, tussendoor luisterend of je al wat hoorde. Harde bonzen op de deur, en dan stond daar die zak met pakjes. Snel naar buiten om te kijken of je Piet nog zag rennen. Maar die was al de hoek om, natuurlijk. Piet was absoluut mijn held; grappig en snel. Ik koester mijn herinneringen aan Sinterklaas. En dat gun ik álle kinderen.”
Troosteloze woning
“Voor mijn werk als zedenrechercheur bij de politie in Amsterdam kom ik geregeld bij families thuis in abominabele omstandigheden. Koude, kale huizen zonder vloerbedekking, zonder gas en licht. Tien jaar geleden ontstond door zo’n bezoek mijn idee voor de Sinterklaasbank. In een troosteloze woning met een lege koelkast en smerige matrassen op de grond, zag ik aan de muur een vrolijke, felgekleurde kindertekening hangen van Sint en Piet op de pakjesboot. Het raakte me, omdat het contrast zo groot was. Die avond bracht ik mijn jongste dochter naar bed. Zij was toen vier. Terwijl ik haar instopte onder haar knisperende dekbed, gingen mijn gedachten naar het jongetje van de tekening, met zijn matras op de grond. De volgende ochtend zou mijn dochter stuiterend boven aan de trap staan, want zij had haar schoen gezet. ‘Mag ik al kijken, mam?’ zou ze roepen, en ik zou glimlachen: ‘Vooruit, ga maar.’ Hoe deden de ouders van het jongetje dat? Zij hadden amper geld om het gas te laten branden, en werden voor het blok gezet. Ook hun kind hoorde op school over Sinterklaas. Dat die wat in je schoen deed als je lief was geweest. Maar wanneer daar echt geen geld voor was… Zou het jongetje dan denken dat de Sint hem oversloeg omdat hij niet lief genoeg was? Het bleef maar door mijn hoofd spoken. Ik moest hier wat aan doen!” Zo ontstond het idee van de Sinterklaasbank.”
‘Alsof ze een miljoen gewonnen had, zó blij was ze met het poppenhuis’
Goed plan
“Ik vertelde mijn idee aan een collega bij de politie. Zij vond het meteen een goed plan en wist ook hoe ik het moest aanpakken: met een stichting. Ik belde een notaris. Die hielp belangeloos bij de oprichting van Stichting De Sinterklaasbank. Ik werd voorzitter, mijn collega secretaris en een andere collega werd penningmeester. We konden van start. Mijn collega moest door tijdgebrek al gauw afhaken. Gelukkig stapte mijn nagelstyliste Silvia meteen in het ‘gat’. Een gouden combi; Silvia met haar ondernemersgeest en ik een op zeker gaande ambtenaar."
Help de Sinterklaasbank! Voor dit jaar kun je als hulpverlener nog tot 8 november een kind aanmelden voor een cadeautje. Inschrijfformulieren vind je op www.sinterklaasbank.nl en in de winkels van Intertoys.
Lees verder in Vriendin 44
Lees ook: 'Colinda werd na tien jaar toch zwanger'
