Net als Emily: déze vrouwen verruilden Nederland voor Parijs
14 augustus 2024
Comment ça va? Très bien, merci! Deze 4 vrouwen verkasten naar de stad van de liefde en vertellen alles over hun favoriete plekken.
‘In Parijs sta je continu in contact met schoonheid’
Wie: Ivana (38)
Woont in Parijs sinds: tien jaar
Werkt als: product marketingmanager
Relatie: getrouwd, twee dochters: Julia (5) en Stella (20 maanden)
Over Parijs
“Als je iemand aanspreekt, begin je altijd met “Bonjour,” of je nu in een winkel, supermarkt of restaurant bent. In Frankrijk kunnen mensen het niet zo waarderen als je dat niet doet en meteen je vraag stelt, zoals wij in Nederland gewend zijn.”
Favoriet
“Le Marais, in het 3e arrondissement, was altijd mijn favoriete plek. Daar was ons eerste huis. Het is leuk als je geen kinderen hebt: er zijn veel smalle straatjes, leuke winkeltjes en verborgen restaurants. Montmartre, waar we wonen, is nu mijn favoriet. Het was lang een dorp, hoort sinds 1860 bij Parijs en is toen omgedoopt tot het 18e arrondissement van Parijs. Je voelt het dorpse, terwijl je een prachtig uitzicht over de stad hebt. De straten zijn er breder en het is er groener. Ze zeggen dat het in Montmartre tien graden koeler is dan in Le Marais.”
Wat het leven in Parijs mij brengt
“Dat je in Parijs continu in contact staat met schoonheid, vind ik fijn: op het gebied van mode, architectuur en gastronomie bijvoorbeeld. In Nederland voel ik dat toch iets minder.”
Hoe ik in Parijs terechtkwam
“Mijn man werkt voor een bank en kon voor zijn werk een halfjaar in Parijs werken. Ik was net afgestudeerd, we woonden in Rotterdam, het was 2,5 uur met de Thalys en we hadden nog geen kinderen. Dus we dachten: laten we dit doen. Het beviel zo goed dat we binnen vier maanden besloten om te blijven.”
Wennen
“In Frankrijk vousvoyeer je elkaar. Als ik naar de bakker ga, een gesprek heb met de juf van mijn dochter of een andere ouder spreek, zeg ik ‘u’. Daar moest ik in het begin aan wennen. Net als aan de daklozen. Wij hebben er overdag eentje voor ons huis zitten, ’s avonds gaat hij naar de daklozenopvang. Hij hoort bij de buurt, iedereen kent hem en maakt een kletspraatje met hem. In de klas van mijn dochter zit een meisje wiens moeder met een boot uit Afrika is gekomen en hier in Parijs nog een kind heeft gekregen. Alle ouders van de klas koken per toerbeurt voor dat gezin. Ik heb net een rijstgerecht gekookt, met daarbij een toetje en wat chocola voor de kinderen. In Parijs is veel rijkdom, maar ook veel armoede, en die is voelbaarder dan in Nederland.”
‘Ik vind de scene hier te gek’
Over Parijs
“Parijs is een veelzijdige stad, ik ontdek nog steeds nieuwe dingen. Er gebeurt ook altijd van alles. Als je hier komt, is het fijn om lekker door de stad te lopen. Voor je het weet, stuit je op een popup-tentoonstelling of een popup-sample sale van een merk dat je te gek vindt. Dus plan je dagen niet helemaal vol, zodat je kunt genieten van de toevalligheden.”
Favoriet
“In de Rue de Lombard zitten veel jazz-cafés, dus daar ben ik als jazz-zangeres veel. Mijn favoriete plek in de stad is het Canal Saint-Martin. Het is leuk om langs het kanaal te lopen en er zijn veel terrasjes waar ik graag met vrienden zit te kletsen.”
Wat het leven in Parijs mij brengt
“Amerika is het epicentrum van de jazz. Veel Amerikaanse muzikanten die naar Europa komen, gaan naar Parijs. Voor mij betekent dat dat de concurrentie groter is. Maar dat maakt het ook enerverend en uitdagend.”
Hoe ik in Parijs terechtkwam
“Tijdens mijn studie aan het conservatorium Codarts in Rotterdam wilde ik graag een uitwisseling doen. Het liefst in Berlijn, maar je moet ook een plan B hebben. Dat werd Parijs. Uiteindelijk werd ik op beide scholen aangenomen. Aan het einde van mijn halfjaar in Parijs werd ik verliefd. Dat was een van de redenen waarom ik na mijn uitwisseling in Berlijn terugging naar Parijs. Ik vind de scene hier te gek en ik heb de taal leren spreken. Inmiddels wonen mijn vriend en ik samen.”
Wennen
“De moeder van een vriend was laatst in Amsterdam. Het viel haar op dat vrouwen daar gewoon naar de supermarkt gaan in hun yogapants. Dat kon zij zich niet voorstellen. Sinds ik in Parijs woon, let ik er zelf ook meer op hoe ik eruitzie voordat ik naar buiten ga. Het is ook leuk om mensen om je heen te zien die daar iets meer aandacht aan besteden.”
‘Deze stad betekent veel voor me, ook voor mijn gezondheid’
Wie: Marieke (29)
Woont in Parijs sinds: 3 jaar
Werkt als: fietsstadsgids
Relatie: woont samen
Over Parijs
“In Parijs zijn de keukens van veel restaurants gesloten tussen drie uur ’s middags en zeven uur ’s avonds. Dat vertel ik altijd aan de Nederlanders die met mij via Paris by bike gaan fietsen. Niet om reclame te maken, maar zo’n fietstocht met een gids op je eerste dag in een stad is echt een tip. In Parijs zie je in drie uur de belangrijkste highlights in zes arrondissementen. Dan weet je meteen wat je nog meer wilt zien.”
Favoriet
“Montmartre is mijn favoriete plek. Het is knus en gezellig, er valt veel te zien en voor de Sacré Coeur kun je heerlijk op het gras zitten met een wijntje en een stokbrood. Zeer cliché, maar wel erg leuk.”
Wat het leven in Parijs mij brengt
“Ik kom uit Enschede, een rustige stad. In Parijs hoef ik mij nooit te vervelen. Er is altijd wat te doen, dat geeft me rust. Maar Parijs brengt me ook beweging. Ik zet dagelijks 15.000 stappen zonder er veel moeite voor te doen. Ik heb de ziekte van Ehler Danlos. In Nederland heb ik drie jaar in een rolstoel gezeten en 28 operaties gehad. Maar hier geef ik fietstours. Dus ja, deze stad betekent veel – ook voor mijn gezondheid.”
Hoe ik in Parijs terechtkwam
“In 2021 was ik klaar met mijn studie Social work en wilde ik een paar maanden naar Parijs, een vriendin woonde hier. Na een week kwam ik mijn vriend tegen. Dus: ook zeer cliché, maar ik ben gebleven voor de liefde. Ik hoefde nooit echt weg uit Nederland, maar dit voelt zo speciaal. Ik ben nog altijd blij dat ik ben gebleven.”
Wennen
“In het begin moest ik wennen aan de afstandelijkheid van de mensen hier. Maar ik snap het wel. Tijdens mijn eerste dagen liep ik rond met mijn Twentse vriendelijkheid, lachte ik naar iedereen en werd ik door mannen lastiggevallen. Op mijn tweede dag las ik een boek in het park en vroegen twee opaatjes of ik mee naar huis wilde. Ik was totaal geshockeerd. De Parisiennes staan erom bekend dat ze stuurs voor zich uitkijken. Maar nu ik dat ook doe, heb ik hier een leuk leven.”
‘In Parijs werd ik aangenomen op de toneelschool’
Over Parijs
“Wat je moet weten als je Parijs bezoekt, is dat het twintig arrondissementen heeft. De meeste mensen blijven hangen in de eerste zeven, maar er is veel meer te zien en te ontdekken. Alle arrondissementen hebben een eigen sfeer.”
Favoriet
“Het noordoosten van Parijs is mijn lievelingsplek, en dan vooral het Parc des Buttes-Chaumont. Ik heb het geluk dat ik er tegenover woon. Dit park is vrij bergachtig en werd in 1867 door Napoléon III en Baron Haussmann aangelegd met behulp van dynamiet. Dat mis je als je in de Île de la Cité en Quartier-Latin blijft hangen. Wat ook mooi is. Maar er is dus meer.”
Wat het leven in Parijs mij brengt
“Mijn emigratie was een groot avontuur. Misschien wel dankzij de positieve energie die ik voelde, werd ik in Parijs aangenomen op de toneelschool, iets wat in Nederland niet lukte. Het is een prestigieuze opleiding, dus daarna ging het lekker qua werk. Zo sta ik regelmatig in de opera van Parijs, speel ik hoofdrollen in Shakespeare-voorstellingen en speel ik in de Amerikaanse speelfilm Love me in Paris. In Parijs heb ik ook de liefde van mijn leven ontmoet. Zeven jaar geleden zag ik Denis tijdens een diner. Het was liefde op het eerste gezicht.”
Hoe ik in Parijs terechtkwam
“Als ik hier weleens op vakantie ging, voelde ik me thuis. Ik droomde ervan, letterlijk zelfs, om hier ooit te wonen. Ik had geen idee hoe ik de toneelschool kon betalen, of hoe ik een huis zou vinden. Maar dat is op bijna magische wijze goed gekomen. Binnenkort komt de eerste film uit die ik zelf heb geschreven en geregisseerd, en waar ik ook de hoofdrol in speel: The Unravelling of Dahlia Brown. Een psychologische thriller die is opgenomen in New York, Amsterdam, op Texel en natuurlijk ook in Parijs.”
Wennen
“Toen ik hier net woonde, schrok ik ervan dat zoveel mensen op straat leven. Ik vroeg me – nogal naïef – af of ik een oplossing kon vinden. Dat is niet gelukt, maar ik help op kleine schaal. Ik geef vaak iets te eten, een dekentje of maak een praatje. Alleen al dat laatste vinden ze vaak fijn, en ik ook.”
Tekst: Ella Mae Wester
Beeld Rachella: Sean Cackoski, Denice Kingswijk, privébezit
Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.