Weekendverhalen

Tekst: Vriendin

26 februari 2016

‘Hebben jullie nog iets leuks gedaan in het weekend?’ De verhalen van mijn collega’s klinken gezellig.

‘Hebben jullie nog iets leuks gedaan in het weekend?’ De verhalen van mijn collega’s klinken gezellig.

‘En wat heb jij gedaan?’
‘Ik ben met Adriana naar zwemles geweest. Daarna hebben we broodjes gekocht. Die aten we op bij mijn schoonmoeder. ’s Middags deden we een paar boodschappen. ’s Avonds heb ik een verhaal getypt. Daarna keken we naar All you need is love. Zondagmiddag hebben we gewandeld en de eendjes gevoerd. Adriana ging op haar fietsje. Later dronken we thee met Faith, voordat zij weer naar het trainhuis ging.’

Mijn collega’s luisteren aandachtig. Ik weet niet of mijn verhaal nou zo spectaculair is, maar ik vind het opwindend genoeg. Ik begin niet over de bergen was die ik heb weggewerkt. Het huishouden is wel een heel saai gespreksonderwerp. Soms laat ik iets los over de zorgen rond mijn adoptiekinderen. Dat wil ik niet te vaak doen, al zou het wel verklaren waarom ik van een rustig weekend houd. Misschien gaat onze zoon nu ook begeleid wonen. Deze verandering brengt best wat spanningen en emoties met zich mee. Gelukkig kan ik nog steeds genieten van schattige uitspraken van Adriana, een mooi boek en een stukje chocolade. Ik ben ook nog steeds graag creatief bezig, maar naar wilde avonturen verlang ik niet.

Laatst keken we naar Floortje naar het einde van de wereld. Ik zag de uitgestrekte taiga van Mongolië, zo rustgevend, dat een wandeling door dit weidse landschap je geest wel moet bevrijden van stress. Zet mij daar maar een tijdje neer, weg van het soms zo beklemmende huis, waarin allemaal lieve mensen wonen, maar waar iedereen zijn of haar eigen problemen heeft. Het huis waar ik geen plekje voor mezelf heb. Na een tripje Mongolië zou ik in ieder geval een opzienbarend vakantieverhaal hebben.

Maar nu zijn we weggeweest! Niet naar de vlaktes van Mongolië, maar 30 kilometer van huis, waar we zwommen in een subtropisch zwembad, aten in een pannenkoekenschip en sliepen in een hotel. We zijn er met z’n drieën tussenuit geweest: Dirk, Adriana en ik. We hebben gedaan wat onze kleuter graag doet, zodat wij samen met haar konden genieten. Het leverde wellicht niet het adembenemende Azië-gevoel op, maar wel een vakantiegevoel. Wellicht nog steeds geen speciaal verhaal (hoewel ik een door de wildwaterglijbaan aan flarden gegleden bikinibroekje en een chill moment in een hot water whirlpool toch best noemenswaardig vind). Ik heb in ieder geval even alles heerlijk losgelaten.