Wiebke kreeg bezoek tijdens een afscheidslied: ‘De klok draaide als een gek’

13 maart 2024

Soms gebeuren er dingen die je niet kunt verklaren. Wiebke (62) kan erover meepraten. Toen ze op de begrafenis van de vader van een vriendin zong, gebeurde er iets opmerkelijks. “Ik had het zelf niet door en hoorde het pas later.”

Wiebke: “Ik ben operazangeres en werd tien jaar geleden door een vriendin gevraagd om op de begrafenis van haar vader te zingen. Hij was al enige tijd ziek en wist dat hij zou overlijden. De man was een soort Pippi Langkous; hij deed dingen vaak net even anders en kleurde regelmatig buiten de lijntjes. Vandaar dat ik besloot om een stuk uit de opera Tannhäuser van componist Richard Wagner te zongen. Het verhaal van deze opera gaat over een conservatieve gemeenschap (denk aan Staphorst) waar de recalcitrante persoon Tannhäuser zich opgesloten voelt en de grote wereld in gaat. Hij belandt onder andere op de Wallen en leeft zich daar uit. Ondertussen zit Elisabeth, zijn leeftijdsgenoot, te wachten op zijn terugkomst. Ze wil graag met hem trouwen, maar is al beloofd aan iemand anders. Als Tannhäuser terugkomt van zijn avonturen, wordt hij door de hele gemeenschap verstoten. Dankzij Elisabeth mag hij met de pelgrims mee op bedevaart naar Rome, zodat hij vergiffenis krijgt. Helaas komt Tannhäuser niet terug en vlak voor haar ‘liefdesdood’ zingt Elisabeth een gebed waarbij zij voor Tannhäuser een goed woordje doet aan de hemelpoort. Helaas komt hij daarna nog wel terug, maar is zij dan intussen naar de hemel…
Een lang verhaal, maar dat gebed leek mij voor de vader van mijn vriendin wel handig, hij kon wel een goed woordje gebruiken. Daarom besloten we samen (zij begeleidde mij op de piano) deze aria (een expressief zangstuk, red.) te doen op de uitvaart.”

Draaiende klok

“Wat ik niet wist, was dat ik tijdens het zingen onder een heel grote klok stond. En dat deze klok vanaf de eerste noot als een gek begon te draaien. De aanwezigen die ik na afloop sprak, zeiden dat ze zoiets nog nooit hadden gezien. Omdat ik heel geconcentreerd bezig was, viel het me niet op dat een aantal mensen verbaasd naar de klok keken. Pas achteraf hoorde ik wat er was gebeurd.
En het mooie was dat nadat de aria klaar was, de klok weer stopte met draaien.”

Bijzondere manier

“Eenmaal thuis zag mijn vriendin dat al haar klokken op dezelfde tijd stil stonden. Dat vond ik zo opmerkelijk toen ik het hoorde. Ik ben niet paranormaal begaafd, maar ik heb heel sterk gevoel dat dat haar vader was die even wilde laten weten dat hij er nog was. Volgens mijn vriendin paste dat ook precies bij hem. Hij hield altijd een grap en een grol en een beetje pesten, dus dit was waarschijnlijk zijn manier om gedag te zeggen. Nadat ze klokken weer op de goede tijd had gezet, deden ze het weer als vanouds. Dat bevestigde haar vermoeden dat het niet iets engs was, maar juist goed bedoeld. Echt ontzettend bijzonder!”

Tekst: Renée Brouwer
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.