Yvonne kan van jongs af aan aura’s zien: ‘Dacht dat het normaal was’

22 mei 2023

Soms gebeuren er dingen die je niet kunt verklaren. Yvonne (41) kan van jongs af aan aura’s zien. Dat niet iedereen dat kan, besefte ze op de basisschool. Gelukkig leerde ze van haar opa, die paranormaal genezer was, hoe ze ermee om moest gaan.

Yvonne: “Vroeger kwam ik altijd graag bij mijn opa en oma. Mijn opa was paranormaal genezer en hielp als magnetiseur mensen van hun lichamelijke en mentale klachten af te komen. Met behulp van handopleggingen zorgde hij ervoor dat de energie van iemand weer op de juiste manier door het lichaam stroomde. In zijn huis had mijn opa een behandelkamer en ik vond het altijd fascinerend als hij iemand daar behandelde. Mijn oma vertelde later dat hij een keer een vrouw had geholpen om van haar paniekaanvallen af te komen. En dat er een andere vrouw langskwam die volgens haar artsen niet zwanger kon worden. Na een paar behandelingen van mijn opa was ze alsnog in verwachting.”

Zalmroze kleur

“Dat ik ook paranormale gaven had, wist ik niet. Ik zag altijd wel kleuren om mensen heen, maar ik dacht dat dat normaal was. Totdat ik het in groep acht een keer aan een vriendinnetje vertelde. Een klasgenootje van ons hield op dat moment een spreekbeurt voor de klas en ik zag een felle, zalmroze kleur om haar heen. ‘Zie jij dat ook?’ vroeg ik aan mijn vriendin. Maar zij had geen idee waar ik het over had.”

Energieveld

“Later die week vertelde ik het aan mijn opa. ‘Dat zijn aura’s’, zei hij. ‘Dat is een energieveld dat om ieder levend wezen zit. Een zalmroze kleur staat voor spanning, dus waarschijnlijk vond je klasgenootje het erg spannend om haar spreekbeurt te houden.’
Vervolgens vertelde mijn opa dat hij ook aura’s zag. En dat het hem niks verbaasde dat ik dezelfde gave had. Een advies had hij niet echt voor mij. Het was gewoon iets wat bij mij hoorde. Voor mij voelde het als een opluchting, maar tegelijkertijd vond ik het toch een beetje raar. Ik zag iets wat anderen niet zagen. Dat is voor een kind best vreemd, toch?”

Overleden jongetje

“Op de middelbare school begon ik ook andere dingen te zien. Zo zag ik bij een klasgenootje steeds een overleden jongetje staan. Omdat ik wist dat zij wel openstond voor paranormale dingen (we hadden het er weleens over gehad), vertelde ik het aan haar. Iets waar zij erg emotioneel van werd, want het bleek dat haar broertje vroeg overleden was. Dat zijn ziel nog steeds bij haar was, was voor haar een mooie troost.”

Drukte ‘s avonds

“Helaas kreeg ik rond die tijd steeds vaker bezoekjes van andere entiteiten. ’s Avonds was het altijd druk in mijn kamer en dat maakte me bang. Ik wilde al die geesten niet zien, maar had geen idee hoe ik me ervoor kon afsluiten. Door familieomstandigheden had ik geen contact meer met mijn opa, dus ik kon het niet met hem bespreken. Daarom riep ik maar steeds dat ik geen contact wilde en uiteindelijk kwamen de entiteiten niet meer terug.”

Controle over gaven

“Op mijn achttiende herstelde ik het contact met mijn opa. Ik vertelde hem wat me als tiener was overkomen en hij leerde mij hoe ik zelf kon bepalen of en wanneer ik contact wilde met entiteiten. Hij omschreef het als een deur die ik open en dicht kon doen en dat gaf me veel rust. Eindelijk had ik controle over mijn gaven.”

Handig

“De aura’s heb ik trouwens altijd gezien. Het is dus niet zo dat dat stopte toen ik me van de entiteiten afsloot. En eigenlijk heb ik dat nooit als storend ervaren. In tegendeel juist. Het kan soms namelijk ook heel handig zijn, in mijn werk als coach en heler bijvoorbeeld. Zo doe ik vaak familieopstellingen met mijn cliënten en dankzij hun aura’s kan ik veel gerichter te werk gaan.
Af en toe proberen er ook entiteiten contact met mij te maken, maar ik laat ze alleen toe als ik daar zin in heb. Bang ben ik in ieder geval niet meer.”

Nog steeds contact

“Mijn opa is inmiddels overleden, maar ik heb nog regelmatig contact met hem. Zo adviseert hij me vaak met mijn werk of praat hij tegen mij over andere dingen. Voor mij is het fijn dat hij die manier nog steeds bij mij is. Ik zal hem altijd als een bijzondere man herinneren waar ik heel veel van geleerd heb.”

Tekst: Renée Brouwer
Foto: privébeeld

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.