Stefanie

Stefanie (1)

Stefanie: ‘Ze gaat vol in de aanval: op mijn buik, op mijn gezicht’

Ik wist dat hij zou gaan komen: de zomerdoop, maar wanneer… Mijn jongste dochter mocht een vriendinnetje meenemen naar een strandje, zodat ik het water niet in hoefde. Ik ging er wel even tot mijn enkels in, maar zodra de meiden mijn richting op kwamen, maakte ik dat ik op het strand kwam.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Met moppen kun je begrijpend lezen oefenen’

Onze jongste dochter gaat momenteel laat naar bed. Ach, ze heeft geen huiswerk meer en de zomervakantie is in zicht. Volgend jaar gaat ze naar groep 8. Ze heeft een mooi (pre-)schooladvies gekregen.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Alles voor ons pechkatje’

De oudste kinderen zijn uitgevlogen, maar we wonen thuis toch nog met z’n zessen: mijn partner, jongste dochter, twee cavia’s, een kat en ik.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Mijn brein trapt er met open ogen in’

'Mag ik zo´n drinkfles?' Mijn dochter laat mij via Tiktok een designfles zien. ´Je drinkt water, maar proeft bijvoorbeeld cola of aardbei. De smaak gaat via je neus, omdat er een geurpod op de fles zit’, legt ze uit.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Ik schaam mij voor mijn multi-vrees’

"Engte-diepte-hoogtevrees. Van nare dingen die ik vrees. Ben ik bang’" Henny Vrienten zong het al in 1983. Zijn angst is nu voorbij.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Als juf zou ik de kinderen veel te serieus nemen’

Een gemiste roeping dat ik geen juffrouw ben geworden? Nee hoor. Ik heb respect voor de leerkrachten die op de school, waarop mijn dochter zit, werken. Knap hoe zij een dagprogramma afwerken. Ik zou daar te lang over doen.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Het is niet gelukt om alle vier een veilige hechting te geven’

Op internet staat een verhaal over een katteneigenaar. Zijn kat plaste in huis. Deskundig advies hielp niet, dus zocht hij zelf uit wat hij eraan kon doen en ontwikkelde een anti-pies stappenplan. Gek, dat er weinig bekend is over zo’n veelvoorkomend probleem.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Is bankhangen taboe geworden?’

Natuurlijk bestaan er zorgen over de zogenaamde beweegcrisis en hoeveelheid schermtijd van kinderen, maar slaan we niet door?
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Ik voel een raar soort geluk, dat een beetje pijn doet’

Het jaarlijkse fotoboek voor mijn jongste dochter staat al twee maanden kant-en-klaar op mijn account bij een fotoboekenprogramma. Ik heb het nog niet laten afdrukken.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘Ben ik dat? dacht ik een fractie van een seconde’

Ik weet dat ik het woord ‘vrouwtje’ niet mag gebruiken. Voor het toepassen van verkleinwoorden ben ik al eens op mijn vingers getikt; ik schrijf geen verhaaltjes, maar verhalen. Ik heb geen leuk baantje, maar een leuke baan.
Stefanie (1)

Stefanie: ‘De angst dat ik heb gefaald is weg. Ik ben een gewone moeder’

We rijden naar een huisje in een buitendorp. Mijn dochter heeft een meisje leren kennen dat daar woont. Heerlijk dat ze zo gemakkelijk vriendinnen maakt. De moeder van het kind is aan het werk, maar oma past op en mijn dochter is van harte welkom.
Stefanie (1)

Stefanie: ”Waarom maak jij altijd alles van mij kapot!’ roept mijn dochter’

Snel door het huis. Druk, druk, druk. Ik pak Adriana’s haasje van keramiek uit de boekenkast en wil het naar haar slaapkamer brengen; Pasen is al lang voorbij. Plotseling valt het op de grond. De oren springen eraf. O nee, Adriana is zelf zo voorzichtig met haar spullen.